Στο σημερινό «Α μπα»: αμηχανία και δραμαμίνη

Στο σημερινό «Α μπα»: αμηχανία και δραμαμίνη Facebook Twitter
70


__________________
1.

Μου έχει συμβεί ένα θέμα είχα ανεβάσει κάτι σε ιστοσελιδα κοινωνικης δικτύωσης το οποίο εκείνη την στιγμή με εξέφραζε λόγω ότι είχα περάσει πολλά την συγκεκριμένη περίοδο θεμάτων προσωπικών (τωρα ειμαι καλυτερα) αλλά οι γνωστοί μου το πήραν άσχημα και με σχολιάζουν για αυτό το να κάνω?
- Μιχαλης


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να προσέχεις πάρα μα πάρα πολύ τι ανεβάζεις σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και να μην τις χρησιμοποιείς ποτέ μα ποτέ για εκτόνωση ή για αλίευση συμπαράστασης ή συμπάθειας. Δεν μπορείς να φωνάζεις με ένα χωνί σε ένα πλήθος και μετά να περιμένεις να έχουν όλοι την ίδια αντίδραση, ειδικά όταν έχουν την ελευθερία να κρύψουν την αντίδραση τους. Συμπαράσταση και συμπάθεια μόνο από τους καλούς σου φίλους να ζητάς, και αυτό με προσοχή.

__________________
2.

Καλησπερα Λενα! Μου προεκυψε κατι σημερα που με εβαλε σε σκεψεις και σκεφτηκα να ρωτησω τη γνωμη σου.

Σημερα ειχα παει στην οδοντιατρο για καθαρισμο και οταν τελειωσε το ραντεβου -εκει που ειχαμε λιγο χρονο να μιλησουμε- μου ειπε οτι πηγαινει σε ψυχαναλυτη. Ο προβληματισμος μου ειναι οτι εκει που θεωρουσα οτι γενικα τα παω καλα με τον εαυτο μου και εχω μια υγιη σχεση μαζι του, ανακαλυψα κοινες συμπεριφορες μου με της οδοντιατρου μου, τις οποιες η ιδια προσπαθει να βελτιωσει με τον ψυχαναλυτη της, ενω εγω τις θεωρουσα φυσιολογικες.

Για παραδειγμα, οταν εμαθα οτι πασχω απο αυτοανοσο νοσημα, το πηρα ισως υπερβολικα ψυχραιμα και παρηγορουσα τους γυρω μου αντι να παρηγορει καποιος εμενα, που ειναι το συνηθες. Και μεχρι τωρα, εξακολουθει να μην με εχει στεναχωρησει/ταραξει/αγχωσει η ειδηση, αλλα η οδοντιατρος μου ειπε οτι δεν το εχω αφησει να με αγγιξει συναισθηματικα λογω αμυνας.

Θεωρεις οτι ειναι υπερβολικη η οδοντιατρος μου ή πρεπει οντως να το ψαξω; Σε ευχαριστω εκ των προτερων για την απαντηση σου!
- Ψιλοανιωθη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Επειδή η οδοντίατρος σου πάει σε ψυχαναλυτή, δεν σημαίνει ότι είναι ψυχαναλύτρια. Μπορεί να κάνετε το ίδιο πράγμα, αλλά να έχετε τελείως άλλο λόγο που το κάνετε. Μερικοί από αυτούς που ανακαλύπτουν την αλήθεια για τον εαυτό τους έχουν την τάση να εξηγούν τα πάντα γύρω τους με τον τρόπο που εξηγήθηκε κάτι στους ίδιους, και δεν δέχονται με τίποτα ότι στον διπλανό μπορεί να ισχύει άλλο σκεπτικό. Είναι ο ενθουσιασμός του νεοφώτιστου. Τώρα, αν με αυτό που είπε κάτι μέσα σου κεντρίστηκε, είτε θετικά, είτε αρνητικά, αξίζει να το αναλύσεις παραπάνω, γιατί αν δεν αντηχήσει κάτι μέσα μας, δεν αναστατωνόμαστε.

