Δολοφονώντας με τις λέξεις: Το χρονικό της κακοποίησης μια γυναικείας ψυχής****

Δολοφονώντας με τις λέξεις: Το χρονικό της κακοποίησης μια γυναικείας ψυχής**** Facebook Twitter
0

Στην αρχή άκουσες μερικές ήπιες κριτικές παρατηρήσεις. Σιγά-σιγά εξελίχθηκαν σε πιο συστηματικά σχόλια ακύρωσης των ενεργειών και των επιλογών σου. Σου έλεγε ότι σε αγαπούσε αλλά τίποτε από όσα έκανες δεν ήταν σωστό. Ισχυριζόταν ότι ήσουν μια γυναίκα λειψών ικανοτήτων, ατάλαντη, μειωμένης ευφυΐας και, ασφαλώς, εκείνος ήταν καλύτερος σου σε όλα.


Στην αρχή αντέδρασες. Προσπάθησες να αντικρούσεις την απαξιωτική κριτική, φώναξες, θύμωσες... του κάκου! Η αμείλικτη εκστρατεία μείωσης της προσφοράς σου συνεχιζόταν αργά κι αδιάλειπτα σαν μικροσκοπικές δόσεις δηλητήριου.

Εκείνος σε αγαπούσε και εσύ καθημερινά τον απογοήτευες. Έφταιγες. Έφταιγες για όλα. Πως του το έκανες αυτό;


Η συνεχής επανάληψη άρχισε να σε κλονίζει. Μήπως είχε δίκιο; Άλλωστε τον αγαπούσες και τον θαύμαζες ακόμη, αν και λιγότερο από ότι στην αρχή. Άρχισες να βλέπεις τις πρώτες ραγάδες στην εικόνα για τον εαυτό σου. Κανείς δεν είναι τέλειος σκέφτηκες. Σταδιακά, κι ενώ η πλύση εγκεφάλου συνεχιζόταν, οι ραγάδες έγιναν ρήγματα στην αυτοεκτίμηση σου. Δεν έφταναν μόνο οι επαναλαμβανόμενες κριτικές. Ήταν και εκείνες οι τόσο φορτισμένες σιωπές. Άρχισες να πιστεύεις ότι είχε δίκιο. Ίσως και να σου έκανε και χάρη που ήταν στο πλάι σου, σκέφτηκες.


Στο τέλος, άρχισε η κατάρρευση. Πίστεψες, όχι μόνο πως ήταν απόλυτα δικαιολογημένος να είναι έξω φρενών με τις απαράδεκτες ενέργειες σου, αλλά ότι η ευθύνη είναι όλη δική σου. Εκείνος σε αγαπούσε και εσύ καθημερινά τον απογοήτευες. Έφταιγες. Έφταιγες για όλα. Πως του το έκανες αυτό; Λύση δεν μπορούσες να βρεις. Συνέχιζες να δέχεσαι ολοένα και πιο βάρβαρες λεκτικές επιθέσεις που καμία φορά διανθίζονταν με άσχημες χειρονομίες.


Μοναδική, εφήμερη όμως, λύση ήταν κάποια χάπια που σε βοηθούσαν. Για να κρατιέσαι όσο πιο ήρεμη γινόταν. Για να μην «προκαλείς» εκείνον με τις πράξεις και παραλείψεις σου. Για να μην ενοχλείς τον άνθρωπο που σε αγαπούσε. Να μην τον ταράξεις. Η λεκτική καταιγίδα ήταν πλέον αφόρητη. Πάλευες απεγνωσμένα να ισορροπήσεις μέσα στο στρόβιλο των αρνητικών συναισθημάτων. Βούλιαζες κάθε μέρα στην κινούμενη άμμο της λύπησης για τον εαυτό σου. Φως διεξόδου δεν φαινόταν.


Δυστυχώς δεν το έμαθες ποτέ. Εσύ τον αγάπησες πολύ, αλλά δεν έκανε το ίδιο. Εκείνος αγάπησε μόνο τον εαυτό του.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