Στο σημερινό «Α μπα»: η ευθύνη του καθένα

Στο σημερινό «Α μπα»: η ευθύνη του καθένα Facebook Twitter
19


__________________
1.


Αμπα μου,
είμαι 22 χρονών και είμαι από τα 18 μου με ένα παιδί. Εδώ και αρκετό καιρό νιώθω ότι είμαστε καλύτερα από ποτέ. Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι δεν ήμασταν πάντα καλά και είμαι μικρή και είναι η πρώτη μου σχέση. Δηλαδή αν τώρα έκανα ξανά σχέση, δεν θα ανεχόμουν όσα ανέχτηκα τον πρώτο καιρό της σχέσης μου.... Δεν υπάρχει περίπτωση, έχω μάθει 5 πράγματα. Αλλά ρε συ Αμπα, δεν είναι πια όπως στην αρχή.. Καμία σχέση.. Είμαι τόσο τυχερή, και τελικά αλλάζει ο άνθρωπος; Όσο περνάει ο καιρός είμαστε όλο και καλύτερα.. ότι προβλήματα είχαμε(που δημιουργουσε αυτός, δηλαδη ζήλεια, καταπίεση, άσχημη συμπεριφορά) έχουν σταματήσει εδώ και 2 χρόνια και είναι όλα πολύ καλά, τουλάχιστον από αυτά τα περιστατικά δεν υπάρχει τίποτα. Απλά επειδή έχω βιώσει και τα άσχημα, έχω μία επιφύλαξη και λέω, αλλάζει τελικά ο άνθρωπος; Το έχω συζητήσει μαζί του και παραδέχεται κι εκείνος ότι τον βοηθάω να γίνεται καλύτερος και έχει αναγνωρίσει κάποια λάθη του.. ΠΟια είναι η γνώμη σου;
-μπουλντοζα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είπαμε ότι δεν αλλάζει ο άνθρωπος. Είπαμε ότι αλλάζει πολύ δύσκολα και με πολύ κόπο, αν το θέλει πάρα πολύ, και μόνο για τον εαυτό του. Αυτά όταν μιλάμε για ενήλικες. Στα 18 είμαστε ακόμα αρκετά ασχημάτιστοι σε ορισμένα θέματα, και οι σχέσεις με το άλλο φύλο είναι ένα από αυτά. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι κι εσύ άλλαξες: πράγματα που τώρα δεν θα ανεχόσουν, τότε τα ανέχτηκες. Όπως λες εσύ ότι έμαθες πέντε πράγματα, ίσως έτσι τα έμαθε κι αυτός. Καλά κάνεις και είσαι επιφυλακτική, δεν χρειάζεται να βιάζεσαι να χαμηλώσεις τις άμυνες αν δεν σου βγαίνει αυθόρμητα. Πάντως, δύο χρόνια δεν είναι ασήμαντο χρονικό διάστημα. 

__________________
2.

Γειααα σου Α,Μπα. Αυτό που ήθελα πάντα να ρωτήσω είναι το εξής: Γιατί όταν βλέπουμε ότι οι πρώην μας προχωράνε τη ζωή τους και είναι με άλλον εμείς ξαφνικά ξυπνάμε και ζηλεύουμε και τα διαλύουμε όλα; Και όχι μόνο αυτό αλλά στέλνουμε και μηνύματα και ξαφνικά γινόμαστε θύτες και απαιτούμε να γυρίσει πίσω. Θα ήθελα να μην είχα στείλει μήνυμα όμως το έκανα και πήρα μην πω καλύτερα. Μου λείπει και πονάω είμαι εγωιστής ναι το ξέρω, όμως νιώθω ότι δε μπορώ να παλέψω άλλο με την κατάσταση αυτή. Θέλω να γυρίσω πίσω το χρόνο.