__________________
3.

Γεια σου Α Μπα. Σε διαβάζω από την πρώτη στιγμή και σε θαυμάζω για την ψυχραιμία της σκέψης σου! Γενικα με τους συναδέλφους μου είμαι πολύ βοηθητική, δεν κουτσομπολεύω ιςως λίγο ψυχρη(;) και γενικότερα χαλί να με πατήσεις είτε μου ζητηθεί είτε όχι στα άτομα που συμπαθω.. Όταν όμως έρχεται η σειρά μου είτε να ζητήσω βοήθεια από αυτούς, είτε να αναλάβω ένα πρότζεκτ που εξασφαλίζουν την επαγγελματικότητα μου ή με αναδεικνύουν, τότε βλέπω αδιαφορία από συναδέλφους- φιλες. Που έχουμε πολύ καλές σχέσεις και τρικλοποδιές από αλλους. Γενικά είμαι άτομο που είμαι ενεργό και δραστήριο στη δουλειά και ότι μου έχει ανατεθεί το έχω φέρει Εις πέρας και με πολύ καλά αποτελεσματα. Αλλά έχω απογοητευτεί από αυτή την κατάσταση και με κάνει να αναρωτιέμαι αν και τι κάνω λάθος;;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ότι γίνεσαι χαλί για να σε πατήσουν είτε σου ζητηθεί είτε όχι, και δίνεις αυτό το δικαίωμα σε ανθρώπους που λες ότι «συμπαθείς», αλλά μετά αναγνωρίζεις ότι όταν ζητάς κάτι, σε αντιμετωπίζουν με αδιαφορία. Τότε γιατί εξακολουθείς να τους συμπαθείς, και να γίνεσαι χαλί, είτε στο ζητάνε είτε όχι;


Φυσικά και έχετε πολύ καλές σχέσεις. Αφού γίνεσαι χαλί να σε πατήσουν, είτε σου ζητηθεί είτε όχι, και όταν δεν ανταποκρίνονται, εξακολουθείς να γίνεσαι χαλί. Ποιος θα κάτσει να τσακωθεί ή να ψυχρανθεί με το χαλί που είναι πάντα εκεί για να ποδοπατηθεί;


Κοίτα, ή θα παραδεχτείς ότι γίνεσαι χαλί γιατί περιμένεις ανταπόκριση, οπότε πρέπει να αλλάξεις στρατηγική, ή θα παραδεχτείς ότι έχεις μεγάλη ανάγκη να σε συμπαθούν όλοι και γι'αυτό γίνεσαι χαλί ενώ ξέρεις ότι δεν πρέπει, οπότε πάλι θα πρέπει να αλλάξεις στρατηγική. Μας αρέσει να πατάμε το χαλί γιατί είναι χρωματιστό και ζεστό και μαλακό, αλλά δνε το σεβόμαστε κι όλας.


__________________
4.

Οταν γίνει μια παρεξήγηση με συγγενικο άτομο από τη μεριά του αντρα κι ενώ δεν ήταν το λάθος απόλυτα δικό μου ούτε έγινε κατι σοβαρό κι εκείνο το άτομο έχει θέμα υγείας και δηλώνεις το ενδιαφέρον σου για να μάθεις την πορεία του και η απάντηση του είναι ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αλλά δεν έχει αλλάξει κατι μέσα μου!εκεί τι κανουμε!??
- Μαρια


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Τίποτα δεν κάνουμε, εκτός αν πιστεύουμε ότι έπρεπε να έχουμε ζητήσει συγνώμη και δεν το έχουμε κάνει ακόμα. Σε αυτή την περίπτωση ζητάμε συγνώμη για το μερίδιο ευθύνης μας, και σταματάμε εκεί. Σαν τι να κάνουμε; Δεν είναι αναγκασμένος ο άλλος να ανταποκριθεί στο ενδιαφέρον σου.


