Blade Runner 2049

0

Τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, ένας νέος blade runner, ο αστυνομικός Κ, ξεσκεπάζει ένα παλιό μυστικό που μπορεί να οδηγήσει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία στο απόλυτο χάος. Η ανακάλυψη αυτή τον οδηγεί στην αναζήτηση του Rick Deckard, ενός άλλου blade runner της αστυνομίας του Λος Άντζελες, που έχει εξαφανιστεί τα τελευταία 30 χρόνια.

Το Blade Runner 2049 δεν είναι remake ή επανατοποθέτηση του εμβληματικού αριστουργήματος του Ρίντλεϊ Σκοτ. Πρόκειται για συνέχεια του έργου που βασίστηκε στο δυστοπικό και ελλειπτικά οραματικό Ηλεκτρικό Πρόβατο του Φίλιπ Κ. Ντικ, πάντα στο ζοφερό, βροχερό Λος Άντζελες, 30 χρόνια αργότερα.

Το κοινωνικό χάος είναι δεδομένο – και ολοφάνερο. Έχει προηγηθεί ένα black out και τα περισσότερα αρχεία έχουν σβηστεί.

Ο Blade Runner, ο διώκτης του εγκλήματος, είναι ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο Κ, ένας αποτελεσματικός, υπεύθυνος αστυνομικός, ο οποίος αναφέρεται στην υπολοχαγό Τζόσι (Ρόμπιν Ράιτ).

Αν θυμάστε, ο κατασκευαστής των replicants, ο Ταϊρέλ, έχει δολοφονηθεί από ένα προηγμένο δημιούργημά του (ο Ρούτγκερ Χάουερ, ο οποίος απαιτούσε προέκταση ζωής, αλλά δεν κατάφερε να αυτοτροποιηθεί) και τη θέση του πήρε ο Νιάντερ Γουάλας, ένας ζεν φιλόσοφος που ζει σαν ημίθεος (ο Τζάρεντ Λέτο, απόκοσμα φωτισμένος), με δεξί του χέρι τη Luv.

Ο Κ λαμβάνει την εντολή να αναστείλει μια επικίνδυνη κατάσταση, ένα μυστικό, που αν διαδοθεί, «μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο».

Η έρευνά του τον οδηγεί στα ίχνη του αστυνόμου Ντέκαρντ (Χάρισον Φορντ, στην καλύτερή του στιγμή στο σινεμά, εδώ και δεκαετίες!), ο οποίος εξαφανίστηκε 30 χρόνια πριν, και ενώ οι ερωτήσεις αθροίζονται, η Luv έχει πάρει προσωπικά την υπόθεση.

Ποιος ή ποια είναι ανδροειδές, ποια ανάμνηση είναι αληθινή, ποιος κρατά το κλειδί του μυστικού και ποιος απ' όλους θα επιζήσει είναι η μία πλευρά του πολύγωνου σασπένς που δημιουργεί η ταινία, και η υπερβολική ανάλυση εμπίπτει στην επικίνδυνη ζώνη των spoilers.

Ωστόσο, αυτά που μετράνε είναι η ουσία, τα διλήμματα και οι συγκρούσεις που αναπτύσσονται με βραδυφλεγή ένταση από τον Ντενί Βιλνέβ, ο οποίος κατορθώνει όχι μόνο να μην προδώσει το σύμπαν του πρωτοτύπου και μαζί τις προσδοκίες των ορκισμένων πιστών αλλά να εμβαθύνει στην υπαρξιακή ηθική, να συνεχίσει το ρευστό πλέγμα της αβεβαιότητας και να ανανεώσει την ελπίδα σε μια αρμονικότατη εξίσωση του μεγέθους με την καλλιτεχνικότητα, του θεάματος με τη συνείδηση.

Διότι η κλίμακα του Blade Runner 2049 είναι τεράστια και ταυτόχρονα τέλεια διαχειρίσιμη, με φυσικά σκηνικά ανακτορικού ύψους, τα κίτρινα χρώματα του Ρότζερ Ντίκινς να ζαλίζουν και τα γκρίζα να παγώνουν (η 14η υποψηφιότητά του είναι τελειωμένο γεγονός και το Όσκαρ, αν δεν του δοθεί, κανονικό ποινικό αδίκημα), το ύφος αυστηρό σε σημείο που κόβει τα πόδια και το τέμπο μαεστρικά ζυγισμένο.

