Μια ζωγραφιά για την ειρήνη και τον πόλεμο ( Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ειρήνης )

Μια ζωγραφιά για την ειρήνη και τον πόλεμο ( Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ειρήνης ) Facebook Twitter
0

Μια ζωγραφιά για την ειρήνη και τον πόλεμο ( Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ειρήνης ) Facebook Twitter


Ο πόλεμος ξεκινάει από εμάς. Ξεκινάει από εμάς τους μικρούς καθημερινούς ανθρώπους. Είναι μικροκαβγάδες, λεκτικοί τσακωμοί. Είναι η αδιαφορία απέναντι στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη, ο σχολιασμός του αδύναμου, το αποδοκιμαστικό βλέμμα απέναντι στον άστεγο που εκλιπαρεί για ένα κομμάτι ψωμί.


Φανταστείτε στη διαταγή ενός γερό-ηγέτη για πόλεμο ξαφνικά ο κόσμος να έλεγε όχι. Φανταστείτε στο πεδίο της μάχης να κατέβαζαν όλοι τα όπλα τους και να ανακατεύονταν μεταξύ τους γιατί είναι πάνω από όλα άνθρωποι. Τον πόλεμο δεν τον αρχίζει η εξουσία που θέλει να εξαπλωθεί, τον αρχίζει ο πολίτης που είτε καλείται, εικονικά πολλές φορές, να υπερασπιστεί την πατρίδα του, είτε θέλει να νιώσει ανώτερος έναντι του άλλου. Αυτός είναι που παίρνει το όπλο στα χέρια του και ελευθερώνει τον θάνατο.

Ας ασπαστούμε λίγο τις ζωγραφιές που κάναμε μικροί. Ας αφήσουμε, έστω και για μια στιγμή, τον πόλεμο και ας πιαστούμε χέρι χέρι. Ας κάνουμε αυτήν την στιγμή να διαρκέσει για πάντα.


Όπως ο πολίτης αρχίζει τον πόλεμο, έτσι μπορεί να αρχίσει και την ειρήνη. Διότι οι μεγαλύτερες αλλαγές ξεκινούν από τα πιο μικρά και απλά πράγματα. Γιατί όλοι πολεμάμε: οι γονείς μας πολεμούν για να μας προσφέρουν ο,τι καλύτερο μπορούν, εμείς για να ανήκουμε κάπου, τα αδέλφια μας για μια δουλειά. Αντί να πολεμάμε τον εαυτό μας για να γίνουμε καλύτεροι, πολεμάμε τους άλλους. Ας ασπαστούμε λίγο τις ζωγραφιές που κάναμε μικροί. Ας αφήσουμε, έστω και για μια στιγμή, τον πόλεμο και ας πιαστούμε χέρι χέρι. Ας κάνουμε αυτήν την στιγμή να διαρκέσει για πάντα.


Κάποτε μου είπαν να ζωγραφίσω την ειρήνη και τον πόλεμο. Ως άπειρος ζωγράφος και καλλιτέχνης προβληματίστηκα αρκετά πάνω από το λευκό χαρτί. Τελικά το άφησα ανέγγιχτο. Αυτό ήταν η ειρήνη. Το λευκό χαρτί · η αρχή για κάθε δημιουργία. Κρύβει χιλιάδες χρώματα, χιλιάδες σχήματα και ιδέες. Είναι τόσο γαλήνιο και αθώο μα και τόσο εύθραυστο.


Έπειτα ζωγράφισα τον πόλεμο. Τσαλάκωσα το χαρτί, το πέταξα, το πάτησα. Προέκυψε ένα θέαμα ενοχλητικό, σχεδόν βρώμικο. Δεν μπορούσε πια να χρησιμοποιηθεί για καμία δημιουργία ή ζωγραφιά. Ανήκε στον κάδο.

ChrisGN

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