__________________
5.

Θα ήθελα να ρωτήσω οταν εισαι 10 χρόνια με κάποιον απο τα 18 σου και καταλαβαίνεις οτι δεν μπορεις να εισαι με αυτον τον άνθρωπο δεν γινεται να συνεχίσεις την ζωη σου μαζι του πως παιρνεις την απόφαση να χωρίσεις? πιο συγκεκριμένα , ειμαι 28 και αυτος 35 . Μένουμε μαζι απο τα 19 . αλλα εδω και 2 χρονια νιώθω οτι δεν μπορει να χαρεί με τιποτα . Δεν εχει όρεξη να βγούμε. Δεν εχει όρεξη να παμε διήμερο. Οταν πλησιάζει η ωρα να παμε σε μια επίσκεψη πχ για πρωτοχρονιά ή γενέθλια παντα μουρμουράει οτι ειναι κουρασμένος . Τα 2 τελευταία χρονια λίγες ωρες πριν τις διακοπες μας μουρμουράει οτι αφήνουμε τις υποχρεώσεις και φεύγουμε. Και δεν ήταν ετσι. Και του ειπα μήπως δεν θελεις εμενα πια και σου φαίνονται ολα βαρετά? μου λέει οχι περνάω άσχημη φάση στη δουλεια ( και όντως το ξερω ) προσπαθώ να τον στηρίξω αλλα νιώθω οτι δεν θελει να βγει με τιποτα απο την μαυρίλα του. Και σκέφτομαι δεν ειναι απαράδεκτο να αφήνουμε τον σύντροφο μας οταν περνάει μια φάση άσχημη επειδή πια δεν μπορει να διασκεδάσει μαζι μας;;; Αλλα απο την αλλη λεω δεν μπορω να με μιζεριαζει συνέχεια και δεν ξερω πως να τον βοηθήσω και πως να μας βοηθήσω ! ( και οταν αποφάσισα να του πω οτι πρέπει να μείνουμε λιγο χωριστά γιατι δεν αντεχω αλλο τον αρνητισμο του μου ειπε αν χάσω και σενα τελείωσα . Εισαι ο μονος άνθρωπος που μου δίνει χαρα) αλήθεια Λένα ειναι πολυ δύσκολη η θέση μου οσο κοινή και αν φαίνεται η ιστορία μου. Συγνωμη για το μεγάλο κείμενο και για τους τόνους αλλα γράφω απο κινητό.
- Αδιέξοδο


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Παρότρυνε τον να πάει σε έναν ψυχολόγο, γιατί ακούγεται σα να χρειάζεται βοήθεια από ειδικό. Η μόνιμη θλίψη δεν είναι κάτι που πρέπει να δεχτείτε ως δεδομένο, και εφόσον δεν ήταν πάντα έτσι, είναι ακόμη πιο βέβαιο ότι κάτι του συμβαίνει, και δεν είναι απλώς οι δυσκολίες στη δουλειά. Ελπίζω να δεχτεί. Αν δεν δέχεται, άφησε το για λίγο καιρό και ξαναπές το. Βρες εσύ τον ψυχολόγο, αν χρειαστεί.

