Στο σημερινό «Α μπα»: ωχ, δάκρυα στο μέλλον

Στο σημερινό «Α μπα»: ωχ, δάκρυα στο μέλλον Facebook Twitter
57

__________________
1.

 

Καλημέρα. Πολλά συγχαρητήρια για τη στήλη. Εδώ και αρκετό καιρό, ταλαιπωρούμαι από ημικρανία - συνεχής πόνος στην κόγχη του ματιού στη δεξιά πλευρά, που σταδιακά απλώνεται στον κρόταφο και φτάνει μέχρι τον το λαιμό - στη δεξιά αμυγδαλή και καταλήγει στον αυχένα. Εμφανίζεται μία φορά το μήνα με διάρκεια 36 ώρες - σαν ρολόι. Τα κοινά παυσίπονα δεν λειτουργούν αποτελεσματικά και δεν ξέρω πώς να ανακουφιστώ . Αφήστε τη ναυτία και τη ζαλάδα. Με δεδομένο ότι θα αναζητήσω ιατρική περίθαλψη σε δημόσιο νοσοκομείο λόγω οικονομικής στενότητας, γνωρίζετε σε ποια ειδικότητα πρέπει να απευθυνθώ;
Ευχαριστώ.
-Εφη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Σε νευρολόγο, αλλά αν πας σε νοσοκομείο θα σε περιλάβουν οι κατάλληλοι ακόμα και αν πας στον λάθος. Ελπίζω όμως να μην περίμενες την απάντηση από το α μπα πονώντας στο ενδιάμεσο.


__________________
2.

Όταν κάποιος σου κάνει ένα δώρο αλλά δε σου αρέσει και έχεις σκοπό να το αλλάξεις ή το έχεις αλλάξει ήδη και σε ρωτάει πχ γιατί δε φοράς αυτό που σου πήρα, είναι αγένεια να απαντήσεις "ξέρεις. . . το άλλαξα γιατί δε μου άρεσε" ? Και τι γίνεται αν αυτός ο κάποιος δεν είναι κάποιος φίλος (που υπάρχει οικειότητα) αλλά η πεθερά ή το αφεντικό σου?
-Ε?


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν γίνεται να σου δώσουμε μια απάντηση-ομπρέλα για κάτι τέτοιο βρε παιδί μου. Πες μας τι έγινε, να σου πούμε. Εξαρτάται από τόσα πράγματα, από το τι ήταν, από το γιατί δεν σου άρεσε, από το πόσο έξω έπεσε αυτός που σου το πήρε και πώς δικαιολογείται να έπεσε τόσο έξω. από το ποιος ρωτάει, και κατά πόσο έχει δικαίωμα να ρωτάει κάτι τέτοιο – άλλο η πεθερά, εντελώς άλλο το αφεντικό. Δεν λες «το άλλαξα επειδή δεν μου άρεσε» γιατί είναι αγενές. Λιγότερο αγενές από την ερώτηση βέβαια, αλλά η μια αγένεια δεν σβήνει με άλλη μία, πολλαπλασιάζεται. Εκτός αν υπάρχει λόγος να γίνεις αγενής, οπότε πάλι αλλάζει. Είδες, δεν γίνεται να σου πει κανείς αν δεν ξέρει τα γύρω γύρω.


__________________
3.

Με αφορμή την ερώτηση #6 στις 31/10/17 ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό. Αρχικά είμαι 20 χρ., στο 2ο έτος στο Παν/μιο και μένω Θεσ/νίκη τα τελευταία 2 χρόνια. Συμφωνώ απόλυτα με όσα ειπώθηκαν στην απάντηση και στα σχόλια και (επηρεασμένη από εσένα) πάντα τείνω σε συζητήσεις με φίλους να έχω τέτοια άποψη. Ότι πρώτα έρχεται το σεξ και μετά τα υπόλοιπα διότι πρώτα υπάρχει η έλξη και μετά το συναίσθημα. Οκ σουπερ. Υπάρχει θέμα όμως! Δε μπορώ να το υλοποιήσω και γενικά δυσκολεύομαι άπειρα σε αυτόν τον τομέα. Μου είναι πάααρα πολύ δύσκολο να κάνω σεξ με κάποιον αν δεν αισθανθώ συναισθηματική σιγουριά πρώτα. Σε σημείο που όντως δε μπορώ και για να γίνει χρειάζεται λιπαντικό γιατί αλλιώς δε θα είχα κάνει ποτέ ως τώρα. Ξέρω ότι οφείλεται εν μερει στη πατριαρχία και στις μαλακίες που μου έλεγαν μεγαλώνοντας η μαμά και η γιαγιά αλλά μήπως οφείλεται και λίγο στον χαρακτήρα μου; Έψαξα λιγάκι και βρήκα τον όρο Demisexual(=ερωτική έλξη υπάρχει μετά από συναισθηματικό δέσιμο και μόνο) και νομίζω ότι ταιριάζω στη περιγραφή. Φαντάζομαι πρέπει να μεγαλώσω και να αποκτήσω εμπειρία για να ξέρω αλλά έτσι όπως πηγαίνω δε με βλέπω να την αποκτώ. Γενικά δεν έχω πολύ εμπειρία στο τομέα αυτο. Η εμφάνιση δε νομίζω ότι φταίει οπότε κάτι κάνω λάθος. Τέλοσπαντων όσον αφορά τα παραπάνω δεν έχω να ρωτήσω κάτι προσωπικό αλλά ειλικρινά πεθαίνω να ακούσω την άποψη σου.


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τι νομίζεις ότι είναι ο χαρακτήρας σου; Κάτι άσχετο από αυτά που σου έμαθαν η μαμά και η γιαγιά; Πριν βιαστείς να κατατάξεις κάπου τον εαυτό σου για να ησυχάσεις με μια ετικέτα, περίμενε. Περίμενε πολύ πριν αποφασίσεις να βγάλεις συμπέρασμα για το ποια είσαι, γιατί έχεις ακόμα πολύ δρόμο μπροστά σου, είσαι μόλις είκοσι χρονών. Αν το κάνεις τώρα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να γίνεις κάτι επειδή αποφάσισες ότι αυτό είσαι.


Δε νομίζω ότι έχεις καταλάβει πόσο βαθιά έχει εισχωρήσει η πατριαρχία μέσα σε όλους μας. Δεν είναι κάτι που σε έχει επηρεάσει «εν μέρει». Είναι το κυρίαρχο σύστημα αυτή τη στιγμή. Είσαι παράγωγο του, όπως είμαστε όλοι μας. Μέσα σε αυτή γεννήθηκες. Το εύκολο είναι να μείνεις έτσι, το δύσκολο είναι να το αναγνωρίσεις και να κάνεις πάρα πολύ σκληρή και επίμονη δουλειά. Πρώτα για να καταλάβεις τι είναι η πατριαρχία με τις μύριες εκφράσεις της στην κοινωνία που ζεις, και έτσι σιγά σιγά θα καταλάβεις πώς έχει δυσκολέψει την δική σου ζωή.


Τα λέω όλα αυτά γιατί η συναισθηματική σιγουριά και το συναισθηματικό δέσιμο δεν είναι το ίδιο πράγμα. Αυτό που εννοείς εσύ είναι ότι θέλεις να κάνεις σεξ αν είσαι σίγουρη ότι ο άλλος μετά δεν θα σε αφήσει. Αυτό που θέλεις είναι να εξασφαλίσεις κάπως ότι αυτό που κάνεις είναι εντός συμβολαίου, οπότε δεν είναι κακό.


Φυσικά ρωτάς κάτι, ρωτάς πώς θα γίνει να μην είσαι όπως είσαι, γιατί αυτό που είσαι σου δημιουργεί προβλήματα με τους άλλους. Δεν θα γράψω τι πρέπει να κάνεις, κάνε google «και τώρα, το μάντρα του α, μπα».