Ο τρόπος που αφηγείται ο Βιλνέβ τη μοναξιά και την ανθρωπιά προκαλεί δέος: η επιλογή του να βρίσκει χρόνο για να καταδείξει χαρακτήρες αντί απλώς να επιδείξει ιδέες δεν συναντάται πουθενά σε ένα είδος που συχνότατα αναδίδει άγχος και πίεση, ακριβώς επειδή οι εμπορικές απαιτήσεις σκεπάζουν τις προθέσεις και την όποια πηγή (ό,τι έσπειρε στην Άφιξη εδώ ευδοκιμεί πανηγυρικά).

Από το αρχικό Blade Runner, το πρώτο μοντάζ του οποίου έχει δηλώσει πως αγάπησε πραγματικά, πήρε όλα τα στοιχεία που θα τον οδηγούσαν σε ένα επίμονο και επίπονο ταξίδι στην αλήθεια και άφησε στην άκρη τον φιλμ νουάρ πυρήνα.

Στο 2049 δεν υπάρχει παρόμοιο στυλιζάρισμα ούτε η μοιραία γυναίκα στο πρόσωπο της Ρέιτσελ, η οποία έφυγε με τον Ντέκαρντ προς άγνωστη κατεύθυνση ή μάλλον το έσκασε μαζί του, ανάλογα με το ποιο cut προτιμάτε.

Η μουσική επένδυση του Xανς Ζίμερ επιβάλλεται παρά γλυκαίνει, όπως το αξέχαστο σκορ του Βαγγέλη Παπαθανασίου, εντούτοις μένει μια αίσθηση νοσταλγίας για μια ζωή που ενδεχομένως να μην έχει βιωθεί, σαν τις ένθετες μνήμες που προβληματίζουν όσους τις ανακαλούν, και τον σημαντικό σπιρτάνθρωπο-οριγκάμι του πρώτου φιλμ, που εδώ δίνει τη θέση του σε ένα ξύλινο μικροσκοπικό αλογάκι.

Αντί να παγιδευτεί σε μια αναπαράσταση του πρώτου μέρους, ο Βιλνέβ αναζητά τον μίτο του μύθου, σκαλίζει τις έννοιες του νηφάλια, χωρίς στρυφνές περιττολογίες, και χτίζει ακόμα πιο αξιομνημόνευτους χαρακτήρες: από τον αινιγματικό Σάπερ Μόρτον (ο Ντέιβ Μπαουτίστα αναπάντεχα ευάλωτος) και τις δύο γυναίκες αμφίβολης προέλευσης και κατάληξης, την Joi, την εικονική σύντροφο του Κ που μεταμορφώνεται από σκαμπρόζα νοικοκυρούλα σε σκλάβα του σεξ σε κλάσμα δευτερολέπτου, και την ασταμάτητη Luv (αποκάλυψη η Ολλανδή Σίλβια Χουκς), ως το πορτρέτο της άτεγκτης, μέχρι την πικρή ανατροπή, Τζόσι της Ρόμπιν Ράιτ και, φυσικά, τους δύο πρωταγωνιστές.

Σε ένα εμπνευσμένο καστ, ο Ράιαν Γκόσλινγκ με τα ασύμμετρα μάτια, τη σταθερά καλή μυϊκή κατάσταση και την παιγνιώδη έκφραση του προσώπου του ενσωματώνει ένα συναρπαστικό δραματικό οξύμωρο, ενώ ο Ντέκαρντ του Φορντ εμφανίζεται δυναμικά από το πουθενά, όχι ως διασταύρωση του Σαμ Σπέιντ με τον Φίλιπ Μάρλοου, όπως βαρύθυμα, μαγκιόρικα και απολαυστικά παρέπεμπε στο original, αλλά ως υπενθύμιση ενός αυθεντικού αντιήρωα που δεν πέφτει αμαχητί σαν τα ολογράμματα του Φρανκ Σινάτρα και του Έλβις Πρίσλεϊ, σε μια σκηνή που φέρνει στον νου περιέργως τη σεκάνς με τους καθρέφτες στον Κίτρινο πράκτορα του Χονγκ Κονγκ με τον Μπρους Λι!

