—Ναι;
Ακούγομαι;;
— ΟΧΙ.
— Ευτυχώς.
Ωραία είναι εδώ, σκοτεινά.
Στο σκοτάδι κάνεις ό,τι θέλεις. Είσαι ό,τι θέλεις.
Και το σημαντικότερο;
Δεν το ξέρει κανείς. Ούτε το τι, ούτε το γιατί.
Μα δεν είναι μαγεία;; Είσαι για τους άλλους και είσαι και για τον εαυτό σου.
Το πηγάδι που ζω είναι το πιο σκοτεινό. Καταλαβαίνεις λοιπόν τα προνόμια.
Πες μου όμως σκοτεινό πηγάδι.
Τι θέλω να είμαι;
Και αν γίνω αυτό που θέλω, θα το θέλω ακόμα;
Και αν είμαι ήδη ό,τι θέλω και δεν το αγαπώ απλά επειδή είμαι εγώ;
OH WELL...
— Ωχ!! Ποιος παίζει με το φως;
Όποιος και αν είσαι πάρε τις ηλιαχτίδες σου και φύγε.
Εδώ απαγορεύεται το φως. Εδώ απαγορεύεται η αλήθεια.
Καλό ε; Να απαγορεύεις την αλήθεια.
Μα το ψέμα είναι καλύτερο.
Το πηγάδι μου το έχτισα από ψέματα.
Από ψέματα και ευχές.
Έχω τόσες ευχές εδώ.
Έχω και κάποια όνειρα.
Φοβάμαι όμως πως αν γκρεμίσω το πηγάδι θα διασκορπιστούν και θα γεμίσουν ψευτιά.
Και τότε τι; Τι κάνεις με ψεύτικες ευχές;;
Δεν έχει σημασία.
Έτσι και αλλιώς το πηγάδι δεν μπορώ να το γκρεμίσω.
Καλλιέργησα την θέλησή μου και την έκανα αδυναμία.
Τώρα μπορώ μόνο να το αγαπώ.
Να φωνάξω όμως ένα μυστικό;
Υπάρχουν φορές που δεν μου αρέσει.
Τρελό ε; Εγώ το έχτισα και δεν μου αρέσει.
Μα αφού είμαι μόνο. Πως να μου αρέσει;
Στο τέλος θα γίνω και εγώ ένα ψέμα. Μια ευχή.
Να ψιθυρίσω και μια αλήθεια;
Προσπαθώ να σκαρφαλώσω.
Ναι αμέ, με τα ίδια μου τα χέρια.
Που και που έχω και βοήθεια από την πραγματικότητα.
Τα άτομά μου εκεί έξω με παρακαλάνε.
Βέβαια μόνο όταν με χρειάζονται.
Ή μόνο όταν με αγαπάνε.
Όταν αδιαφορούν το πηγάδι μου μοιάζει με ντελούξ σαλε.
Και πως να βγω έξω αν πρέπει να είμαι αγαπητό συνέχεια;;
Δύσκολο πράγμα να σε αγαπούν και ακόμα δυσκολότερο να το θες.
Πόσο ψηλά πάω;
Δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι πάντα πέφτω.
Μου παίρνει λίγη ζωή να σηκωθώ αλλά σηκώνομαι... για να ξαναπέσω φυσικά.
Και εντάξει δεν φταίω μόνο εγώ.
Όκει μερικές φορές σκοντάφτω. Είμαι και ατσούμπαλο.
Άλλες φορές όμως μου πετάνε χαλίκια, βότσαλα και στο τσακίρ κέφι τρώω και καμιά κοτρόνα.
Ε και πέφτω πάλι κάτω.
Και μην νομίζεις ότι είμαι τόσο αδύναμο.
Τα περισσότερα τα αποφεύγω με σούπερ τεχνικές.
Όμως κάποια άλλα είναι απρόβλεπτα και βαριά. Και εγώ δεν είμαι για πολύ βαριά.
Πως μπαίνουν μέσα;;
Ε από ψηλά φυσικά.
Στο όνομα της ζωής αφήνω την οροφή ανοιχτή.
Φαντάζεσαι να την κλείσω;
Αν την κλείσω θα φοβάμαι τα βράδια. Βλέπω εφιάλτες που και που.
Για κάθε εφιάλτη υπάρχει και ένα αστέρι που με κοιτάει από την οροφή.
Αν χάσω τα αστέρια θα με χάσουν και αυτά και ίσως αυτός να είναι ο ορισμός της καταστροφής.
Είμαι λίγο άδικο όμως. Δεν μου πετάνε μόνο εμπόδια. Έχω και εκπλήξεις.
Αν φορέσω και το αγαπημένο μου άρωμα μπορεί να μου πετάξουν και κανένα
προφιτερόλ.
Αν δε η μέρα μου είναι ευνοική προς τους Ζυγούς μπορεί να πάρω και λίγη αγάπη.
Τέλειο ε;
Να σου πετάνε αγάπη.
Κάποιες φορές κάνω πως δεν με ενδιαφέρει, όμως ποτέ δεν μου περισσεύει.
Ένα είναι σίγουρο. Δεν θα πεθάνω προσπαθώντας εδώ μέσα. Δεν θα αντέξω.
Ή θα τα καταφέρω και θα σκαρφαλώσω μέχρι τέλους ή θα τιγκάρει το πηγάδι και
θα με φέρει στην πραγματικότητα πριν την ώρα μου. Η πραγματικότητα σε καθιστά ζωντανό αλλά αν λάβεις μεγαλύτερη δόση από αυτή που μπορειίς να αντέξεις πνίγεσαι. Το ήξερες αυτό;
Φυσικά υπάρχει και το ενδεχόμενο να ξεμείνω εδώ.
Μα πόσο να αντέξω να βλέπω τα αστέρια από μακριά;
Και πόση μοναξιά να εισπνεύσω;
Θα μπορόυσα να φιλοξενήσω κάποιον!!
Ή ακόμα και να συζήσω με κάποιον!!
Σπίτι μας το πηγάδι και για ελπίδα θα φροντίσω η οροφή να μένει ανοιχτή.
Ποιος όμως θα θέλει να πηδήξει από τόσο ψηλά για εμένα;
Και ακόμη και αν θέλει, αξίζω μία τέτοια πτώση;
Ίσως να μην χρειαστεί.
Ίσως να είμαι τυχερό και να υπάρχει κάποιο άλλο πηγάδι δίπλα από το δικό μου.
Και τότε μένει μόνο να σκάψω να το βρω.
Να σκάψω με τον φόβο ότι μπορεί να είναι καλύτερο, χειρότερο ή ίδιο με το δικό μου.
OH WELL...
σχόλια