__________________
4.

Αμπα χελλου.. εχω ξαναγραψει για αλλους λογους,απαντηση δνε πηρα, αλλα ολα καλα..καμια φορα θες απλα να τα πεις καπου.
Νομιζω δεν πιστευω αρκετα στον εαυτο μου. Τι εννοω.. Εχω τελειωσει και μεταπτυχιακο σε πολυ δυσκολη σχολη του πολυτεχνειου. Μολις ξεκινησα δουλεια και φοβαμαι αμεσως οτι θα με διωξει γιατι δεν ειμαι αρκετα καλη, γιατι κανω λαθη (οκ 2 εβδομαδες ειμαι εκει, αλλα εγω νιωθω ασχημα) . Φοβαμαι οτι κανω λαθη σε αυτα που μου εχει ηδη επισημανει δηλαδη. Δεν ξερω αν πιστευω οτι θα τα καταφερω, αλλα ξερω οτι το θελω πολυ.
Στα ερωτικα ψιλοαδιαφορα. Δυο χρονια single, μια φορα μονο ψιλοενθουσιαστηκα αλλα δνε προχωρησε λογω αποστασης κι ενω ειμαι αρκετα εμφανισιμη για τα κριτηρια που ισχυουν σημερα και πολυ κοινωνικη δεν προχωραει τιποτα κι εκει.. Σαν να περιμενω να κανει ο αλλος κινηση. Αλλα ρε συ αμπα μου εγω δεν κανω κινηση γιατι θελω να με κυνηγησει (οχι πολυ, να μου δειξει λιγο προσοχη, μην ειμαι και λυσσαρα) και δεν θελω να το κανω εγω.
Δυο ασχετα θεματα φαινομενικα αλλα και για τα 2 νιωθω το ιδιο χαοτικο συναισθημα. Σαν να θελω να τα κανω σωστα και να αγχωνομαι αλλα ισως και χωρις αποτελεσμα.
-ΑΛΑΛΟΥΜ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω κατάλαβα γιατί δεν σου απάντησα και τις άλλες φορές. Είναι δύσκολο να περιγράψεις πιο γενικά κάτι τόσο γενικευμένο. Όλοι έχουν άγχος να μην κάνουν λάθος στη δουλειά τους. Όλοι προβληματίζονται πώς θα βρουν φλερτ ή ταίρι όταν είναι σε φάση να θέλουν φλερτ ή ταίρι. Όλοι θέλουν να τα κάνουν σωστά αλλά αγχώνονται και δεν βλέπουν αποτέλεσμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύουν αρκετά στον εαυτό τους, όχι απαραίτητα. Μπορεί να έχουν λόγους που έχουν αυτά τα άγχη.


Επειδή έχεις τελειώσει μεταπτυχιακό, άρα είσαι τουλάχιστον 25, είναι λίγο ανησυχητικό αυτό που γράφεις, γιατί αυτό που φαίνεται είναι ότι δεν ξέρεις καθόλου ποια είσαι, εκτός από πολύ επιφανειακά πράγματα, όπως το τι σπούδασες, αν είσαι όμορφη, αν μιλάς πολύ ή λίγο. Είσαι πολλά περισσότερο από αυτά, και από τον τρόπο που γράφεις δεν φαίνεται αν τα ξέρεις ή όχι. Το αλαλούμ έχει προκύψει από την αδυναμία σου να δεις τον εαυτό σου σε βάθος.


__________________
5.

Γεια σου Α, Μπα μου και πρώτα απ' όλα να χαίρεσαι το μωράκι σου!

Αποφάσισα να σου γράψω γιατί βρίσκομαι σε ένα σημαντικό για μένα, δίλλημα... Εδώ και αρκετό καιρό μου αρέσει ένα παιδί ο οποίος ξεκίνησε να εκδηλώνει ενδιαφέρον και από πλευράς του. Τον ξέρω πολύ καιρό γενικά και είναι πολύ καλό παιδί από κάθε άποψη και σίγουρα θα έβλεπα τον εαυτό μου μαζί του γιατί ταιριάζουμε πολύ σαν χαρακτήρες και υπάρχει καλή χημεία. Το πρόβλημα ποιο είναι τώρα... το παιδί έχει καταγωγή από Αλβανία, κάτι που εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου από τη στιγμή που μου αρέσει σαν άνθρωπος, αδιαφορώ για το σε ποια γωνιά της Γης γεννήθηκαν οι πρόγονοί του. Οι γονείς μου όμως δεν έχουν την ίδια άποψη... ξέρεις πολύ καλά τι σημαίνει για την πατροπαράδοτη ελληνική οικογένεια να μπλέξει η κόρη με άντρα που κατάγεται από Αλβανία. Θα μου πεις ότι δεν είναι ανάγκη να το μάθουν, έλα όμως που και στην προηγούμενη σχέση μου λόγω ότι το παιδί ήταν μπάρμαν και δούλευε νύχτα πάλι κρυβόμουν! Είμαι 23 και θέλω όταν είμαι με κάποιον να μπορώ να το πω ελεύθερα και αν θέλω ένα βράδυ πχ να τον φωνάξω σπίτι να καθίσουμε αντί να βγούμε να μπορώ να το κάνω. Γενικά δεν μπορώ άλλο τη φάση, κρυφά από τους γονείς. Αλλά ξέρω ότι θα γίνει χαμός αν πω κάτι τέτοιο και μάλιστα πολύ κακός χαμός! Μέσα σε όλα βλέπεις, από τότε που πήρα πτυχίο έχουν λυσσάξει να τους γνωρίσω κάποιον μην τυχόν και μείνω στο ράφι (ναι τόσο πίσω βρισκόμαστε ακόμα)! Και εδώ θα μου πεις, σαν πολύ δεν το τρεξες με το μυαλό σου? Σίγουρα ναι, αλλά προτιμώ να τα σκεφτώ από νωρίς πριν γίνει κάτι και αρχίσω να δένομαι περισσότερο (μεταξύ μας ήδη μου αρέσει τρελά!).
Τι με συμβουλεύεις να κάνω? Θα νιώσω τουλάχιστον ηλίθια να απορρίψω κάποιον για τέτοιο λόγο και κυρίως θα προδώσω όσα πιστεύω, αλλά δεν θέλω να μαι συνέχεια σε κόντρα με τους γονείς μου και να τους στεναχωρώ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Για να μην είσαι κόντρα με τους γονείς σου, πρέπει να κάνεις αυτό που θέλουν. Κάτι μου λέει ότι δεν σου έχουν κρύψει τι είναι αυτό που φαντάζονται για σένα. Οπότε, έχεις δυο επιλογές. Ή να βρεις έναν όπως τον θέλουν όποτε τον θέλουν με τους όρους που τον θέλουν «για να μην στενοχωριούνται», ή να αναπτύξεις προσωπικότητα τόσο σταθερή ώστε να μην αμφιβάλλεις για το σωστό και το λάθος. Αν χρειάζεσαι έγκριση από τη μαμά για τις σχέσεις σου, τότε την έχεις ανάγκη επειδή δεν είσαι ακόμα σίγουρη για το τι είναι το καλύτερο για σένα. Μπορεί με το μυαλό σου να «αδιαφορείς για τη γωνιά της γης που γεννήθηκαν οι πρόγονοι του», αλλά αν χρειάζεσαι την έγκριση από πάνω, τότε, όσο και αν δεν σου αρέσει να το ακούς, δεν αδιαφορείς όσο νομίζεις, στο βάθος και στην σταθερότητα που θα ήθελες.


Όταν έχεις εσωτερική πυξίδα δεν στενοχωριέσαι που δεν περνάει το γινάτι της μαμάς, γιατί για γινάτι πρόκειται. Δεν είναι ότι ξέρουν τι είναι καλό για σένα. Ξέρουν τι φαίνεται καλό στα χαρτιά για σένα, για ό,τι δουν οι συγγενείς και οι γείτονες. Αν οι αποφάσεις σου επηρεάζονται ακόμα από τα εγωιστικά τους τριπ, πρέπει να μεγαλώσεις κι άλλο (όχι σε χρόνια, σε ωριμότητα). Πρόσεχε, δεν λέω να μην σε ενδιαφέρει τι αισθάνονται. Αλλά όχι με τρόπο που να επηρεάζονται τόσο σημαντικές αποφάσεις που δεν τους αφορούν καν. Α, και φυσικά όλα αυτά προκύπτουν από το ότι μένεις μαζί τους. Αν θέλεις την θαλπωρή του να κάθεσαι μαζί με το αγόρι και τη μαμά και να βλέπετε τηλεόραση, θα υπακούσεις. Αν θέλεις να χαράξεις τον δικό σου δρόμο, θα είναι χωρίς το αναμμένο τζάκι.


__________________
6.


Γειά σου Λένα μας, πολλές θερμές ευχές και από εμένα, μας έλειψες πολύ! Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι που προκύπτει από τα λογοτεχνικά βιβλία που έχω διαβάσει, μιας και έχεις διαβάσει περισσότερα από εμένα σίγουρα. Συνήθως επιλέγω βιβλία παλαιότερων εποχών, και έχω παρατηρήσει ότι οι πιο εύρωστοι οικονομικά είχαν έναν άνθρωπο που τους συντροφεύει σε όλη τη ζωή τους, τη 'βαγια' τους. Αυτή ήταν από ότι έχω καταλάβει η 'νταντά' που αρχικά αναθρέφει κάποιον και στη συνέχεια τον υπηρετεί. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι πάντα τη βαγια την συναντώ χωρίς δική της ζωή με μόνη πραγματική αποστολή και σκέψη να φροντίζει τον προστατευόμενο της. Και φαίνεται εντελώς πλήρης από αυτό, στην καρδιά της δε γεννιέται ποτέ μια δική της επιθυμία. Πιστεύεις οτι πράγματι υπήρχαν τόσο ανιδιοτελείς γυναίκες σε παλαιότερες εποχές που ζούσαν μόνο μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου τον οποίο ούτε καν έχουν γεννήσει? Ή να είναι μόνο στα πλαίσια της λογοτεχνίας?