-Άγνωστος Χ


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο πρώτος πληθυντικός είναι για να νιώσεις καλύτερα; Συγνώμη, αλλά δεν το κάνουμε όλοι. Την απάντηση στην ερώτηση την έδωσες μόνος σου, είναι ο εγωισμός σου που σε ξύπνησε. Είναι πολύ δύσκολο, όσο είσαι τυφλωμένος από το φοβερό «οι πρώην προχωράνε», που σημαίνει βρήκαν άλλον, να διαχωρίσεις τι είναι η παιδιάστικη συνειδητοποίηση ότι ουδείς αναντικατάστατος, άρα ούτε κι εσύ, και τι είναι όντως πόνος για τον χωρισμό. Ο χρόνος (που δεν γυρνάει πίσω), θα σου δείξει. Εν τω μεταξύ αντί να ζητάς τα ρέστα και να παίρνεις να μην πω τι καλύτερα, για δοκίμασε να κάνεις την αυτοκριτική σου και να πεις και καμία συγνώμη, γιατί αν πήρες αυτό που πήρες, κάτι μου λέει ότι κάτι έκανες που χρειάζεται συγνώμη. Δεν φαντάζεσαι πόσο μαλακώνει τους άλλους η μεταμέλεια (όταν είναι ειλικρινής).


Με άλλα λόγια, για να σου φύγει ο πόνος, λιώσε τον εγωισμό σου. Απελευθερώσου από τον εαυτό σου. Δεν είσαι τόσο σημαντικός όσο νόμιζες, και αυτό είναι μια χαρά.

__________________
3.


Ποια η γνώμη σου αμπα μου για το ζευγος Underwood?Διατείνονται οτι έχουν την ιδανικη σχεση.κατανοηση αλληλοϋποστήριξη,ατομα με φιλοδοξιες απολυτα συνειδητοποιημενοι οτι δεν μπορει ενα ατομο να δωσει τα παντα στον αλλο,οποτε εχει το ελευθερο να τα αναζητήσει αλλού,παραμενοντας ωστόσο δεμενοι .θεωρώ πως έχουν δίκιο.ειναι το ιδανικο ζευγάρι;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η εσωτερική λειτουργία ενός ζευγαριού αφορά μόνο τους συμμετέχοντες. Αν αυτοί είναι ευχαριστημένοι με τους όρους συνύπαρξης και πιστεύουν ότι ζουν την ιδανική σχέση, έτσι είναι. Τα ζευγάρια δεν είναι άλογα κούρσας για να λένε οι περαστικοί τη γνώμη τους για το κατά πόσο είναι ιδανικά τα πράγματα μεταξύ τους ή όχι. Αν εσένα αυτή η μυθοπλασία σε κάνει να νιώθεις ότι αν ήσουν μέλος αυτού του ζευγαριού, θα είχες την ιδανική συναισθηματική ζωή, τότε να το ψάξεις και να βρεις τον άνθρωπο που θα έχει το ίδιο όραμα ευτυχίας με σένα. Αν κάποιος πιστεύει ότι η σχέση των Underwood είναι επιφανειακή ή βασίζεται μόνο στο συμφέρον, και αυτός δίκιο θα έχει (για τον εαυτό του). Συνεπώς η γνώμη που έχω εγώ για το ζεύγος Underwood αντικατοπτρίζει απλώς το δικό μου, προσωπικό όραμα ευτυχίας, που δεν χρειάζεται να είναι δημόσιο και δεν ενδιαφέρει και κανέναν (παρά μόνο έναν).

__________________
4.

Ειχα μια σχεση 6 χρονια κ ολα ηταν τελεια και ζουσαμε μαζι. Τον τελευταιο χρονο καποια οικονομικα και οικογενειακα προβληματα με απομακρυναν ερωτικα απο την κοπελα μου επειδη δεν υπηρχε δυστυχως διαθεση. Δεν τα πηγαιναμε κ τοσο καλα κ της ελεγα συνεχεια να χωρισουμε ενω δεν το εννοουσα και δεν το ηθελα. Στο τελος με χωρισε αυτη γτ δεν μπορουσε αλλο. Θ με αγαπαει για παντα ειπε αλλα δεν με βλεπει πια ερωτικα. Την θελω πολυ εχουμε ζησει τα παντα μαζι , μεγαλωσαμε μαζι και ειχαμε τοσα ονειρα. Την ζητησα πισω δυο φορες αλλα μου ειπε να προχωρησω τη ζωη μου . Πιστευεις μπορουμε να ξαναειμαστε μαζι; καταλαβα τα λαθη μου και θα τα αλλαξω ολα . Τι με συμβουλευεις να κανω;
-Ακης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να ξεκινήσεις ένα facebook group μαζί με τον φίλο της ερώτησης 2.


Από περιέργεια και μόνο θα ήθελα πολύ να μάθω ποια πιστεύεις ότι ήταν τα λάθη σου.


