Παράξενη μέρα η σημερινή.
Σε τύλιξε με το μαύρο σεντόνι της, σου γέλασε ειρωνικά, σε ξεγέλασε και άφησε τη νύχτα να σε στοιχειώσει σε ένα παιχνίδι με ανελέητο κυνηγητό.
Παράξενη μέρα η σημερινή, το ξέρω.
Σήμερα οι ώρες έμοιαζαν τεράστια νούμερα έτοιμα να σε κατασπαράξουν, το μυαλό σαλεμένο και ο νους κάπου χαμένος στο κενό. Σαν το κενό του Ελύτη που "υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του". Το ξέρεις, σωστά;
Και τώρα βρίσκεσαι ακριβώς στην άκρη. Έχεις ζαλιστεί αλλά κάπου φαίνεται η διέξοδος. Αναρωτιέσαι;
Άνοιξε τα χέρια σου και άφησε τον εαυτό σου να παρασυρθεί, να χαθεί μέσα στο κενό, να ακουμπήσει τον πυθμένα και να αφουγκραστεί την ορμή που μοιάζει έτοιμη να σε αφανίσει...
Μεταξύ μας, τίποτα δε μπορεί να σε εξαφανίσει εκτός από τον ίδιο τον εαυτό σου. Θα του το επιτρέψεις;
Παράξενη μέρα η σημερινή. Χείμαρρος συναισθημάτων η καρδιά σου. Σα ν' ακούω τον ξεκούρδιστο ήχο της καθώς κόβεται η ανάσα...
Σε ακούω να μιλάς στον εαυτό σου και με πικρία να του λές: "Ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου".
Σχήμα οξύμωρο, πίστεψε με. Η ζωή σε ένα τετράδιο έχει μια ακόμη σελίδα για σένα! Τι σε πειράζει, η μουτζούρα; Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω να παλεύουν για μια σελίδα ακόμη, μια σελίδα με μουτζούρες σχεδόν κομματιασμένη...Και τι κάνουν; Παλεύουν ακόμη για το τετράδιο.
"Μην αφήσεις μια άσχημη μέρα να σε πείσει ότι έχεις μια άσχημη ζωή" έγραψε κάποιος στο τετράδιο του. Στο ίδιο τετράδιο που κρατάς και εσύ και συνέχισε τη ζωή του. Την ΜΙΑ και μοναδική ζωή του. Ξέρεις το τετράδιο είναι πολύτιμο. Υπάρχουν άνθρωποι που το τελείωσαν και δε μπόρεσαν να ξεκινήσουν άλλο. Δε μπόρεσαν όχι πως δεν ήθελαν... Περνάει ο χρόνος, μη το γεμίζεις με μελάνι αδίκως...
Στη δική μου μοναδική παράξενη μέρα σήμερα σχημάτισα τον ουρανό μου μ' ένα αστέρι. Ένα αστέρι να μου θυμίζει ότι ο ουρανός μου σήμερα δεν είχε ξαστεριά αλλά χωρίς αστέρι τι λόγο έχει να υπάρχει;
Όλα έχουν τον λόγο τους. Και εκείνες οι παράξενες μέρες χρειάζονται όπως τα αστέρια τον ουρανό.
Κι αν ακόμη δε το βλέπεις, τουλάχιστον μάθε κάτι από το κενό και ύστερα χρωμάτισε και κάνε το μέρος της ζωής σου. Ψάξε πιο βαθιά και άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο να ζεί πολύχρωμες μέρες όχι μουντές και μονόχρωμες... Σχημάτισε αφηρημένα και αλλόκοτα σχέδια.Δώσε αξία και χώρο σε ό,τι αγαπάς. Μη ξεχνάς, τα κενά υπάρχουν για να σου θυμίζουν πόσο πολύχρωμη και γεμάτη μπορεί να είναι η ζωή. Και ίσως καμιά φορά χρειάζεται να τσακίσεις μερικές σελίδες πριν ακόμη ξεκινήσεις να γράφεις, για να καταλάβεις τελικά πως δεν ήταν τίποτε άλλο από μικρές παράξενες μέρες.