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές! Η απάντηση βρίσκεται στο ότι δεν έχεις διαβάσει αρκετή λογοτεχνία, όχι με την έννοια της ποσότητας, αλλά της ποικιλίας. Τα βιβλία στα οποία οι Βάγιες έχουν μόνιμη και μόνη επιθυμία την ευημερία του αφεντικού είναι πολλά, αλλά μιας κατηγορίας. Υπάρχουν πολλά ακόμα που λένε την ιστορία από την πλευρά της κάθε Βάγιας, και είναι αρκετά διαφορετική.

_________________
7.

Προβληματιστηκα σημερα γιατι συνειδητοποιησα κατι που ουσιαστικα γνωριζα ηδη. Σε μια συζητηση με φιλους μου καταλαβα οτι θεωρουν πως κανω το φιλο μου ο, τι θελω. Δεν το ειπαν ετσι αλλα αυτο ειναι το ζουμι. Δε μου αρεσε καθολου για πολλους λογους. Επειδη δε θελω να συμβαινει, δε μου φαινεται γοητευτικος ουτε ο ρολος του τυπου που ειναι ερμαιο στις διαθεσεις της κοπελας του ουτε ο ρολος της κοπελας αυτης. Δε θελω να ειμαι αυτη αλλα νομιζω ξερω καιρο πως ειμαι και παιζω το ρολο κανονικα χωρις να προσπαθω να το αλλαξω και χωρις να το παραδεχομαι. Παραλληλα ισως δε γουσταρω πια τρελα το φιλο μου ισως καπου τον θεωρω δεδομενο, οτι θα παει με τα νερα μου πιο ευκολα, οτι θα προσπαθησει να μη με χασει πιο πολυ απ οτι εγω αυτον. Και οχι επειδη εγω δε θα τρελαθω αν νιωσω οτι τον χανω απλα επειδη ξερω οτι εχω περισσοτερο το πανω χερι. Εδω ταιριαζει κ οτι καμια φορα τον καπελωνω επειδη ειμαι πιο κοινωνικη, αν νιωθω οτι νιωθει αμηχανα προσπαθω να διευκολυνω παιρνοντας το λογο ενω δεν ειναι κανενας απροσαρμοστος μια χαρα παιδι ειναι και θα ξεπερασει την αμηχανια απλα μερικες φορες πρωτα παω να τον καπελωσω και μετα τραβιεμαι γιατι συνειδητοποιω οτι παλι το κανω. Τελοσπαντων ισως καπου μεσα σ αυτα χασαμε την ενταση μεταξυ μας. Υπαρχει αγαπη και τρυφεροτητα και κατανοηση αλλα υπαρχει και μια εκμεταλλευση και μια passive agressive συμπεριφορα εκ μερους μου γνωριζοντας οτι με παιρνει και στο τελος θα γινει αυτο που θελω εγω. Αν θελω πχ κατι κ εκεινος οχι τοσο, αν υπονοησω πως δεν ταιριαζουμε και με προβληματιζει αυτο, τοτε ξερω πως θα κανει οτι μπορει για να βγαλει αυτες τις σκεψεις απο το μυαλο μου. Μου λειπει να ειναι δυναμικος και αποφασιστικος, δεν ξερω αν ηταν και δεν ειναι πια η αν ειναι ιδιος οπως παντα απλως εγω εγινα καταπιεστικη και υπουλη και φερομαι ετσι με αποτελεσμα εκεινος να φαινεται οτι δεν εχει γνωμη και ειναι του χεριου μου.
Πως να το αντιμετωπισω; μια συζητηση δε μου φαινεται καλη ιδεα γιατι ολα αυτα που λεω εδω ειναι ενας καλος τροπος να πληγωσω βαθια τον εγωισμο του. Με ενδιαφερει πολυ να ακουσω τη γνωμη σου για το τι πιστευεις οτι φταιει.
Υ.γ. στην ιδια συζητηση οι φιλοι μου κολλησαν οτι φλερταρω μηνες με ενα παιδι χωρις να προκειται να κανω κατι περαν τουτου, ο οποιος ειναι ακριβως το αναποδο. Δεν ταιριαζουμε, κοντραριζομαστε , εχει τη δυναμικη να με ειρωνευτει να με κοροιδεψει για ολα αυτα στα οποια διαφωνουμε καθετα κ.λπ. γενικως υπαρχει μια ενταση που μου λειπει. Δε θελω να χαλασω μια σχεση που εχει τοσο ωραια συναισθηματα η οικειοτητα, η στοργη και η ασφαλεια , αλλα φοβαμαι πως τα 4 χρονια σχεσης μας φθειρουν σιγα σιγα και δεν ειναι καν τοσο πολλα.
-Προβληματισμενος αρακας


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ωχ, ωχ.


Η ιστορία αυτή θα τελειώσει με πολλά δάκρυα και μάλλον θα είναι δικά σου.


Ο φίλος σου δεν είναι υποχωρητικός επειδή είσαι γαμάτη και δυναμική. Είναι επειδή σε αγαπάει και ανέχεται τα καμώματα σου. Σε συγχωρεί που τον υποτιμάς, επειδή θέλει να σε συγχωρήσει, και όχι επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Φυσικά αυτό δεν θα κρατήσει για πάντα γιατί φυσικά δεν είναι του χεριού σου. Και όταν βαρεθεί να περιμένει να ωριμάσεις και να καταλάβεις ότι αυτά που σου δίνει μπορεί να τα δώσει και αλλού, θα φύγει νύχτα χωρίς εξήγηση. Και τότε ίσως περάσεις άλλα τέσσερα χρόνια προσπαθώντας να χωνέψεις το πόσο λάθος τα έκανες όλα, ειδικά όταν ο «δυναμικός» φανεί ότι τελικά είναι εγωιστής και ανώριμος, πάνω κάτω δηλαδή αυτό που μάλλον είσαι εσύ τώρα. Αν σου φαίνομαι σκληρή, πού να δεις πόσο σκληρή θα σου φανεί η πραγματικότητα σου αν έχω πέσει μέσα.

 