__________________
5.

 

Σχετικά με την απάντηση που έδωσες στην κοπέλα στις 25/5, Νο6 που την παραπέμπτεις με συνοπτικές διαδικασίες στον ψυχολόγο. Αν και εκτιμώ πολύ την γνώμη σου εδώ διαφώνησα. Ο τρόπος προσέγγισης ειδικά στο αντίθετο φύλο, πιστεύεις ότι μπορεί να λυθεί η οποία αδυναμία με μια επίσκεψη στον ψυχολόγο; Σίγουρα έχεις προσέξει ότι αρκετές είναι πιο.. καπατσες από κάποιες άλλες, πλασάρουν με καλύτερο τρόπο τον εαυτό τους, έχουν θάρρος ή και θράσος, έχουν εμπειρία. Αποκλείεις αυτή η κοπέλα που σου έγραψε απλά να μην έχει τον τρόπο να προσεγγίσει. Και αν δεν τον έχει.. ο ψυχολόγος θα της μάθει το πώς;
-Βασια

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Βάσια, ο τρόπος με τον οποίον προσεγγίζει το άλλο φύλο είναι το τελευταίο πρόβλημα που έχει η κοπέλα. Αυτό είναι ένα σύμπτωμα, που το αναγνωρίζει επειδή τσούζει πολύ. Η πηγή του προβλήματος είναι η σχέση που έχει με τον εαυτό της. Δεν είναι ταλέντο ή τύχη η «καπατσοσύνη» και ο «τρόπος» με το άλλο φύλο. Όταν έχουμε πρόβλημα με τους άλλους εξαιτίας μιας συμπεριφοράς μας, αυτό που πρέπει να επεξεργαστούμε είναι ο μηχανισμός που βάζει σε κίνηση αυτή την συμπεριφορά, που ξέρουμε ότι είναι λάθος, αλλά δεν ξέρουμε πώς να την αλλάξουμε. Συγκεκριμένα η κοπέλα λέει «διαπιστώνω ότι βγάζω μια επιθετικότητα και μια ειρωνική στάση την οποία δεν μπορώ να ελέγξω».


Ο ψυχολόγος βοηθάει στο να ανιχνεύσουμε τις αιτίες που βγάζουν αυτή την συμπεριφορά στην επιφάνεια. Οι σχέσεις που έχουμε με τους άλλους αντικατοπτρίζουν τη σχέση που έχουμε με τον εσωτερικό μας κόσμο. Οπότε όχι, δεν θα λυθεί μια αδυναμία με μια επίσκεψη στον ψυχολόγο. Θα χρειαστούν πάρα πολλές επισκέψεις, και μεγάλη προσπάθεια για να λυθεί ο γρίφος.


Όλα αυτά περιλαμβάνονται στην φράση που χαρακτηρίζεις εσύ «συνοπτικές διαδικασίες», αλλά είναι απλώς μια πιο σύντομη βερσιόν του κατεβατού που έχω γράψει παραπάνω.

__________________
6.


Αμπα μου σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ το site για ομοφυλόφιλους που είχες γράψει σε κάποια παλαιότερη ανάρτηση παραπέμποντας σε αυτό κάποιον που σου είχε γράψει. Το είχα βρει εξαιρετικό μπορείς να μου το θυμήσεις?
- Αλτσχάιμερ


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Μάλλον αυτό λες

_________________
7.

Αγαπημενη μου Αμπα, ειναι η τεταρτη φορα που σου γραφω, στις προηγουμενες δεν πηρα απαντηση. Καμμια. Κι αυτο, οσο κι αν δεν θελω, το συνδιαζω με μια σειρα ατελειωτη απο απορριψεις, και ποναω τοσο μα τοσο πολυ. Ο πρωην αντρας μου παντρευεται, ειμαι μονη μου ενα αιωνα, η κορη μου ειναι εφηβη και με γραφει, ο γιος μου ειναι φοιτητης, μεγαλωσε, εφυγε, η φιλη μου δεν με θελει στις διακοπες, η αμπα δεν μου απαντα!!!!!
Προσπαθω, μα ειναι τοσο δυσκολο να ζω μονη, χωρις συντροφο, πιστεψε με νοιωθω την ζωη μου να βαραει ενα τονο.
Σε εμπιστευομαι. Εχεις καποιο τροπο να με κανεις να δω την ζωη μου ποιο αναλαφρα;;; εχεις καποια απαντηση για την καθημερινη μου θλιψη;;;;
Μη με αγνοησεις ξανα. Σ ευχαριστω.
- Πενηντα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εντάξει λοιπόν, ίσως να πρέπει να σου τα πω εγώ γιατί κανείς άλλος δεν θα σου τα πει. Σε προειδοποιώ, θα τσούξει.


