Επτά χρόνια μετά το έβδομο Saw, η σειρά επανέρχεται με μια σειρά φόνων που μιμούνται την τεχνική και τη σαδιστική λογική του Jigsaw. Ο Τζον Κρέιμερ έχει πεθάνει, και με τη βούλα, εδώ και μία δεκαετία και οι θεατές θα αναρωτιούνται αν οι ενδιαφερόμενοι κυνηγούν ένα φάντασμα ή... κάτι άλλο. Ο μηχανισμός των Saw διατηρείται στο ακέραιο: οι σπλάτερ σκηνές των βασανιστηρίων με την αστυνομική πλοκή μπερδεύουν την χρονική αλληλουχία και πίσω από τον πόνο κρύβεται ένα παράδειγμα, βαθύ όσο και οι προθέσεις του δράστη/εμπνευστή/αυτουργού. Η επιστροφή αυτή δεν μπορεί να αποφύγει την επανάληψη των μοτίβων, καθώς δεν προσφέρει κάτι που οι φανατικοί δεν έχουν ξαναδεί – για τους μη μυημένους, επιφυλάσσομαι. Το γιατί εξαφανίστηκε τόσα χρόνια και ενέσκηψε με τεχνίτικο επαγγελματισμό και μηδενική διάθεση για ανανέωση είναι το μεγάλο μυστήριο της υπόθεσης.