57

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#1 Βρε κοπέλα μου, έχεις μακροχρόνιο πρόβλημα υγείας και περιμένεις από μια στήλη να σου πει σε ποιον γιατρό να πας; Είναι δυνατόν;;; Βρες έναν παθολόγο ή ειδικό παθολόγο (υπάρχουν πολλοί και μέσω ΕΟΠΥΥ αν δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα) και αυτός θα σε κατευθύνει. Εγώ πέρσι είχα κάποια συμπτώματα που δεν ήξερα που να τα αποδώσω και πήγα κατευθείαν σε ειδικό παθολόγο. Αυτός μου έγραψε εξετάσεις για να αποκλείσουμε διάφορα ενδεχόμενα και τη βρήκαμε την άκρη. Όλα έγιναν μέσω ΕΟΠΥΥ και το μόνο που πλήρωσα ήταν ένα μικρό πόσο ως συμμετοχή στις εξετάσεις.
Λοιπόν το δώρο για το οποίο πόνεσε περισσότερο η ψυχή μου έβερ, ήταν ένα μεταξωτό μαντήλι και ήταν σε μια ανταλλαγή δώρων, δεν πολυγνωριζόμασταν μεταξύ μας. Για να πιάσει, όμως μου είπε, το να ταιριάζει με όλα τα χρώματα, διάλεξε ένα που κυριολεκτικά είχε όλα τα χρώματα, σε στυλ πώς κάνει η νερομπογιά; Έτσι. Αν διψούσα και μου έφερνε νερό απ'τη θάλασσα λιγότερο θα πονούσε θαρρώ.Το δικό μου πιο πετυχημένο δώρο, ήταν σε φίλη που της κάναμε στο φτερό έκπληξη με άλλη φίλη και σκάσαμε ξαφνικά στη δουλειά της, που ήταν στο δρόμο μας, με τούρτα. Της είπα ότι έχω το δώρο στο αμάξι και καλύτερα να μην το δουν οι συνάδελφοι, της έκλεισα συνωμοτικά το μάτι, της έλεγα μέχρι να φτάσουμε πόσο χρήσιμο είναι και πόσο θα ντρεπόταν να το πάρει μόνη, χαχάνιζε αυτή και με έλεγε τρελή ως συνήθως, γιατί πάντα την πειράζω με σεξουαλικά την παρθενόπη και έβγαλα τη σακούλα με το πιεσόμετρο που μόλις είχα πάρει και το πήγαινα σπίτι. Ήταν πετυχημένο 1ον γιατί είναι η μεγαλύτερη της παρέας ηλικιακά, αλλά η πιο μικρή κι αθώα κατά τα άλλα, 2ον επειδή είναι τόσο βλήμα που το πίστεψε και 3ον επειδή μεγάλη χαρά πήρε που ήταν πλάκα. Ψυχούλα.
#7Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μη νιώθει αμήχανα. Μακάρι πάντως να ισχύει το σενάριο της Α,μπα και να μην είναι το παλικάρι άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση, γιατί τότε όντως υπομένει και όντως υποφέρει.Το έχω δει πολλές φορές, άνθρωποι δυναμικοί να κάνουν σχέσεις με ανθρώπους με αυτοπεποίθηση στα τάρταρα, ακριβώς επειδή τους κάνουν να νιώθουν λιοντάρια δίπλα σε μυρμηγκάκια και σε όλα τα χρόνια να τους "τιμωρούν" που δεν είναι λίγο πιο το ένα και λίγο πιο το άλλο.Λυπάμαι για τους άντρες που βρίσκονται σ'αυτή τη θέση γιατί λούζονται και τον χλευασμό των ανδρών κι από πάνω, ενώ οι γυναίκες μεταξύ τους έχουν διαφορετική επαφή όσον αφορά αυτό.Δεν ξέρω πόσο δύσκολος άνθρωπος είναι η #7 για να φτάσουν οι φίλοι της να της την πέσουν έτσι, πάντως είναι θετικό που την προβληματίζει και δεν δείχνει να ψάχνει χαδάκια αλλά την αλήθεια. Στην αρχή όλοι είμαστε κουφοί αλλά ιβέντσουαλι θα την ακούσουμε.
#1 Προτείνω μέχρι να κανονιστεί το ραντεβού σου, να κρατήσεις ημερολόγιο των εμφανίσεων των ημικρανιών σου σε σχέση: α) με τον κύκλο σου και β) με την κατανάλωση ορισμένων τροφίμων (πχ προϊόντα ζύμωσης, σοκολάτα, ασπαρτάμη, κίτρινα τυριά). Για τη μείωση της έντασης του πόνου, ειδικά αν έχεις ημικρανία με αύρα (οπότε καταλαβαίνεις πότε σου έρχεται) μπορείς να δοκιμάσεις ιμπουπροφαίνη.
#2Γιατί τόση ενοχή όμως; Σαν να λες ότι δε θες να είσαι εσύ αυτή που θα τολμήσει να υπαινιχθεί ότι δεν είναι *οι καλύτεροι* στις επιλογές δώρων.Στεναχωρήθηκα και που βλέπεις την πεθερά σου σαν αφεντικό που πρέπει να του κάνεις καλή εντύπωση. Ίσως εννοείς πως δε θες πολλές κουβέντες με την πεθερά, ενώ με το αφεντικό όσο λιγότερες δυσαρέσκειες τόσο καλύτερα. Αν το σκεφτείς, το αφεντικό πλερώνει και μπορεί να θεωρεί ότι θα του κάνεις και τη Βουγιουκλάκη. Λάθος, αλλά συμβαίνει. Με την πεθερά γιατί αυτή η δυσκαμψία; Προσωπικά, σε συγγενείς/φίλους λέω πάντα τον λόγο που αλλάζω κάτι, αν αξίζει τον κόπο το δώρο, για να τους διευκολύνω σε επόμενα τυχόν δώρα. Για να είμαι όμως απόλυτα ειλικρινής, γράφω αυτά αλλά από μέσα μου σκέφτομαι: (Δε φτάνει που σου κάνουν δώρα μιλάς κι από πάνω, έπρεπε να γενεθλιογιορτάζεις μέσα στον Αύγουστο και θα σου έλεγα εγώ αν θα γκρίνιαζες, αχάριστη εργαζόμενη νύφη.) Αλλά βλέπεις. Κυρία!
#2Ο γενικός κανόνας για μένα σε τέτοιες περιπτώσεις που δεν θες να πεις την αλήθεια είναι να πεις ότι δεν σου έκανε το ρούχο, πήγες να αλλάξεις νούμερο αλλά δυστυχώς είχαν τελειώσει τα κομμάτια! Επομένως, αναγκάστηκες να πάρεις κάτι άλλο.Στην περίπτωση που σου έκανε, πάλι το λες και εύχεσαι να το πιστέψει. Φυσικά το να ρωτήσει κάποιος γιατί δεν φοράς αυτό που σου πήρε το θεωρώ λίγο βλακεια, οπότε δεν με πειράζει που λέω αυτό το ψέμα.
#3 Εγώ πάλι δεν πιστεύω ότι απαραίτητα έρχεται "πρώτα το σεξ και μετά όλα τα υπόλοιπα". Ίσως για την πλειοψηφία, ναι, σίγουρα όμως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και αυτό που ταιριάζει στους περισσότερους δε σημαίνει ότι απαραίτητα ταιριάζει και σε 'σένα, ούτε ότι η σεξουαλική σου συμπεριφορά είναι σώνει και καλά αποτέλεσμα εσωτερικευμένου μισογυνισμού. Εγώ έχω συζητήσει και με άντρες που δεν απολαμβάνουν το σεξ αν δεν έχει προηγηθεί λίγος χρόνος ώστε να γνωρίσουν τ@ άλλ@ και να συνδεθούν μαζί τ@ συναισθηματικά. Αυτοί και πάλι καταπιέζονται από την πατριαρχία; Δεν αμφιβάλλω βέβαια ότι πάρα πολλές γυναίκες καταπνίγουν τις πραγματικές τους επιθυμίες λόγω εσωτερικευμένων μισογυνιστικών πεποιθήσεων. Αυτό όμως δεν ισχύει πάντα. Κατά τη γνώμη μου, όσο καταπιεστικό και προβληματικό είναι να βάζουμε την ταμπέλα της "τσούλας" στη γυναίκα που επιλέγει να κάνει σεξ χωρίς συναίσθημα, άλλο τόσο είναι να θεωρούμε "καταπιεσμένη" αυτή που επιλέγει να μην κάνει, και το να υποχρεώνεις τον εαυτό σου να μπει σε καταστάσεις με τις οποίες δε νιώθει άνετα είναι το ίδιο επιβλαβές για την ψυχολογία σου με το να αυτοπεριορίζεσαι.