«Το λες επειδή δεν έχεις δει να ξετυλίγεται μπροστά σου ένα θαύμα» λέει ο Μόρτον στον Κ στο ξεκίνημα και, όντως, ένα μικρό κινηματογραφικό θαύμα εκτυλίσσεται στις σχεδόν τρεις ώρες που διαρκεί το Blade Runner 2049.

Αναλογικά, δεν είναι παράτολμο να παραδεχτώ πως αποτελεί τον Νονό 2 της επιστημονικής φαντασίας, και μάλιστα από άλλον σκηνοθέτη. Ευτυχώς, οι μπάλες μένουν στον αέρα και έπεται συνέχεια.

Oscars Critics
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Οθόνες / Ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν στα 90: Ο βασιλιάς της τηλεόρασης ζει εδώ και χρόνια χωρίς μυστικά

Διάσημος ανά τον πλανήτη από το «Σογκούν» και «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας», ο Αμερικανός ηθοποιός αποφάσισε πριν από είκοσι χρόνια να αποκαλύψει την σεξουαλική του ταυτότητα και να κερδίσει την ελευθερία του
THE LIFO TEAM
Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Οθόνες / Η αποδόμηση του greek dream στις ταινίες του Νίκου Παπατάκη

Ο εμιγκρές που κατάφερε να δει διεισδυτικά και βαθιά στην ελληνική ψυχή, ο «μοναχικός αναρχικός» με την πολύ μικρή σε μέγεθος φιλμογραφία αλλά την τεράστια σε καλλιτεχνική αξία. Από τον Παπατάκη μέχρι τον Λάνθιμο, η απόσταση είναι μικρότερη απ' όσο φανταζόμαστε.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
10 σπουδαίες κινηματογραφικές ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Οθόνες / Από τα ζόμπι του Ντάνι Μπόιλ ως τον Κεν Λόουτς: Δέκα σπουδαίες ερμηνείες του Κίλιαν Μέρφι

Ο φετινός νικητής του Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου είναι ένας αυθεντικός καρατερίστας, αλλιώτικος και απόκοσμος, συγκινητικός στα όρια της συντριβής. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Οθόνες / Γιατί η Apple πετάει τόσα πολλά χρήματα σε παραγωγές που δεν βλέπει σχεδόν κανείς;

Ο τεχνολογικός γίγαντας έχει την πολυτέλεια να ξοδεύει μυθικά ποσά για περιεχόμενο υψηλού κύρους αλλά χαμηλής ανταπόκρισης. Είναι αυτό μέρος μιας στρατηγικής ή απλά έχει λεφτά για πέταμα;
THE LIFO TEAM
Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Οθόνες / Αλέν Ντελόν: Οι τραγικές τελευταίες σελίδες της ζωής ενός μεγάλου σταρ

Ένα πικρό φινάλε σε μια λαμπερή ζωή, με ιστορίες μίσους μεταξύ των παιδιών του, μια περιουσία που έχει διανεμηθεί «άδικα» και κατηγορίες για χειραγώγηση και κακοποίηση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

The Review / Tα «Αδέσποτα Κορμιά» δεν είναι μόνο η πολυσυζητημένη αφίσα τους

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Τίνα Μανδηλαρά αναλύουν την ταινία που συζητήθηκε περισσότερο από όλες στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, τα «Αδέσποτα Κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, με αφορμή την κυκλοφορία της στις αίθουσες από 28 Μαρτίου.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Αποκλειστική συνέντευξη / Κέιτ Μπλάνσετ: «Οι κοινωνίες σπρώχνουν τις συλλογικές τους αποτυχίες κάτω από το χαλί»

Με αφορμή το «Νέο Αγόρι», μια ταινία του συμπατριώτη της Γουόρικ Θόρντον στην οποία ανέλαβε την παραγωγή και πρωταγωνιστεί, η σπουδαία ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Αποκαλύπτει ένα δύσκολο παιδικό βίωμα, μιλά για τις έννοιες του θαύματος και του σωτήρα, θυμάται πώς γνώρισε τον Χρήστο Νίκου και τι την έλκει στο σινεμά που αυτός οραματίζεται. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