Κανείς δεν έχει τρόπο να σε κάνει να δεις την ζωή σου πιο ανάλαφρα. Όσο το ζητάς από τους άλλους, όσο το περιμένεις από τους άλλους, τόσο πιο απωθητική γίνεσαι. Για να σου δώσουν οι άλλοι τον χρόνο τους, την προσοχή τους, το κέφι τους, πρέπει να τους ελκύει κάτι. Η μπαταρίες που τραβάνε την ενέργεια κάνουν τον κόσμο να απομακρύνεται. Ακόμα και οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι που πραγματικά σε αγαπάνε, έχουν τα όρια τους.


Για την καθημερινή σου θλίψη ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι είσαι εσύ. Για τον πόνο που νιώθεις ο μόνος που μπορεί να κάνει κάτι είσαι εσύ. Αν έχεις παιδιά, είσαι διπλά υπεύθυνη για την ψυχική σου υγεία. Τα παιδιά σου ζητάνε από σένα να είσαι δυνατή, ειδικά η έφηβη κόρη σου (που δεν σε «γράφει». Είναι το παιδί σου. Σταμάτα να της ζητάς να είναι φίλη σου και να σε στηρίζει. Αυτή είναι δική σου ευθύνη. Ούτε είναι παρέα ο γιος σου για να «πάει». Είναι γιος σου και θα είναι για πάντα. Αν ένα παιδί μεγαλώνει και φαίνεται να μην σε χρειάζεται, σημαίνει ότι τα πηγαίνει πολύ καλά στη ζωή του. Δεν τα έκανες για να σου κάνουν παρέα όταν νιώθεις θλίψη).


Χρειάζεσαι θεραπεία. Πάρε την ζωή σου στα χέρια σου, μόνη σου, χωρίς να περιμένεις από κανέναν να σε σώσει. Βρες έναν καλό επαγγελματία και ανάλαβε την ευθύνη του εαυτού σου.