Eπειδή ακριβώς ακούγεται λογικό ως επιχείρημα να το εξηγήσω λίγο. "Εγώ έχω συζητήσει και με άντρες που δεν απολαμβάνουν το σεξ αν δεν έχει προηγηθεί λίγος χρόνος ώστε να γνωρίσουν τ@ άλλ@ και να συνδεθούν μαζί τ@ συναισθηματικά. Αυτοί και πάλι καταπιέζονται από την πατριαρχία; Πηγή: www.lifo.gr"Σαφώς και υπάρχουν. Και σαφώς και θέλουν λίγο χρόνο να γνωρίσουν το άλλο άτομο (κάποια διερευνητικά ραντεβού ας πούμε ή τριβή σε χώρο κοινής παρέας). Κι οι γυναίκες που κάνουν σεξ χωρίς να είναι ερωτευμένες με τον έρωτα της ζωής τους επίσης άλλωστε. Δεν ξεβρακώνονται με το καλημέρα σας!! Απλώς δεν έχουν ανάγκη να το βαφτίσουν "σχέση" μέσα στο κεφάλι τους για να είναι εντάξει με την συνείδησή τους. Η διαφοροποίηση έγγειται στο ότι δεν θα ακούσεις ΠΟΤΕ άντρα να πει "μήπως με πηδήξει η γκόμενα και με εγκαταλείψει κατόπιν χωρίς ούτε ένα μήνυμα; και πώς θα νιώσω εγώ μετά σαν χρησιμοποιημένο κωλόχαρτο;" ΠΟΤΕ!! (Εξαιρείται ο Μπουκόφσκι)Αυτή είναι η διαφορά. Κι αυτή δεν είναι διαφορά συναισθηματικής υφής αλλά κοινωνικής.
(Το πρώτο μου σχόλιο πήγαινε απ' ευθείας στην Ιω, δεν ειχαν εμφανιστεί ακόμη τα υπόλοιπα)Παιδιά, στο κομμάτι της καταπιεσμένης επιθυμίας έχετε ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο, απλά η κοπέλα που ρωτάει (θεωρώ) ότι είναι πολύ νέα για να έχει βγάλει σίγουρο συμπέρασμα για το τι της φταίει. Βλέπετε ότι αναρωτιέται. Δηλαδή μπορεί όντως να μην ευχαριστιέται το σεξ από ενοχές, αλλά μπορεί κ να μην το ευχαριστιέται απλά γιατί δεν της "κάνει κούκου" η συνεύρεση με κάποιον για τον οποίον δε νιώθει τίποτα κ απλά τον βρίσκει ωραίο.Μην την παίρνουμε από τα μούτρα ότι σώνει κ ντε ΠΡΕΠΕΙ να της αρέσει, θα την μπερδέψουμε χειρότερα. Κ μένα αν δε μου βγάζει κάτι παραπάνω ο άλλος, το σεξ μου φαίνεται πιο χλιαρό κ από φρέντο που ξεχάστηκε στον ήλιο τον Αύγουστο...
Εννοείται πως δεν ισχύει πάντα! Αν μια κοπέλα θέλει να νοιώσει βαθιά αισθήματα/ερωτευτεί/κλπ πριν κάνει σεξ γιατί έτσι γουστάρει με γεια της με χαρά της. Ομως εδώ μιλάμε για μια συγκεκριμένη περίπτωση που η εξομολ το θεωρεί πρόβλημα γιατί δεν την αφήνει να έχει σεξουαλικές σχέσεις ενώ η ίδια το θέλει. Δεν ρωτά αν είναι σωστό ή λάθος το να κάνει σεξ πριν ερωτευτεί, ρωτά για το πως μπορεί να απενοχοποιήσει το σεξ γιατί η ανατροφή της πάνω σε αυτό το θέμα την κάνει να μην αφήνεται και να μην το απολαμβάνει.
BabyDoll, ακριβώς. Η κοπέλα της ερώτησης το θεωρεί πρόβλημα και εσωτερικευμένη "επιταγή της κοινωνίας". Άρα, θέλει να το αλλάξει, και προσπαθεί με τεχνολογικά μέσα αλλά συνειδητοποιεί πως είναι βαθιά ριζωμένη ιδεολογία και δεν ξεπερνιέται έτσι απλά, μάλιστα προκαλεί και πόνο (φυσικό αλλά ίσως και συναισθηματικό). Όπως λέει και η Λένα, η λύση είναι μονόδρομος.
Έχω μια παρόμοια αντίληψη επί του θέματος κ με πρόλαβες. Νομίζω πράγματι το θέμα έχει γίνει πλέον "άσπρο ή μαύρο", αλλά κ γω πιστεύω ότι υπάρχουν κ αρκετές ενδιάμεσες εκδοχές.
#7 πρέπει συνειδητά να ξεκόψει και από τους δύο και να μείνει λίγο μόνη της να βρει τον εαυτό της (σοβαρά τώρα) γιατί νομίζω της λείπουν τα ενδιαφέρονταας ξεκινούσε ένα ανταγωνιστικό άθλημα, πιστεύω θα της έκανε πολύ καλό
#2: Προσωπικα δεν αλλαζω ποτε τα δωρα που μου κανουν, μονο αν προκειται για καποιο ρουχο και δεν μου κανει το μεγεθος και εκει κοιταζω να βρω το ιδιο στο σωστο νουμερο. Οτι δωρο και να ναι, δεν παυει να ειναι κατι που πηρε για σενα καποιος που σε σκεφτηκε.Και μου χει τυχει καποιες φορες να μου πουν για δωρο που τους εχω κανει (οχι ρουχο) να το αλλαξουν ή να μαθαινω οτι το αλλαξαν εκ των υστερων και δεν μαρεσε καθολου. Ετσι εχω αποφασισει να μην βαζω καρτες αλλαγης στα δωρα που κανω (θα βαλω ισως σε περιπτωση ρουχου-αν και σπανια κανω δωρα ρουχα). Πειτε με περιεργη αλλα δεν μαρεσει αυτο το πραγμα.Ενα περιστατικο θα γραψω με μια παλια φιλη: Tης ειχα παρει δωρο μια τσαντα που ειχα βαλει στο ματι και για μενα καιρο και με το που την βλεπει μου λεει "Μπορω να την αλλαξω, εχει καρτα αλλαγης ;" Tης την φερνεις στο κεφαλι μετα ή δεν της την φερνεις;Συγγνωμη κοπελα της #2 για το κατεβατο μου, με το που ειδα την ερωτηση σου μου ηρθαν αναμνησεις.
Το μάθημα που θα επρεπε να παρεις απο το παραπανω περιστατικο ειναι οτι πρεπει να αλλαξεις ισως λογικη οταν παιρνεις δωρα.Επειδη κατι αρεσει σε σενα δε σημαινει οτι πρεπει να ταιριαζει/αρεσει και στη φιλη σου. Την επομενη φορα, κρατα αυτο που βαζεις εσυ στο ματι για τον εαυτο σου, και παρε στη φιλη σου κατι που εκεινη εχει βαλει στο ματι ή θελει/χρειαζεται.Αυτο που εκανες μπορει να φαινεται σαν θυσια, αλλα ειναι πολυ εγωιστικο.
Βρε Γωγώ, την τσάντα που είχες βάλει στο μάτι για σένα έπρεπε να την πάρεις για σένα, όχι για την άλλη. Όντως ήταν άκομψο αν σου το είπε έτσι με την πρώτη για κάρτα αλλαγής, αλλά το θέμα παραμένει ότι τα γούστα διαφέρουν. Τι θα καταλάβαινες αν την πλάκωνες στις τσαντιές με την τσάντα που είχες βάλει το μάτι για σένα; Κρίμα η τσάντα, δηλαδή.
Όμως το δωρο το παίρνεις για τον άλλον, όχι για σενα . Θεωρώ λάθος την προσέγγιση "σκέφτομαι μονο τι μου αρέσει και το παιρνω (όπως ακριβώς περιγράφεις στο παράδειγμα μεντην τσάντα) ".Κι αν δεν αρέσει στον αλλο σπαζεσαι κιόλας ενώ δεν εχεις καν σκεφτεί το δικο του γούστο ;Ειδικά για τα ρουχα υπαρχουν απειροι άνθρωποι που δεν τα φοράνε μονο για χρηστικους λογους(να μην ειναι γυμνοι και να μην κρυώνουν) αλλά γιατί τους αρέσει η διαδικασία να ασχολούνται με το στυλ τους.Εγω για παράδειγμα αν μου φέρουν δωρο ρουχο και δεν μου αρεσει ή θα το αλλάξω ή θα το κρατησω αφορετο,δεν παιζει να φορέσω κάτι που δεν λατρεύω.Αυτό γιατι να προσβάλει κάποιον που μου το εφερε δηλαδή;Πραγματικα στην προσεγγιση σου βλέπω οτι δεν δινεις το δικαίωμα στον αλλο να μην του αρεσει κατι που του πήρες.Ακομα και να κανω λαθος παραπάνω και όντως να σκεφτεσαι τον παραλήπτη και τι θα αρεσε ειδικα σε αυτον, υπάρχει πάντα περίπτωση να πεσεις εξω.Εκει τι γίνεται, είναι καλύτερο συμφωνα με τη λογική σου να χρησιμοποιεί ο αλλος κατι που δεν του αρεσει/δεν τον βολεύει/έχει παρόμοιο ή να το πετάξει ακόμα απο το να το αλλάξει;
