Μια μέρα, όπως κάθε μέρα, σε ένα διαμέρισμα από τα χιλιάδες διαμερίσματα της Αθήνας, αυτά με τα κουφώματα ασφαλείας και τους βολικούς καναπέδες , σε κατάσταση αμόκ. Ή η ανουσιότητα του να ζεις.

Ό,τι στοιχειώνει την ματαιότητα της καθημερινής μας ζωής.

Η Λένα Κιτσοπούλου, «γυρίζει την πλάτη στην πλατεία», και δημιουργεί έναν ενιαίο χώρο για ηθοποιούς και θεατές στη σκηνή

του ΔΘΠ, πίσω από την κλειστή κόκκινη βαριά αυλαία.