19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

11 σχόλια
7Έχω μια φίλη που ενώ έχει όλα τα καλά γκρινιάζει όλη την ώρα σαν εσένα. Και το αποτέλεσμα είναι εκεί που ανυπομονούσα να τη δω, να την αποφεύγω πάση θυσία. Και που της λέω ότι είναι γκρινιάρα και της δίνω και παραδείγματα, εκείνη το χαβά της!Άλλαξε μυαλά πριν να είναι αργά.
Μεσα σε 4 γραμμες λες απο τη μια οτι ολα ηταν τελεια και απο την αλλη οτι δεν τα πηγαινατε και τοσο καλα. Δεν γινεται να ισχυουν και τα δυο ταυτοχρονα. Μαλλον πρεπει να κατσεις να σκεφτεις και να προσπαθησεις να καταλαβεις, με ειλικρινεια προς το εαυτο σου και καθαρο μυαλο, τι οντως συνεβαινε στη σχεση σας. Και αμα καταλαβεις οτι εκανες η ειπες πραγματα για τα οποια δεν εισαι περηφανος δες τα σαν ευκαιρια για να καταλαβεις και να βελτιωσεις τον εαυτο σου. Παρε το μαθημα και προχωρα με περισσοτερη σοφια στο μελλον.
#5 - Πού τις είδες τις "συνοπτικές διαδικασίες" (αδόκιμη έκφραση για την περίπτωση);Η ίδια η γράφουσα αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα πηγάζει από το μυαλό της και ότι η λύση είναι ο ψυχολόγος και ψάχνει μια επιβεβαίωση. Εσύ πώς θα απαντούσες στην συγκεκριμένη ερώτηση χωρίς να παραπέμψεις σε ψυχολόγο; Μήπως υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί που να εξαφανίζει τα προβλήματα για να γλιτώνουμε από την (επώδυνη) διαδικασία της επίλυσής τους;
#7Ο άντρας μου παντρεύεται, η κόρη μου με γράφει, η αμπα δεν απαντάει, εδώ έχει πάντα κρύο κτλ κτλ. Αυτοκριτική μηδέν ας τα ρίξουμε όλα στους άλλους και ας ζήσουμε το δράμα που έχουμε δημιουργήσει κάνοντας φυσικά τους πρωταγωνιστές. Το γιατί κάποιος μουλαρώνει όταν δεν του απαντάνε δεν μπορώ να το καταλάβω. Το παρατηρώ καθημερινά. Δηλαδή δεν μπορώ να καταλάβω πόσο εγωισμό μπορεί να έχει κάποιος ώστε να θεωρει ότι ο κόσμος είναι υποχρεωμένος να του απαντάει και αν δεν το κάνει να στήνει πάνω σ' αυτό το εγωιστικό δράμα του εκβιάζοντας απάντηση.
3. Εκτόξευση χολής, 3,2,1: Τους βρίσκει κανείς τελείως ρομποτικούς τους Underwood? Έχουν μια τσαχπινιά η αλήθεια είναι, και η Claire την είπε πολύ ωραία στην άλλη όταν τη ρώτησε αν μετάνιωσε που δεν έκανε παιδιά. ΑΛΛΑ βαριέέέμαι τη ζωή μου μαζί τους. Νιώθω πως δεν είναι αληθινοί άνθρωποι, πως είναι βιτρίνες. Που προφανώς και είναι. Διακρίνει κανείς βάθος? Εγώ όχι ρε γαμώτο και στεναχωριέμαι...
Θα συμφωνήσω μαζί σου..Αυτός ήταν και ο λόγος που στην αρχή δυσκολευόμουν να το παρακολουθήσω..δεν μπορούσα να ταυτιστώ με τις αντιδράσεις και τα λόγια τους, σαν να μην ήταν κανονικόι άνθρωποι, χωρίς βάθος όπως λες και εσυ...
Ναι βρε παιδί μου! Και πες πως κάτι αχνοφαίνεται ώρες ώρες, αλλά είναι κι αυτό με το σταγονόμετρο. Πάντως πιστεύω πως αυτό που απωθεί εμάς τους κάνει πιο ενδιαφέροντες στα μάτια άλλων. Δηλαδή η Claire δείχνει creepy και calculating και αυτό ιντιγκάρει αυτούς που θέλουν να φανταστούν τον πλούτο που ίσως κρύβεται από κάτω... Βρε λες?