Το δώρο το προσφέρεις σε κάποιον ως ένδειξη αγάπης, ευγνωμοσύνης, εκτίμησης ή άλλου θετικού συναισθήματος. Το κάνεις κ χαίρεσαι με τη χαρά αυτού που το λαμβάνει...Γιατί νευρίασες; Θα ήσουν περισσότερο ευχαριστημένη εάν την έχωνε σε μια ντουλάπα κ δεν τη χρησιμοποιούσε ποτέ;Θεωρώ ότι πάντα πρέπει να βάζουμε κάρτα αλλαγής στα δώρα, εκτός αν είμαστε 100% σίγουροι για το τι θέλει ο άλλος. Εγώ προσωπικά το τονίζω κιόλας ότι έχω κάρτα αλλαγής μέσα κ ότι ελεύθερα μπορούν να το αλλάξουν αν θέλουν.
Ιεραρχικά θα έλεγα αναφορικά με τα δώρα το εξής:Αντικείμενο που αρέσει στον προσφέροντα και στον λαμβάνοντα = Το ιδανικό.Αντικείμενο που αρέσει (μόνο) στον λαμβάνοντα = ok.Αντικείμενο που αρέσει (μόνο) στον προσφέροντα = όχι και τόσο ok.…Αν, δε, το τελευταίο συμβαίνει συνέχεια απ' την μεριά του προσφέροντος, είναι λίγο θέμα. Αν πχ έχεις μία φίλη μεταλλού και της αγοράζεις συνέχεια π.χ. μπλουζάκια ροζ και cd Χατζηγιάννη σημαίνει, ενδόμυχα ή φανερά, κάτι._____________Είμαι υπέρ της κάρτας αλλαγής, πάντοτε. Πέραν του προφανούς (δλδ ότι ο άλλος μπορεί να θέλει να πάρει κάτι άλλο και θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα, καλύτερα να πιάσουν τόπο τα χρήματα) όταν η κάρτα δεν μπαίνει, το άτομο (και δη το όχι τόσο κοντινό) μπορεί να πιστέψει ότι του δίνεις ένα δώρο που μπορεί να έχεις λάβει εσύ στο παρελθόν και θες να ξεφορτωθείς …ή ότι ντρέπεσαι για την τιμή του δώρου (και δεν θες ο άλλος να πάει να το αλλάξει και να διαπιστώσει την τιμή)._____________ Το «"Μπορω να την αλλαξω, εχει καρτα αλλαγης ;"» ήταν, πράγματι, άκρως αγενές επειδή στο ξεφούρνισε με το που την είδε, άνευ άλλου σχολίου (...τι τρόποι ω Θεοί! Μερικοί άνθρωποι σαν να έχουν μεγαλώσει σε σπηλιά) όμως –πολύ φοβάμαι- ότι ακριβώς επειδή την τσάντα την κιαλάριζες για σένα και πληρούσε με το παραπάνω τα δικά σου γούστα και αντί να την πάρεις για τον εαυτό σου, έκανες μία "μίνι θυσία" προσφέροντάς της σε κάποιον άλλον που δεν την εκτίμησε, το πήρες κομματάκι πιο προσωπικά απ’ ότι έπρεπε.
Ως μεταλλού, ανατρίχιασα με την αναφορά στον Χατζηγιάννη!Για να μην βάλω κάρτα αλλαγής σε δώρο θα πρέπει:Ή να είμαι 101% σίγουρη ότι θα χαρεί ο αποδέκτης του (από δική μου γνώση του γούστου του).Ή ο αποδέκτης να έχει εκφράσει με σαφήνεια ότι θέλει ένα τέτοιο δώρο.
Παιδια, με την κοπελα ειχαμε το ιδιο γουστο, να αναφερω οτι μου ειχε δειξει εντελως παρομοια τσαντα τοτε. Παντοτε κοιταζω να παιρνω στους αλλους πραγματα που τους αρεσουν,οτι λενε απο πριν οτι τα χρειαζονται και θελουν καποια στιγμη να τα παρουν.Καθολου εγωιστικα (πιστευω οτι δεν σκεφτομαι, τουλαχιστον σε αυτο το θεμα), ουτε ειμαι του τυπου "ελα μωρε να του παρω εκει κατι και οτι να ναι".Και αυτο δεν το κανω μονο με τους φιλους και γνωστους αλλα με ολους, γιατι θελω να τους παρω κατι που πραγματικα να τους αρεσει και ειμαι προθυμη να χαλασω χρονο και χρημα γι αυτο αν ειναι απαραιτητο.Και επισης δεν ειναι ωραιο να κανεις ενα δωρο σε καποιον και να σου λεει πολυ ωραιο και την επομενη στιγμη να παει και να τα αλλαζει, ε καπου ελεος δηλαδη. Πολλοι κοιταζουν κατ' αποκλειστικοτητα το δωρο και οχι την προθεση του αλλου.Τελος, μην ανησυχειτε την τσαντα την πηρα λιγο καιρο αργοτερα (δηλαδη μην το ξεχασω να το αναφερω και δεν μπορει να κοιμηθει κανεις το βραδυ).Καλοδεχουμενες οι γνωμες σας, καλο απογευμα σε ολους.
Το ότι ενδιαφέρεσαι και σκεφτεσαι τον παραλήπτη ειναι πολύ ωραίο,αλλα αν τελικά κάποιου δεν του αρέσει τελικά το δώρο αυτο δεν ακυρώνει τη δική σου προσπάθεια. Μπορεί κάλλιστα να σκεφτείς τι αρέσει στον αλλο και να κάνεις λαθος, γιατί το παίρνεις τόσο προσωπικά; Αποκλείεται να κανεις δώρο που δεν άρεσε δηλαδη;Και δεν ειναι και τιποτα φοβερο αυτο ωστε να θιχτεις, ανθρώπινο είναι.Ακόμα και στην περίπτωση με την τσάντα ειπες οτι σου μιλησε για παρόμοια η κοπέλα,οχι για ίδια.Ε αυτή που πήρες μπορει να μην της άρεσε, σιγά το κακό.(ο τρόπος της ναι, ηταν αγενής) .Επίσης κι εμένα μπορεί να πω οτι μ'αρεσουν τα γαντια ξερω γω αλλα αν έχω δέκα ζευγαρια και μου παρουν αλλο ενα μπορει να το αλλαξω για σκουφι πχ. Ειδικα πάντως όταν ο αλλος απο μόνος του σου λεει ότι τελικά αλλαξε κατι που του πήρες,αν δεν γινει με τροπο που να εχει σκοπο να σε προσβάλλει, δείχνει ακριβως ότι εκτιμα την κίνηση και ειναι ανετος και ειλικρινής μαζι σου.
Στη φίλη σου όμως θα έλεγα άνετα, μόνο άμα σου τη φέρω στο κεφάλι θα πέσει η κάρτα αλλαγής από μέσα! Αλλά κι εσύ πάλι, τσάντα; Πολύ προσωπικό δώρο, για σκέψου λίγο. Εμένα αν μου δώριζε κάποιος τσάντα και πετύχαινε να μου αρέσει και να την κρατάω, θα τον παντρευόμουν.
7. Συμφωνώ με τη Λένα πως ο φίλος σου δεν είναι υποχωρητικός επειδή είσαι δυναμική, διαφωνώ όμως στο οτι αυτό οφείλεται στην αγάπη και την ανεκτικότητά του. Ο φίλος σου, κατά ένα τεράστιο βαθμό καταπιέζεται (όντως σε ανέχεται) αλλά το επιλέγει και το κάνει. Σε δέχεται γιατί δεν μπορεί αλλιώς. Δεν ξέρει πως να αντισταθεί, δεν ξέρει πως να πατήσει πόδι. Αν ήξερε, όσο κι αν σε αγαπούσε, θα στο έδειχνε με κάποιον τρόπο. Όσο περνάνε τα χρόνια, χτίζεται αυτός ο τρόπος. Εκείνος μέσα του την ψάχνει την λύση να βρει τρόπο να αντισταθεί και εδώ είναι που χρειάζεται η προσοχή. Αν τραβήξεις το σχοινί, μοιραία θα σπάσει. Μην τον λυπάσαι που σε ανέχεται γιατί το επιλέγει, φρόντισε όμως να φτιάξεις τη δική σου συμπεριφορά αν δε θέλεις να καταλήξεις σε κλάματα (εσύ και πιθανότατα σε πολλά νεύρα εκείνος), όπως πολύ σωστά προβλέπει η Λένα. Έχε όμως υπόψιν σου οτι αυτό θα το κάνεις για τον εαυτό σου και όχι για εκείνον. Άν εσυ αλλάξεις και γίνεις πιο διαλακτική και δεκτική (επιφανειακά λιγότερο δυναμική αλλά ουσιαστικά περισσότερο) τότε εκείνος μπορεί να ψάξει μια ίδια με τον παλιό σου εαυτό. Να θέλει δηλαδή μια γυναίκα να τον καπελώνει. Εν ολίγοις, άλλαξε για σένα, για να νιώθεις εσυ καλύτερα με τον εαυτό σου και όχι απο φόβο μη χάσεις κάτι.
#3Επίσης μία άλλη εκδοχή, πέραν της απειρίας ή των δεσμευτικών αντιλήψεων, είναι ότι θα μπορούσες να μην είσαι (και πολύ) του penetrative sex (ήτοι penis-vagina). Συμβαίνει και αυτό (ναι, και στις straight).
