Για ένα καλύτερο αύριο

Για ένα καλύτερο αύριο Facebook Twitter
0

Με αφορμή όλα αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με τους αγρότες, κάθισα και σκέφτηκα πολύ σοβαρά τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη θέση τους. Κάποια ενέργεια ή ακόμη και σειρά ενεργειών με τις οποίες από την μία θα διεκδικούσα αυτά που μου ανήκουν και ατομικά αλλά και συλλογικά ότι ανήκει στους Έλληνες πολίτες και από την άλλη θα προσπαθούσα να σεβαστώ όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται να δικαιώματα των συμπολιτών μου. Γιατί καλέ μου αγρότη καταλαβαίνω και ενστερνίζομαι το πρόβλημά σου όμως με τα μπλόκα σου το μόνο που καταφέρνεις τόσο καιρό είναι να εναντιώνεις τους συμπολίτες σου απέναντι σου. Κανείς δεν σου έδωσε το δικαίωμα να δυσκολεύεις ακόμα περισσότερο την ζωή και την καθημερινότητα των υπόλοιπων Ελλήνων, όπως επίσης κανείς δεν έδωσε το δικαίωμα στη κυβέρνηση να πληρώνει τα δικά της σπασμένα εις βάρος των πολιτών. Οφείλω να ομολογήσω ότι έχεις δίκιο να βγαίνεις στους δρόμους αναζητώντας το δίκιο σου και τα χαμένα σου δικαιώματα, όμως μήπως τελικά με την συμπεριφορά σου χάνεις ακόμη περισσότερο όλα αυτά που ξεκίνησες να διεκδικήσεις;


Μήπως είναι η ώρα να σκεφτούμε όλοι πως χρειαζόμαστε να λειτουργήσουμε σαν ομάδα για να καταφέρουμε να σώσουμε την χώρα μας από τον πλήρη εξευτελισμό. Διότι η Ελλάδα θα έπρεπε να ανήκει στους Έλληνες πολίτες και όχι στους πολιτικούς. Βέβαια δικό μας το φταίξιμο. Εμείς δεν μάθαμε από την ιστορία που μας δίδαξαν στα παιδικά μας χρόνια, πως η κυβερνόντες θα δρουν πάντοτε με βάση το δικό τους όφελος πρώτα και εάν υπάρχει χώρος, μετά προς όφελος της χώρας τους και των πολιτών τους. Μήπως τελικά οι απεργίες και οι πορείες και οι καταλήψεις μεμονωμένων ομάδων δεν είναι αποτελεσματικές δράσεις; Μήπως πρέπει να ''χτυπήσουμε'' απευθείας στο κέντρο του κακού;


Προσπαθώ λόγω του νεαρού της ηλικίας μου να μάθω από τους γονείς μου και τους μεγαλύτερους μου και να μην επαναλάβω τα λάθη τους, τουλάχιστον στο πεδίο της πολιτικής. Από την πρώτη φορά όμως που καλέστηκα να ψηφήσω σε εκλογές ένιωθα πως καμία επιλογή από αυτές που είχαν δεν ήταν η σωστή για μένα. Δεν αντιπροσώπευε τα δικά μου πιστεύω και θέλω, τις δικές μου ελπίδες για την χώρα μου.


Έτσι, για να μην μακρολογώ, σήμερα σκέφτηκα και αποφάσισα τι θα έκανα στην θέση των αγροτών ή ακόμη και τι θα έκανα σαν Έλενα σε συνεργασία με τους αγρότες και τον αγώνα τους. Θα προσπαθούσα να μαζέψω όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ατόμων κοντά στην ηλικία μου και θα πήγαινα σε κάποιο από τα μπλόκα των αγροτών. Εκεί λοιπόν θα τους πρότεινα να κατεβαίναμε όλοι μαζί στην Αθήνα, και στη διαδρομή να μαζεύαμε και τους υπόλοιπους αγρότες. Στην Αθήνα θα περικυκλώναμε την βουλή, τη περιοχή του Συντάγματος, όλο το κέντρο ή ακόμη και ολόκληρη την πόλη. Με έναν όρο. Θα φεύγαμε από εκεί μόνο εάν όλοι οι βουλευτές, και οι 300, και όλοι οι πολιτικοί των τώρα υπαρχόντων κομμάτων, παραιτηθούν. Ναι καλά διαβάσατε. Να παραιτηθούν. Όλοι τους. Να ανέβουν στην κυβέρνηση νέοι άνθρωποι, με νέες ιδέες, με πιστεύω που δεν έχουν αμαυρωθεί ακόμη από το χρήμα, με ελπίδες για το αύριο, με πείσμα και με αγάπη για την χώρα τους.


Απλά φανταστείτε το να συμβαίνει. Εάν δεν είναι αυτή η σωτηρία της χώρας μας, τότε ποια; Εάν εμείς δεν είμαστε αυτοί με τις νέες ιδέες, τότε ποιοι; Και λέγοντας εμείς εννοώ όλους τους αγανακτισμένους νέους που θέλουν επιτέλους να ακουστεί η ελπίδα και οι ιδέες τους για το αύριο.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