#7Σε δύο πράγματα θα εστιάσω σε σένα και με συγχωρείς για τον ενικό, αλλά μου βγαίνει πιο άνετα.1.Σου εξήγησε η φίλη σου γιατί δεν σε θέλει στις διακοπές; Αν δεν σε θέλει επειδή έχει κανονίσει με το σύντροφο της, οι δυο τους μου φαίνεται λογικό και δεν χρειάζεται εξηγήσεις. Ή είναι οικογενειακές διακοπές; Αν εδώ η απάντηση είναι ναι, παίζουν κι άλλα πράγματα, όπως πχ, πόσο φίλες είστε, τι βαθμός οικειότητας υπάρχει, έχετε ξαναπάει διακοπές, σε βλέπει τόσο φίλη της όσο τη βλέπεις εσύ; Δεν ξέρω τι μπορεί να παίζει και υπάρχουν κι άλλα και ίσως είναι λίγο υπερβολικό αυτό με τις υποθέσεις. Μάλλον το έριξα στο πολύ μπλαμπλα και δεν είπα αυτό που έπρεπε συνοπτικά να πω: ότι το γεγονός ότι η φίλη σου δεν σε θέλει στις διακοπές μαζί της κάτι λέει για τη σχέση σας ή για εσένα την ίδια. Κάτι μπορεί να κάνεις που δεν της αρέσει, ώστε να σε έχει μαζί της τις μέρες που θα πάει να χαλαρώσει. Κοίταξε το λίγο και αυτό.2.η κόρη σου είναι σε περίεργη ηλικία που θέλει στήριξη. Επειδή το βασικό μου επάγγελμα έχει να κάνει με παιδιά στην εφηβεία, θα σου πω το εξής. Τα παιδιά χρειάζονται γονιό, όχι φίλο το γονιό τους. Χρειάζονται έναν άνθρωπο ανοιχτό προς αυτά και δυνατό ώστε να τους εμπνέει εμπιστοσύνη και κυρίως έναν άνθρωπο που να μη μοιάζει με κριτής. Τότε τα παιδιά απομακρύνονται, γιατί νιώθουν ότι ο γονιός τους δεν πρόκειται να καταλάβει, ή ότι θα αρχίσει την γκρίνια και δεν τους έφτανε το πρόβλημα τους, θα έχουν φωνές, κριτική, απαγορεύσεις. Όχι τίποτα άλλο αλλά οι έφηβοι έχουν και την τάση ένα μικρό πρόβλημα στα μάτια τους να το κάνουν πολύ μεγάλο. Σκέψου, όλη αυτή την αδυναμία και την απελπισία που βγάζεις στο κείμενο σου αυτό, να την βλέπει η έφηβη κόρη σου. Είναι πολύ εύκολη η σκέψη για τους έφηβους «η μαμά είναι στενοχωρημένη με τα δικά της, ας μην την βαρύνω με τα δικά μου, άλλωστε μεγάλωσα πια». Το έκανα εγώ, το έκαναν και φίλοι μου, το κάνουν τώρα και μαθητές μου, οι οποίοι ευτυχώς που με εμπιστεύθηκαν και μίλησαν σε μένα τουλάχιστον. Α, και τα παιδιά επίσης δεν θέλουν ανάκριση. Αν βλέπεις ότι κάτι έχει και δεν το μοιράζεται μην προσπαθείς να της το βγάλεις με το τσιγκέλι, δεν πρόκειται να μιλήσει ποτέ. Το πολύ πολύ να αρχίσει ένας τσακωμός που θα σου λέει ότι είσαι καταπιεστική και δεν την καταλαβαίνεις. Αν θέλεις να βελτιώσεις τη σχέση σου με την κόρη σου ξεκίνα από δύο βασικά πράγματα: αν δεις ότι πετύχει κάτι καλό πες μπράβο, δεν ξέρω αν ξέρεις πόσο πολύ το χρειάζονται τα παιδιά. Το άλλο είναι αν δεις κάποιο λάθος ή παράπτωμα μην μαλώσεις ή μην γκρινιάξεις. Πλησίασε την ήρεμα και κουβεντιάστε για την αποτυχία της, χωρίς να έχεις διάθεση να την κρίνεις. Έτσι σιγά σιγά ίσως να αρχίσει να σε εμπιστεύεται. Αλλά προσοχή: μην ξεθαρέψεις στην πορεία και πεις ότι η κόρη σου είναι φιλενάδα σου. Υπάρχουν πράγματα για τις ζωές των γονιών που κανένα παιδί δεν θέλει να ακούσει.
Υπέροχη απάντηση, ειδκικά το "Υπάρχουν πράγματα για τις ζωές των γονιών που κανένα παιδί δεν θέλει να ακούσει".Μακάρι να τα είχες πει στους δικούς μου γονείς οταν ήμουν έφηβη. Και κυρίως μακάρι να τα διαβάσουν και να τα εφαρμόσουν κι οι γονεις που διαβάζουν Αμπα.