Ισχύει ότι υπάρχει κι αυτή η προτίμηση (κι είναι απολύτως σεβαστή) αλλά δεν έρχεται ενδεχομένως πακετάκι με την συναισθηματική "εγγύηση" όπως εδώ (;). Nομίζω.Επειδή μάλιστα θεωρείται γενικότερα (φαλλοκεντρικώς φυσικά!) ως "λιγότερο σεξ" από το penis-vagina (μια χαρά σεξ είναι βεβαίως) είναι ένας λόγος παραπάνω να μην κατέχει τόσο ένταση στην αξίωση συναισθηματικής επιβεβαίωσης κι έτσι όταν κάποιος "δαχτυλοπαίζει" κάποιαν εκείνη κατόπιν δεν θεωρεί ότι "πήδηξε κι έφυγε". Λέει "κάναμε φάση". Θα έπιανα και την σημειολογία των οπισθοκίνητων ή μη γυναικών τώρα (και του τι κρεμάνε πάνω στην πράξη ως σημειολογούμενα) αλλά έχε χάρη που είναι μια ώρα δύσκολη. Ίσως αργότερα. :)
Αντιληπτό. Βέβαια η κοπέλα, όπως λέει και η ίδια, δεν είναι ιδιαιτέρως κατασταλαγμένη κι επειδή -φαλλοκεντρικώς- θεωρείται δεδομένο ότι όλες οι vaginas (είναι φτιαγμένες για να) ευχαριστιούνται το πίνις-βατζήν, ειδάλλως είναι vaginas προμπλεματίκ, απλά επισημαίνω ότι -προφανώς- υπάρχουν κοπέλες που προτιμούν άλλα πράγματα. Επίσης μπορεί να ευθύνονται και παραπάνω από μία εκδοχές! Το lube, στην προκειμένη περίπτωση, μου βγάζει ψιλοκαταναγκασμό, σαν καθαρτικό ρε παιδί μου (εκτός κι αν παίρνει μετά "εμπρός η μηχανή" και όλα καλά, τι να πω ... η ίδια δεν μας λέει πώς εξελίσσεται το πράγμα και αν βρίσκει ικανοποίηση - αν ναι, τότε η εκδοχή μου είναι λάθος και εξκιούζ μι!).
Eίναι γεγονός ότι η λεπτομέρεια του lube στην συγκεκριμένη περίπτωση ακούγεται ελαφρώς ψυχαναγκαστική (όχι ότι υπάρχει κάτι στραβό στη χρήση lube εν γένει). Πάντως κάποτε είχε εδώ αναφερθεί η πιθανότητα δυσπαρευνίας για περίπτωση κοπέλας που δεν έκανε κολπική επαφή αλλά έκανε τα υπόλοιπα (τέλος πάντων καταλάβατε). Αν και υποθέτω με κάποια βεβαιότητα ότι δεν είναι η παρούσα περίπτωση γιατί δεν θα γινόταν ούτε με lube. Ας μας πει η αποστέλλουσα την ερώτηση αν θέλει να δημιουργήσει έναν λογαριασμό.
#4 Με αφορμή αυτό που είπες" (να μου δείξει λίγη προσοχή μη φανώ λυσσάρα)" θα ήθελα να πω ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τόσο indabox και να βάζουμε τόσο εύκολα ταμπέλες σε γυναίκες. Θα μου πεις "χτύπησα ευαίσθητη χορδή?" θα σου πω όχι, απλά πολύ πιπίλα έχει γίνει και πρέπει να ακουστεί και η αλήθεια. Οι γυναίκες(και δεν λέω και άντρες γιατί ο "χρυσός κανόνας" είναι οι άντρες να την πέφτουν στις γυναίκες άσχετα αν κι αυτοί μπορεί να χαρακτηριστούν λυσσάρες γιατί απλά το έκαναν) που κάνουν πρώτες κίνηση το κάνουν για πολλούς λόγους εκτός από το ότι είναι λυσσάρες. Χμμμ για παράδειγμα α. έχουν πλέν-τι αυτοπεποίθηση και ξέρουν ότι μια χυλόπιτα χωνεύεται και ξεπερνιέται βου. είναι διεκδικητικές γου. είναι ανυπόμονες δου. το ρίχνει "και καλά " στο ποτό ε. απλά έχουν πρόλογο και αυτό είναι το δυνατό τους χαρτί (me) κτλ κτλ οπότε εγω θα έλεγα όποιος θέλει γυναίκας άντρας να κάνει την πρώτη κίνηση ας την κάνει χωρίς να φοβάται αν είναι λυσσάρης, όλοι επιβιώνουν από την απόρριψη (μάθημα είναι κι αυτό) και επίσης δεν θα υπήρχαν τόσες ανέραστες χλιαρές "ερωτικές ιστορίες" τύπου -τι θα γινόταν αν-ΥΓ1 #7 Μόλις διάβασα την ερώτηση σκέφτηκα: Α,μπα βάλτην γρήγορα στην θέση της! και η απάντηση ήταν τόσο απολαυστική να την διαβάζω. Κονγκρατς!ΥΓ2 κάθε φορά που έβαζα ".." έκανα και τα χέρια μου στον αέρα χαχαχ πόσο αστείο μου φάνηκε..ελπίζω να μην το κάνω σαν τον Τζόι
Αγαπητο 6, θα αναφερθω στο κινηματογραφο (αλλα ότι ισχυει εκει ισχυει και στη λογοτεχνία), τα παντα εξαρτώνται απο την χρονικη περίοδο αλλα και τον πολιτισμο του τα παραγει, ας δουμε τις διαφορες μεταξυ αμερικανικου και ευρωπαικου κινηματογραφου. Οι αμερικανοι ως κουλτουρα εχουν τον εξατομικευμενο βιο, αποτελεσμα; είναι οι καλυτεροι στον πλανητη στο να δημιουργουν χαρακτηρες και γυρω απο αυτους πλοκη. Οι ευρωπαίοι ως κουλτουρα εχουν τις ιδεες, αποτελεσμα; είναι οι καλυτεροι στον πλανητη στο να δημιουργουν προβληματισμους. Οι monty pythons (που μου θυμισε το καραβαν') είναι φιλοσοφικοι προβληματισμοι και όχι αξιομνημονευτοι χαρακτηρες, περιμενοντας τον γκοντο, υποτυποδεις χαρακτηρες αλλα απιστευτος προβληματισμος κτλ. (προφανως ολοι δημιουργουν απο όλα, απλα μιλαμε για κυριαρχα στοιχεια). Αλλο παραδειγμα: Bollywood vs Ιρανικου κινηματογραφου, το ενα ασχολήται με προσωποκεντρικες ιστορίες, το άλλο με νοήματα. Εαν τωρα σε αυτο προσθεσεις και τους αιωνες....σοβιετικος κινηματογραφος vs νεο-ρωσικου vs προ-σοβιετικου κτλ. Ακομα και δεκαετίες, προπολεμικη ελληνικη λογοτεχνία, μεσοπολεμου, νεωτερη και συγχρονη; Αυτο που λεει η Α μπα είναι και η αληθεια, δεν εχεις διαβασει πλουραλιστικα και για αυτο σου φαινεται καπως. Π.χ. οι "βαγιες" (ακομα και οι αντρικοι χαρακτηρες) στην ευρωπη δεν δομουντουσαν με το αμερικανικο μερακι ακομα και όταν αυτες ήταν οι πρωταγωνιστριες, αντιστροφα οι αμερικανοι δεν δομουν τις ιστορίες τους με το αντιστοιχο ευρωπαικο μερακι κτλ. Παρε για παραδειγμα τον Ιαπωνικο πολιτισμο...χαρακτηρες; αρχετυπα, νοήματα; ακρως φιλοσοφικα, γιατί; γιατί αυτα είναι ο κυριαρχος πυρηνας τους. Ακομα και στην αμερικη θα βρεις ρευματα που ξεφευγουν π.χ. μπιτνικ ρευμα. Τις κακομοιρας η αποδοση γινεται.Με τις Τεχνες θα πρεπει να ανταποκριθεις στον ρολο του αναγνωστη/θεατη/ακροατη και όχι του "πελατη", οι Τεχνες δινουν τους πολιτισμικους προβληματισμους καθε λαου, τοπου και χρονου με τον πιο περιεργο ανορθολογιστικο τροπο. Εαν αλλαξεις λιγο τις προσδοκίες σου εχεις να απολαυσεις και να διδαχθεις ότι εχει η ανθρωποτητα να σου διδαξει, αρκει να μην πας σαν "πελατης"....περιμενω ότι θα διδαχθω αυτο, που θα το βρω(προσδοκια αποτελεσματος). Μην πας να βρεις την "βαγια" οπως περιμενεις να την αποδοσουνε αλλα όπως την αποδωσανε. Και μιλάω για προσδοκία επειδη εχεις μπλεχτει στην επιβεβαίωση των στερεοτυπων αθελα σου ("την βαγια την αποδιδουν ετσι") και "εθελοτυφλεις" σε όλες τις αλλες αποδωσεις.Παραδειγμα: ποια είναι η προσδοκια της αποδοσης μιας θεουσας, συντηριτικης; ολοι το γνωρίζουμε, πανε να δεις την παρασταση "Σταματία, γενους Αργυροπουλου", θα δεις ότι η αποδοση είναι τελείως διαφορετικη, πολυ πιο ανθρωπινη, με τρυφεροτητα μεν χωρις να αποποιει τιποτα δε. Η προσδοκια δεσμευει το μυαλο και μετα είτε γυρευεις αυτα που θα την επιβεβαιώσουν είτε θα "εθελοτυφλησεις".
