Ο καρκίνος του μαστού, η πιο διαδεδομένη μορφή καρκίνου σήμερα στις γυναίκες, παρά το ότι προσβάλλει όλο και περισσότερες και εξελίσσεται σε μία από τις μείζονες αρρώστιες της εποχής μας, σπάνια αποτελεί κεντρικό θέμα ταινιών και ακόμη σπανιότερα παρουσιάζεται με ωμότητα αντίστοιχη αυτής αληθινών περιπτώσεων. Ο Ισπανός εικονοκλάστης Χούλιο Μέντεμ (Οι εραστές του Αρκτικού Κύκλου, Το σεξ και η Λουσία) χειρίζεται ένα ανάλογο θέμα και προσπαθεί, χωρίς να φεύγει ποτέ όμως από το εύθραυστο πρόσωπο της Πενέλοπε Κρουζ, να μη συμβιβαστεί με την ωραιοποίηση, δίνοντας τις σκληρές εικόνες της αλλαγής του ανθρώπινου σώματος σε ένα ξεπλυμένο κατάλευκο, σχεδόν κλινικό φόντο, αυτό του ιατρείου. Η ιστορία όμως αλλάζει σχετικά νωρίς και μετατρέπεται σε ένα αλόγιστο δράμα, βουτηγμένο με στοιχεία σαπουνόπερας, όπου συμπληρωματικοί χαρακτήρες ξεχνούν εντελώς τα προβλήματα της ζωής τους για να βρίσκονται πλάι στην κεντρική ηρωίδα, με την Κρουζ να φέρνει πλέον σε μια σχεδόν αγιοποιημένη μορφή, ένα θαύμα του σύγχρονου κόσμου που γιορτάζει τη ζωή παρά τα μύρια προβλήματα, και να μετατρέπει την ταινία από στιβαρό, συγκεκριμένου στόχου δράμα σε ένα αμφιλεγόμενο ματαιόδοξο πρότζεκτ – η ίδια είναι και παραγωγός της.