__________________
6.


Καταραμένη ελληνική οικογένεια.Μένω κάτω απο τη μητέρα μου σε δικό μου σπίτι και η μητέρα μου απο πάνω σε δικό της κληρονομιά απο τον παππού . Το πρόβλημα ειναι οτι υπάρχει ένας διακόπτης για το καλοριφέρ και ενας για τον θερμοσιφωνα και πρέπει συνέχεια να επικοινωνούμε για αυτούς τους λόγους ( και αυτοί οι λόγοι ειναι ικανοί να μας κάνουν να συγκρουομαστε τοσο πολυ που γινόμαστε ρεζίλι στην υπόλοιποι πολυκατοικία) εχω φέρει ηλεκτρολόγους και υδραυλικούς αλλα το θέμα ειναι δύσκολο πολυ να υπάρχουν ξεχωριστοί διακόπτες γιατι διαμορφώθηκαν έτσι οταν χτίστηκε και πρέπει να γκρεμίσουμε τοίχους για να χωρίσουν τα σπίτια και να μονωσουμε κάποια καλώδια. Εγω ομως εχω φτάσει στο αμήν . Δεν μπορω αλλο. Μου κανει κακό η επαφή μαζι της. Ειναι τοξική η γυναίκα αυτή. Τι θα μου πρότεινες?
- Απο κάτω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Να γκρεμίσετε τοίχους για να χωρίσουν τα σπίτια και να μονώσετε κάποια καλώδια. Δεν καταλαβαίνω γιατί η μόνη λύση απορρίπτεται με το «είναι δύσκολο». Δεν λες καν ότι δεν έχετε τα λεφτά. Δηλαδή είναι πιο εύκολο αυτό που κάνετε τώρα;

_________________
7.


Πως αντιμετωπίζει κανείς μια 17χρονη κόρη που αυτή τη στιγμή ζητάει να πάει σε ψυχολόγο για να δει τι θα κάνει με τη ζωή της. Δεν κρατήθηκα και της φώναξα και ξέρω πως δεν ήταν σωστό σαν αντιμετώπιση αλλά δεν αντέχω άλλα έξοδα. Πληρώσαμε ορθοδοντική θεραπεία στα δέκα, λογοθεραπεία για τη δυςλεξία στα δώδεκα, δερματολόγο για αποτρίχωση στα δέκα έξι, ιδιωτικό σχολείο το οποίο συνεχίζουμε και πληρώνουμε από το νηπιαγωγείο, καθηγητές για σε ξένες γλώσσες, καθηγητές για προετοιμασία για τις πανελλαδικές, σύμβουλο επαγγελματικού προσανατολισμού για να της κάνει το σχετικό τεστ και να το αξιολογήσει. Χθες μου λέει ότι δεν την κάλυψε το τεστ και ότι θα την βοηθήσει ένας ψυχολόγος να βρει τι της αρέσει να κάνει στη ζωή της. Μέχρι τώρα δε βαρυγκομούςα για το οικονομικό, τα σχολεία , τα ιδιαίτερα κλπ ήταν δικές μας επιλογές αυτό θεωρούσαμε ότι έπρεπε και μπορούσαμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας αυτό κάναμε. Τώρα όμως έχουν αλλάξει τα πράγματα και στο οικονομικό , αλλά σκέφτομαι ότι κάτι θα κόψουμε από δω, κάτι από κει, ένας χρόνος είναι θα περάσει, στην Ελλάδα ευτυχώς οι σπουδές είναι δωρεάν , αν πετύχει και Αθήνα , θα πάρουμε μια μεγάλη ανάσα. Όλη αυτή η αναποφασιστικότητα μου δίνει την εντύπωση ότι είναι το πρόσχημα για να μην ξεκινήσει σοβαρή δουλειά για τις πανελλαδικές. Γιατί όσο το κουβεντιάζουμε και ψάχνουμε τι της αρέςει , δε μπορεί να ξεκινήσει σοβαρό διάβασμα, πράγμα που είναι το πρόβλημα της. Εγώ της είπα να κάνει υπομονη. Να διαλέξει μια σχολή που θα της αρέσουν τα μαθήματα και θα μορεί να τα περάσει για να πάρει πτυχίο και το θέμα του επαγγέλματος θα έρθει μόνο του, σιγά σιγά. Αν παρόλα αυτά εξακολουθεί να έχει την ανάγκη ψυχολόγου, ενήλικη θα είναι ας βρει και τα χρήματα να τον πληρώνει, εγώ είμαι διατεθειμένη να πληρώσω ακόμη τον δερματολόγο για τη ριζική αποτρίχωση και τα μαθήματα οδήγησης για το δίπλωμα του αυτοκινήτου. Το αποτέλεσμα , θύμωσε και δε μου μιλάει. Επίσης να πω ότι το σχολείο έχει ψυχολόγο όπου μπορούν να απευθυνθούν οι μαθητές ,αλλά νομίζω ότι αυτό είναι δικό της θέμα όχι δικό μου, δηλαδή αν το χρειάζεται το ραντεβού ας το κλείσει μόνη της, εν γνώση μου γιατί είναι ανήλικη αλλά όχι με δική μου πρωτοβουλία. Ειλικρινά η άποψή σας στα διάφορα ερωτήματα μπορεί να μη με βρίσκει πάντα σύμφωνη, αλλά την εκτιμώ γιατί είναι λογική και τεκμηριωμένη. Ευχαριστώ
- Δραμαμίνη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δραμαμίνη μου προκαλείς μεγάλη αμηχανία. Από τη μία καταλαβαίνω ότι έχουν στενέψει τα οικονομικά σας και ότι αγανακτείς με την αναποφασιστικότητα της, από την άλλη ο κατάλογος των εξόδων που αναπτύσσεις, λες και σε ανάγκασαν να κάνεις παιδί και δεν το αποφάσισες μόνη σου, σα να είναι λίστα πληρωμών που σου έστειλε η εφορία, με κάνει να μην ξέρω τι να σου πω. Έχεις σκεφτεί ποτέ για ποιο λόγο είναι αναποφάσιστη; Για ποιο λόγο δεν μπορεί να ξεκινήσει το διάβασμα; Αν είναι ας πούμε, τεμπελιά, όπως θέλεις να πεις, αλλά δεν λες, τότε έχεις αναρωτηθεί γιατί τεμπελιάζει; Την ξέρεις από τότε που είναι στην κοιλιά σου, αλλά την ξέρεις; Ξέρεις τι άνθρωπος είναι, γιατί είναι όπως είναι, γιατί δεν είναι αλλιώς; Και κυρίως, ποιος είναι ο ρόλος σου και του πατέρα της στο πώς διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας της;


