Τα διλήμματα που τίθενται αυτές τις κρίσιμες ώρες για το έθνος είναι τουλάχιστον εκβιαστικά. Η προχειρότητα και βιασύνη κατά την διαδικασία τόσο κρίσιμων διαδικασιών είναι μνημειώδης. Ένα δημοψήφισμα, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να κριθεί σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα και με τέτοια κεκαλυμμένα ερωτήματα. Η απόφαση της κυβέρνησης λοιπόν αίρει εύλογες απορίες για την χρησιμότητά του. Το περήφανο και βροντερό ΟΧΙ σε τί θα αλλάξει το τοπίο των διαπραγματεύσεων; Θα πάρουμε παραπάνω ''φόρα'' για να χτυπήσουμε τον ''τοίχο'' που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση; Μάλλον θα πονέσουμε πιο πολύ! Είναι πρόδηλο ότι ο Αλέξης Τσίπρας, με την έως τώρα πορεία του στις διαπραγματεύσεις, δεν μπορεί ή δεν θέλει να φτάσει σε συμφωνία με τους δανειστές μας. Οι πρόσφατες εκλογές του έδωσαν όση νομιμοποίηση χρειαζόταν για να το κάνει αλλά δεν του ''βγήκε''. Τώρα τί παραπάνω ζητά; Ο εγκλωβισμός του στο παραπλήσιο ''μότο'' του προκατόχου του ''λεφτά υπάρχουν'' και τα δίνω σε όλους δεν του αφήνει περιθώρια για εναλλακτικές κινήσεις. Επιπλέον η σύμπραξή του με εθνικόφρονες της γραφικής άκρας δεξιάς μόνο βοηθητικές δεν ήταν για την ομαλή διακυβέρνηση της χώρας και τώρα την πληρώνει. Αποζητά το ΟΧΙ από ένα λαό που υποφέρει εδώ και χρόνια από τα μνημόνια για να παρατείνει προφανώς την ''ζωή'' της διακυβέρνησής του η οποία θυμίζει ετοιμοθάνατο στην εντατική. Εκμεταλλεύεται την οργή των συμπολιτών του για να αναδειχθεί σε δήθεν λαϊκό ήρωα. Το ερώτημα είναι με τι τίμημα και με ποια προοπτική για τη χώρα;
Tο δίλλημα δεν είναι το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ στην πρόταση των δανειστών αλλά ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην συνέχιση του αδιεξόδου που μας οδηγεί η κυβερνητική πολιτική, στην κίβδηλη πόλωση του έθνους, στην συμπόρευσή μας με την Ευρώπη, στην αποδοχή μας της συνέχειας του πελατειακού κράτους, στην πρόοδο, στις μεταρρυθμίσεις.
Ας αναλύσουμε όμως και το ΝΑΙ που καλούνται να επιλέξουν οι πολίτες.
Μια καταφατική απάντηση στο δημοψήφισμα, όπως τους τίθεται, τους ανακαλεί δυσάρεστες μνήμες από την τόση ανέχεια και πόνο που τους προκάλεσαν οι προηγούμενες ηγεσίες ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ. Το ΝΑΙ (σε μια πρόταση των δανειστών που πρακτικά δεν υφίσταται) τους προκαλεί το θυμικό και τα αντανακλαστικά για αρνητική κρίση και δικαίως. Το θεωρούν υποταγή και συνέχιση του Γολγοθά που έχουν περάσει έως τώρα και δικαιολογημένα. Να πούνε ΝΑΙ στον άτεγκτο Σόϊμπλε; Στην κακή Λαγκάρντ και τους άλλους ''εχθρούς'' της πατρίδας τους;
Οπότε το δίλλημα δεν είναι το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ στην πρόταση των δανειστών αλλά ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην συνέχιση του αδιεξόδου που μας οδηγεί η κυβερνητική πολιτική, στην κίβδηλη πόλωση του έθνους, στην συμπόρευσή μας με την Ευρώπη, στην αποδοχή μας της συνέχειας του πελατειακού κράτους, στην πρόοδο, στις μεταρρυθμίσεις. Αναγκαστικά λοιπόν ΝΑΙ και όχι λόγω γνήσιας λαϊκής βούλησης.
σχόλια