Αγαπητό 7,φαίνεσαι τρομερά πελαγωμένη.Και αυτό σε κάνει να μπλέκεις όλα σου τα προβλήματα σε ένα κουβάρι.Ο πρώην σου ακόμη και στα 50 του για την κοινωνία είναι τζόβενο,ενω για μια γυναίκα κοντά στα 50 το φλέρτ και οι σχέσεις είναι ενα δύσκολο σπορ.Δεν είσαι η μόνη γυναίκα σε αυτή την ηλικία που βιώνει τη μοναξιά,προσπάθησε να μην βλέπεις τον εαυτό σου ως το αλογο που το σκοτώνουν οταν γεράσει.Το οτι τα παιδια σου εχουν μεγαλωσει ,μπορει να γυρίσει υπέρ σου ,υπο την έννοια οτι τωρα δεν χρειάζεται να τα παραστέκεις οσο οταν ηταν παιδιά ,πράγμα που σημαίνει οτι έχει περισσότερο χρόνο για τον εαυτό σου.Μην θέτεις τον εαυτο σου εκτός παιχνιδιού και μην παίρνεις τα σκαμπανεβάσματα της ζωης ως προσωπικές απορριψεις.Οσον αφορά τα παιδιά σου ,θα πρότεινα να μιλήσεις στο γιό σου τουλάχιστον για αυτά που νιώθεις.Κατα πάσα πιθανότητα εκεινος δεν βλεπει τη στάση του ως απορριψη αλλα ως ανεξαρτητοποίηση .Εάν δεις και τη δική του πλευρά μαλλον θα αλλάξει ο τρόπος που βλεπεις τη συμπεριφορά του.Στο κομμάτι της φιλίας μάλλον θα πρέπει να αναζητήσεις και αλλα άτομα εκτός απο μία και μοναδική φίλη.Ξεκίνα κανένα χορο,γλώσσα ,γυμναστήριο ,γιογκα,οτιδήποτε που θα σε κάνει να βγείς απο τη λούπα της αυτολύπησης.Ο ψυχολόγος επισης θα βοηθήσει τα μέγιστα και νομίζω οτι θα πρέπει να τον αναζητήσεις συντομότατα.Καλή επιτυχία!ΥΓ ,Δεν καταλαβαίνω την τόσο αυστηρή απάντηση,εχουμε δει εδω μέσα πολύ χειρότερα.
Τότε να σου εξηγήσω γιατί.Δεν είναι μια 25χρονη που έχει σύνδρομο ξεχωριστής χιονονιφάδας. Είναι γυναίκα 50 χρονών με δύο μεγάλα παιδιά, η οποία θεωρεί απόρριψη να μην της απαντήσει η ‘α μπα’ και πιέζει εκβιάζοντας ψυχολογικά ακόμα και μια άγνωστη στο ίντερνετ «θλίψη, απόγνωση, σώσε με, δεν αντέχω άλλο», που όπως είδες, έπιασε – της απάντησα μετά το «μη με αγνοήσεις ξανά». Νομίζεις ότι αυτό το κάνει μόνο στο ‘α μπα’;Σχεδόν κάθε μέρα διαβάζουμε ερωτήσεις από παιδιά που υποφέρουν από τις τύψεις που τους έχουν δημιουργήσει οι γονείς τους, γονείς που ψάχνουν ανακούφιση για τις δικές τους ανεπάρκειες στους άλλους, αλλά πρώτα πρώτα στα παιδιά τους, και προσπαθούν να τα κρατήσουν δίπλα τους με συναισθηματικό εκβιασμό. Τώρα είχαμε την ευκαιρία να δούμε την άλλη πλευρά. Η γυναίκα αυτή δεν μας λέει γιατί η φίλη της δεν την θέλει μαζί. Δεν λέει γιατί την «γράφει» η κόρη της. Δεν μας λέει τι ζητάει, για να καταλάβουμε γιατί απορρίπτεται. Για πάρε τη θέση της κόρης της, που ακόμα δεν ξέρει πού παν τα τέσσερα, και έχει μια μάνα που της λέει «με γράφεις», και να είσαι σίγουρη ότι το λέει ακριβώς όπως τα λέει σε εμάς, εδώ, και ακόμα χειρότερα. Εσύ διάβασες μια εκδοχή αυτών που γράφει. Εγώ διάβασα μια άλλη. Δεν θα συμφωνήσουμε μάλλον, αλλά εσύ δεν διάβασες τα τέσσερα προηγούμενα που έστειλε, ούτε διαβάζεις κάθε μέρα γράμματα παιδιών που δεν αντέχουν άλλο την πίεση από την θλίψη της μάνας τους. Παίρνω το μέρος των παιδιών, ειδικά των ανήλικων.(Η πρόταση που κάνεις, να «μιλήσει στον γιο της», είναι για μένα λάθος. Να του πει ότι νιώθει μοναξιά; Ότι νιώθει απόρριψη από αυτόν; Αυτά δεν πρέπει να λέγονται από γονιό σε παιδί. Δεν είναι ευθύνη του παιδιού να κάνει ψυχανάλυση στη μάνα του για να την καθησυχάσει, είναι τεράστιο αυτό το βάρος.)
