Καθώς περπατούσα δίπλα στον ποταμό Spree , έβλεπα ανθρώπους να χαλαρώνουν στο γρασίδι με μία μπύρα στο χέρι και στο βάθος άκουγα μια νεαρή καλλιτέχνη να τραγουδά το Jolene. Με αυτό το τραγούδι συνέδεσα το Βερολίνο, οπότε καθώς το ακούμε ας ξεκινήσουμε την μαγική περιήγηση σε αυτό.
Έχει μία εβδομάδα που επέστρεψα απο το ταξίδι μου στην Νέα Υόρκη της Ευρώπη.
Το κέντρο του Βερολίνου είναι πολυπολιτισμικό. Πήγα για να ¨εξασκήσω¨ τα γερμανικά μου και βρέθηκα να χρησιμοποιώ τα αγγλικά που ήδη γνώριζα! Σίγουρα περπατώντας στο δρόμο θα ακούσεις περισσότερα αγγλικά παρά γερμανικά και θα δεις ανθρώπους κάθε λογής. Θα αντιληφθείς στο ελάχιστο τι σημαίνει να ζείς σε μια πολυπολιτισμική πόλη και θα παρατηρήσεις σίγουρα τη στενή διασύνδεση της πόλης με την τέχνη. Δίπλα στον ποταμό Spree που διασχίζει το κέντρο του Bερολίνου θα ακούσεις μουσική σε όλη την έκταση της διαδρομής, θα αφουγκραστείς τον μέσο Βερολινέζο που πίνει την μπύρα του και ξαπλώνει σαν να είναι στην πλαζ ,γεγονός που προφανώς στην αρχή θα σου φανεί περίεργο, αλλά μην αγχώνεσαι τις επόμενες μέρες θα μάθεις πως στο Μόναχο κάνουν wind surfing στο πάρκο.
Ξεχωριστή εμπειρία αποτέλεσε ένα τούρ που κάναμε στο Βερολίνο με ξεναγό έναν ψυχίατρο που σπούδασε στην Αμερική αλλά ήρθε στην Ευρώπη για να εξελιχθεί ακαδημαϊκά αρχικά και επαγγελματικά αργότερα ,αφού εδώ η ζωή είναι πολύ φθηνότερη χωρίς δίδακτρα στα περισσότερα πανεπιστήμια. Περάσαμε από το σημείο που αυτοκτόνησε ο Χίτλερ, γεγονός για το οποίο αρχικά δεν ήμουν σίγουρη για την εγκυρότητα του ,αφού ουκ ολίγοι είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως διέφυγε, αλλά μας εξήγησε πως τέτοιες φήμες διαδίδονταν απο τον Στάλιν για να επωφεληθεί από την εργασία των κρατούμενων πολέμου. Το τουρ εμπεριείχε μια στάση και στα εβραϊκά νεκροταφεία ,στο σημείο που κάηκαν τα βιβλία απο τους ναζιστές ,το πανεπιστήμιο του Βερολίνου που τα ελληνικά σε καμία περίπτωση δε θυμίζει , κυρίως σε ακαδημαϊκό επίπεδο ,αφού εκεί εργάζονται περίπου είκοσι νομπελίστες, ακόμη και από άποψη αισθητικής.
Εξίσου αξιοσημείωτη εμπειρία αποτέλεσε η επίσκεψη στο ζωολογικό κήπο της πόλης, την οποία αρχικά ήθελα να αποφύγω, δεν θεωρούσα πως θα έβλεπα κάτι καινούριο-διαφορετικό, αλλά ποιος να περίμενε πως μεταξύ των καμηλοπαρδάλων και των πιγκουίνων θα συναντούσα και την Μέρκελ με τον Κινέζο πρόεδρο. Εκεί που με μία Γαλλίδα φίλη κάναμε βόλτα και σταματούσαμε με περιέργεια να εξετάσουμε το κάθε διαφορετικό ζώο ,αντιληφθήκαμε πως μέρος του ζωολογικού κήπου ήταν κλειστό και υπήρχε έντονη αστυνόμευση. Μας είχαν ενημερώσει στην είσοδο πως περίμεναν τις επόμενες μέρες κάποιους επίσημους οπότε δεν μας φάνηκε περίεργο. Βέβαια, η έκπληξη ήρθε όταν στο τέλος της βόλτας βγήκαμε από αυτόν. Η αστυνομική παρουσία ήταν τόσο έντονη γύρω από την περιοχή που προσωπικά θεώρησα πιθανή ακόμη και μία τρομοκρατική επίθεση. Μεταξύ περιέργειας και ανησυχίας προσέγγισα έναν αστυνομικό που μου εξήγε πως περίμεναν την Μέρκελ και τον Κινέζο πρόεδρο να εξέλθουν απο το πάρκο και κάπως έτσι στηθήκαμε και εμείς στην ουρά. Μετά από λίγο τα αυτοκίνητα βγήκαν απο το πάρκο και ο ενθουσιασμός ιδιαίτερα για τον Κινέζο πρόεδρο ήταν τόσο έντονος που θύμιζε αυτόν των θαυμαστών σταρ παγκοσμίου βελινεκούς. Βέβαια ,δε θα αρνηθώ πως αυτό μου προξένησε γέλιο και αναγκαστικά απομακρυνθήκαμε για να αποφύγουμε τα δυσάρεστα. Το τέλος της βόλτας, ολοκληρώθηκε με έναν καφέ στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου δίπλα στον κήπο με θέα τους χιμπατζίδες.
Πηγαίνοντας, στο Βερολίνο δεν περίμενα πως θα κατέληγα να γνωρίσω τόσους ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Βέβαια, αυτό ήταν απόρροια του συνονθυλεύματος της κοινωνικής και ακαδημαϊκής ζωής που ακολούθησα εκεί. Στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής που ακολούθησα εκεί , ήταν και ένα μπαρ τουρ. Οι άνθρωποι βλέπετε ανεξάρτητα προέλευσης -κοινωνικής, ακαδημαϊκής, οικονομικής, ταξικής- θεωρούν αναγκαίο μέρος της ζωής τους τη διασκέδαση. Το τουρ αποτελούταν απο τέσσερις στάσεις σε διαφορετικά μπαρ και μια τελική στάση σέ ένα κλαμπ με πέντε διαφορετικούς χώρους που ο καθένας είχε άλλο τύπο μουσικής και διαφορετική εσωτερική διαμόρφωση.¨Ένας χώρος με ηλεκτρονική μουσική, ένας άλλος με βραζιλιάνικης , άλλος με τα σύγχρονα χιτς ,ένας άλλος με ροκ και ένας ακόμη που μπορούσες να καθίσεις και να απολαύσεις την μπύρα σου ανάλογα με τα κέφια του dj. Είδα και γνώρισα ανθρώπους από όλο τον κόσμο αυτές τις ημέρες ,στο τουρ αλλά και στην τάξη μου, που ανεξάρτητα απο την καταγωγή τους επικοινωνούσαν και διασκέδαζαν όλοι μαζί ,που είχαν παρόμοιες ιστορίες με εφηβικές τρέλες να μοιραστούν και ακόμη καλύτερα κατάφεραν να δεθούν και να περάσουν όμορφα τις ημέρες τους αδιαφορώντας για τις διαφορές τους. Κάπως έτσι τελικά καταρρίπτει κανείς κάθε ασυνείδητη στερεοτυπική αντίληψη που έχει διαμορφώσει για τους "άλλους " και βλέπει πόσο ίδιος είναι με "αυτούς" ανεξάρτητα απο το τι τους "χωρίζει".
σχόλια