#Ρε συ 7 διάβασες αυτό που έγραψες? Καμιά φορά βοηθάει να γράφουμε ακριβώς τι σκεφτόμστε και μετά να το κάνουμε μια ανάγνωση. Θα έβλεπες την πραγματικότητα αν το έκανες. Είναι πολύ εγωκεντρική η προσέγγισή σου. Δεν λαμβάνεις καθόλου υπόψιν τον χαρακτήρα του αγοριού σου. Θεωρείς ότι επειδή είναι χαμηλών τόνων είναι αντικοινωνικός και διαχειρίσιμος? ΟΚ, εσύ τον ξέρεις καλύτερα. Αλλά αντί να εκλαμβάνεις την υποχωρητικότητά του σαν ένδειξη αγάπης, την θεωρείς ένδειξη αδυναμίας? "Βγάζεις" με το γραπτό σου την άποψη ότι θεωρείς τον εαυτό σου υπεργαμάτο και ότι "σιγά μην τολμήσει ο καημενούλης να με αφήσει εμένα την υπεργαμάτη!"!! Και το ότι οι φίλοι σου νομίζουν ότι τον κάνεις ότι θέλεις, τι λεει? Τι ξέρουν αυτοί καλύτερα που δεν ξέρεις εσύ? Κι αν αυτοί ξέρουν καλύτερα για τη σχέση σου από σένα, αυτό τι λεει για σένα?? Δεν είναι στραβός ο γυαλός φίλη 7. Στραβά αρμενίζεις. Το φλινγκ με τον άσχετο ούτε καν το σχολιάζω!
#2 Οι κάρτες αλλαγής είναι για να αλλάξεις το δώρο αν δεν σου αρέσει άρα αυτός που σου έκανε το δώρο σου δίνει εναλλακτική. Αν σε ρωτήσει κάποιος που δεν μπορείς να είσαι ευθύς μαζί του τότε ένα μικρό αθώο ψέμμα δεν είναι κακό. Μπορείς να πεις οτι έχεις κάτι παρόμοιο ή αν είναι ρούχο οτι δεν σου κάθεται καλά ή οτι είχες ανάγκη κάτι άλλο.
#6 Πιστεύεις οτι πράγματι υπήρχαν τόσο ανιδιοτελείς γυναίκες σε παλαιότερες εποχές που ζούσαν μόνο μέσα από τη ζωή ενός ανθρώπου τον οποίο ούτε καν έχουν γεννήσει? Πηγή: www.lifo.grΔηλαδή αν τον είχαν γεννήσεις θα το δικαιολογούσες;
Καλέ ποια ανιδιοτέλεια; Με μισθό δεν ήταν; Επάγγελμα δεν ήταν; Το πόσο αφοσιωμένη ήταν η κάθε βάγια στο παιδί εξαρτάται από το πόσο ισχυρό ήταν το δέσιμο μεταξύ τους. Δεν θα ήταν όλες κατάλληλες, φυσικά, και η οικογένεια μπορεί να άλλαζε βάγιες μέχρι να πετύχει την κατάλληλη χημεία.
Ας μην ξεχνάμε οτι μιλάμε για βιβλία και η λογοτεχνία της εποχής είχε αρκετά στερεότυπα όπως η όμορφη και αθώα ηρωίδα, ο όμορφος έξυπνος και γενναίος ήρωας, η σοφή, καρτερική και αφοσιωμένη βάγια κλπ Είναι λογικό να υπερβάλλουν σε πολλά χαρακτηριστικά και να μην παρουσιάζουν τη ζωή της βάγιας πέραν των γεγονότων που την συνδέουν με τον ήρωα/ηρωίδα. Προφανώς και μεγαλώνοντας ένα παιδί δένεσαι μαζί του αλλά ας μην συγχέουμε την πραγματικότητα με την φαντασία.
#2Μπορείς να τους ευχαριστήσεις θερμότατα για την σκέψη και τον κόπο τους, αλλά να πεις ότι το εν λόγω τελικά δεν ήταν στο νούμερό σου ή ότι δεν σου κάθεται καλά στο σώμα σου/ δεν σου "στρώνει" σαν ρούχο. Μπορείς να πεις ότι έχεις κάποιο-α παρόμοιο-α ένδυμα-τα και ότι (θα) ήθελες να πάρεις κάτι για να μπορέσεις να το ευχαριστηθείς πραγματικά, όπως αξίζει στα δώρα! Μπορείς να πεις ότι π.χ το συγκεκριμένο χρώμα, δυστυχώς, δεν σε κολακεύει πολύ και ότι σε «κόβει στο πρόσωπο» και το έχεις διαπιστωμένο. Διάφορα πράγματα, τελοσπάντων, μπορείς να πεις αντί του "το άλλαξα γιατί δεν μου άρεσε", που είναι α-νε-πί-τρε-πτα αγενές.Νομίζω ότι αν τύχει να αλλάξεις 1-2 αντικείμενο-α/ ρούχο-α στα x δώρα, που θα τύχει να σου κάνει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είναι φοβερό - κάθε άλλο, πρόβλημα προκύπτει αν αλλάζεις τα πάντα, κάτι που δείχνει ότι και εσύ αδυνατείς να βάλεις λίγο νερό στο κρασί σου.
#7 Νομίζω οτι οι φίλοι έχουν πετύχει διάνα και γι αυτό ενοχλείσαι τόσο, γιατί σου λένε μια αλήθεια που δεν θες να παραδεχτείς. Ναι, κάνεις ο,τι θες τον φίλο σου (ή μάλλον αυτός σε αφήνει) και φλερτάρεις με τον άλλον γιατί έχει χαρακτηριστικά που σε εξιτάρουν. Εχω την αίσθηση οτι μένεις με τον φίλο σου επειδή ακριβώς τον κάνεις οτι θέλεις κι αυτό σου δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας (ψεύτικης γιατί κάποια στιγμή θα βαρεθεί ή θα αγανακτήσει και θα φύγει). Δυστυχώς ο χωρισμός είναι μονόδρομος σε αυτή την περίπτωση. Οταν μένουμε σε μια σχέση μόνο για την ασφάλεια (ίσως ο φίλος σου μένει μόνο για την ασφάλεια επίσης) τότε κάποια στιγμή θα βαρεθείς ή εσύ ή αυτός τόσο που θα χωρίσετε ή κάποιος θα κάνει μια παράλληλη σχέση και πάλι θα χωρίσετε. Συνήθως είμαι υπέρ της συζήτησης ανάμεσα στα ζευγάρια όμως σε αυτή την περίπτωση το μόνο που μπορείς να του πεις είναι να αλλάξει χαρακτήρα και να μην είναι τόσο υποχωρητικός...είναι λίγο παράλογο γιατί αν γίνει λιγότερο υποχωρητικός έχω την αίσθηση οτι θα τσακωθείτε και θα χωρίσετε γιατί ο λόγος που μένεις μαζί του είναι η ασφάλεια και οι μη τσακωμοί.
#3 Είσαι μικρή και η έλλειψη εμπειριών επηρεάζει το πως βλέπεις το σεξ, όπως και η ανατροφή σου. Το πως μεγάλωσες και οι επιρροές που δέχτηκες από την οικογενειά σου καθορίζουν τον χαρακτήρα σου και φυσικά τον τρόπο που βλέπεις το σεξ. Το καλό είναι οτι καταλαβαίνεις οτι δεν πρέπει να λειτουργείς έτσι, οτι οι πεποιθήσεις αυτές, ακόμα κι αν είναι υποσυνείδητες σου προκαλούν πρόβλημα στις σχέσεις σου, και αυτό είναι το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση του προβλήματος (λέω πρόβλημα γιατί εσύ το θεωρείς έτσι, αν δεν το θεωρούσες πρόβλημα δεν θα υπήρχε ανάγκη λύσης και δεν θα είχες γράψει στην στήλη). Στο δια ταύτα, αρχικά καλό θα ήταν να καθορίσεις τι σημαίνει συναισθηματική ασφάλεια για σένα. Να ξέρεις οτι μπορείς να ερωτευτείς κάποιον; Οτι θα σε ερωτευτούν εσένα; Οτι θα καταλήξει σε μια σοβαρή και μακροχρόνια σχέση; Οτι μπορείς να στηριχτείς στον σύντροφό σου; Να σε καλύπτει συναισθηματικά; Η ασφάλεια σε μια ερωτική συνέρευση είναι αναγκαία για να αισθανθείς άνετα και να απολαύσεις την στιγμή. Μήπως μπερδεύεις το γενικότερο αίσθημα ασφάλειας και άνεσης με την συναισθηματική ασφάλεια; Γιατί για να δημιοργηθεί συναισθηματική ασφάλεια σε ένα ζευγάρι χρειάζεται χρόνος και ολοκλήρωση της σχέσης ώστε να γνωρίζετε όλες τις πτυχές ενός του άλλου. Και φυσικά ένας ειδικός θα σε βοηθήσει να φτάσεις στη ρίζα του προβλήματος και να βρεις μια λύση.