Η συμβουλή να κάνει «υπομονή» δεν λέει τίποτα, δεν είναι συμβουλή. Να κάνει υπομονή για ποιο πράγμα; Για το ότι δεν ξέρει τι να κάνει στη ζωή της; Η συμβουλή να περάσει σε μια σχολή που της αρέσει με βάση τα μαθήματα και ότι η δουλειά θα βρεθεί σιγά σιγά είναι επίσης λάθος – οι σπουδές δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα της δουλειάς, ακριβώς ανάποδα πάει. Τίποτα δεν βρίσκεται «σιγά σιγά» αν έχεις κάνει κάποιο μεγάλο λάθος στην αρχική σου επιλογή, μπορεί να βρεθείς σε εντελώς ακατάλληλο περιβάλλον για τα προσόντα σου και τις δυνατότητες σου. Αυτό που θέλεις είναι να περάσει στην Αθήνα για να ξεμπερδεύεις, και μετά θα τα βρει μόνη της, αυτή την εντύπωση δίνεις τώρα, και μου προκαλείς κι άλλη αμηχανία. Κάτι σαν «εγώ πλήρωνα τόσα χρόνια για τα λούσα σου, τώρα είμαι κοντά στο τέλος, τι άλλο θέλεις από μένα». Και νιώθω κι άλλη αμηχανία.


Εφόσον υπάρχει δυνατότητα ψυχολόγου στο σχολείο, δεν καταλαβαίνω καν ποιο είναι το πρόβλημα σας. Δεν χρειάζεται να κλείσεις εσύ το ραντεβού, συμφωνώ, μπορείς όμως να πεις, πολύ ήρεμα, ότι πληρώνετε ήδη για το σχολείο, που περιλαμβάνει ψυχολόγο, και δεν υπάρχει κανένας λόγος να πάει σε άλλον. Ενθάρρυνε την να κλείσει ραντεβού. Σε ένα χρόνο θα γίνει 18 και μπορείς να απέχεις, αλλά τώρα είσαι ακόμα υπεύθυνη.


70

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