Αν σε κάβλωσε ο τίτλος, σταμάτα να διαβάζεις,δεν είναι καμιά ερωτική φαντασίωση.Αντιθέτως,είναι εκείνο το σκονισμένο μυστικό στο τελευταίο συρτάρι παρέα με τον δονητή που κρύβεις.Δεν τον έχεις πια ανάγκη γιατί τώρα πια κάποιος άλλος σε αγγίζει.
Ντίν ντίν! Ξύπνα!
Δεν θα πω αν είναι αλήθεια ή ψέματα,η κριτική μου σκέψη το υποδέχεται περισσότερο ως μια ακόμα εκδοχή και έφερε τον εαυτό μου σε πλήρης αμηχανία.Γυρνάει και μου λέει ο τύπος ‘’ περιμένεις κάποιον να μπει στην ζωή σου και να σε φορτίσει; Να σου δώσει έναν λόγο να σηκώνεσαι το πρωί ευδιάθετη ; ’’ , και εγώ με ένα πλατύ χαμόγελο απαντάω ένα ξερό ‘’ναι’’ το οποίο τον έκανε να γυρίσει αυστηρά και να μου υπογραμμίσει το λάθος μου τονίζοντας πως αργά ή γρήγορα θα καταλάβω ότι ο μόνος που μπορεί να με φορτίσει είναι ο εαυτός μου,είμαι εγώ που θα με κάνει να σηκωθώ με διάθεση το πρωί.
Ναι ναι ναι,αυτό είναι το χαβιάρι που έχει γίνει καραμέλα στο στόμα όλων μας,να ακούμε πως εμείς πρέπει να αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας,εμείς πρέπει να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας και ω ναιι,συμφωνώ και επαυξάνω αλλά κάτσε ρε φίλε.Μια στοιχειώδης παρουσία την έχουμε όλοι ανάγκη,μια παρουσία γύρω μας,δίπλα μας,μαζί μας.Η μοναξιά που μας περιβάλει ώρες ώρες χρειάζεται να έχει μια φωνή και ένα σώμα-κυμματοθραύστη για όλες τις φορές που το έβδομο κύμα θα χτυπά.
Είναι εκείνο το μούδιασμα που βουίζει στο μυαλό σου,είναι εκείνες οι τρεις-τέσσερις ώρες που κάνεις να σηκωθείς από τον καναπέ όπου κοιμήθηκες το προηγούμενο βράδυ,το προπροηγούμενο βράδυ και τον προπροηγούμενο μήνα,αν σηκωθείς δηλαδή,τελικά.Θέλει να έχει πειθώ απέναντι στον ίδιο σου εαυτό,τον εαυτό που θέλει να σηκωθεί να ζήσει αντιμέτωπο με έναν εαυτό που θάβει την ίδια του την άγκυρα σε συντρήμμια ενός πλοίου που ελπίζει να βρουν!
Και αυτό το βάρος που νιώθεις είναι εκείνο το πάπλωμα που σε σκεπάζει ενώ έξω χτυπάει 30 βαθμούς, και πνίγεσαι σε εκείνον τον ιδρώτα που σου θυμίζει την αλμύρα της παραλίας.Το θέμα είναι,να σκεπαστείς απόψε με ένα σεντόνι,γιατί ωραία η θάλασσα,ωραίος ο βυθός αλλά μην μουλιάσεις,άσε την άγκυρα,παράτα την,λύσε τον κόμπο αν μπλέχτηκες στα σχοινιά ή καλύτερα κόψ’τον.Θα βρεθεί εκείνο το πλοίο που θα σε βγάλει στεριά.
σχόλια