Λενα πραγματικα σε θαυμαζω καθημερινα αλλα σημερα ξεπερασες καθε προσδοκια! Ελπιζω το ταλεντο σου να μην περιοριζεται στο Α, μπα γιατι πραγματικα αξιζεις πολυ περισσοτερη αναγνωριση απο αυτη που σου προσφερει η στηλη.. κ φυσικα δε θελω να θιξω τη στηλη ειμαι μεγαλη φαν. Τι να πω να συνεχισεις τη φοβερη δουλεια? Ειναι κοινοτοπο αλλα θα το πω. :)
Lala, φοβερό λαβράκι έβγαλες.Ξέρω ότι έστειλε άλλα τέσσερα επειδή το λέει και την πιστεύω, και νομίζω ότι τα θυμάμαι.Δεν καταλαβαίνω γιατί μπορεί να έχεις καχυποψία αν ξέρω ή αν δεν ξέρω ποιος στέλνει μήνυμα. Όχι, δεν βλέπω το IP. Αν το έβλεπα, θα το έλεγα, αλλά και να το έβλεπα, λες να κρατάω αρχεία με τα ip και τις ερωτήσεις; Όποια ερώτηση απαντάται ή προσπερνάται, σβήνεται από τον κατάλογο.Παρμεζάνα, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Μα πάρα πολύ. <3
#7 Ο πρωην αντρας μου παντρευεται, ειμαι μονη μου ενα αιωνα, η κορη μου ειναι εφηβη και με γραφει, ο γιος μου ειναι φοιτητης, μεγαλωσε, εφυγε, η φιλη μου δεν με θελει στις διακοπες, η αμπα δεν μου απαντα!!!!! Πηγή: www.lifo.grFirst world problems, ειδικά αυτό που η αμπα δεν σου απαντά με ξεπερνά. Ουσιαστικά το πρόβλημα που βλέπω εδώ είναι οτι βλέπεις τον πρώην σου να παντρεύεται κι εσύ ακόμα δεν έχεις σύντροφο, νοιώθεις μόνη και προσπαθείς να αγκιστρωθείς στα παιδιά και τους φίλους σου αντί να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου. Η ζωή σου δε θα γίνει πιο ανάλαφρη αν δεν αναγνωρίσεις τα προβλήματά σου.Αρχικά μην φορτώνεις τα παιδιά σου, και ειδικά την έφηβη κόρη σου που ακόμα χρειάζετε την καθοδηγήσή σου, με τα προσωπικά σου προβλήματα και ανασφάλειες. Είσαι μητέρα τους, όχι φίλη τους δε θα λύσουν τα παιδιά τα προβλήματα μοναξιά σου. Ούτε είναι εκεί για να βγαίνετε μπαρότσαρκα. Οσο για τη φίλη δε μας λες γιατί δε σε θέλει στις διακοπές της, θα πάει με τον σύντροφό της ή απλά γίνεσαι φορτική; Προσπάθησε να γίνεις πιο αυτόνομη, πήγαινε σε έναν ειδικό εν ανάγκη, μην βασίζεσαι τόσο στους άλλους και προς Θεού μην αποζητάς την λύπησή τους (το κείμενό σου αυτό μου βγάζει). Αντί να αυτολυπάσαι προσπάθησε να γνωρίσεις κόσμο για να βγεις απ την μοναξιά.
Έχεις δίκιο Babydoll και είναι πιθανόν η φίλη να βαρέθηκε να τη νταντεύει. Φαίνεται άνθρωπος που θέλει να την πάρουν από το χεράκι και να της βρουν λύσεις σε όλα οι άλλοι, αλλά η ίδια να μην κάνει καμία προσπάθεια. Αλλά αγαπητή 7 δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Μόλις δείξεις εσύ δυναμισμό και πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου και σταματήσεις να προσπαθείς να εκβιάσεις τη συμπάθεια και το χάιδεμα των άλλων με το να κλαίγεσαι, τότε θα δεις ότι θα αλλάξουν στάση απέναντι σου. Όπως είπαν και οι υπόλοιποι πρόσεχε με την κόρη σου, είναι σε πολύ ευαίσθητη ηλικία, δεν θέλει και πολύ για να καταστρέψεις τη σχέση σας. Γίνε εσύ η μαμά για την κόρη σου και μην αποζητάς το αντίθετο.
#1 Δεν είναι απόλυτο οτι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Συνήθως δεν αλλάζουν απ τη μια μέρα στην άλλη όμως σε τόσο μικρή ηλικία, μεγαλώνοντας φυσικά και αλλάζουν. Εισασταν 18 και άπειροι, έκανε λάθη κι εσύ τα ανεχόσουν. Πλέον δεν τα ανέχεσαι, αυτός κατάλαβε τα λάθη του, ωρίμασε μάλλον και άλλαξε συμπεριφορά.Ψάχνεις προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν