Η ζωή σε μια τυπική πολυκατοικία σε ένα υποβαθμισμένο προάστιο του Παρισιού και ήρωες τους πιο αταίριαστους συγκάτοικους, όσο άσχετοι μεταξύ τους είναι οι γείτονες σε μια αναίσθητη μητρόπολη.

 

Με επίκεντρο μια τυπική πολυκατοικία σε ένα υποβαθμισμένο προάστιο του Παρισιού ο Σαμιέλ Μπενσετρί συνθέτει την πιο ολοκληρωμένη και απαιτητική κωμωδία του, ένα νουάρ σχόλιο στη μοναξιά, με ήρωες τους πιο αταίριαστους συγκάτοικους, όσο άσχετοι μεταξύ τους είναι οι γείτονες σε μια αναίσθητη μητρόπολη. Με ύφος εξαιρετικά συγγενές με το ξερά χιουμοριστικό σύμπαν του Άκι Καουρισμάκι, ειδικά στην περίπτωση του δύστροπου Στέρνκοβιτς που δεν πληρώνει τα έξοδα για την ανακαίνιση του ανελκυστήρα, μένει προσωρινά ανάπηρος, κινείται με αμαξίδιο και κολλάει με μια ντροπαλή νοσοκόμα προσποιούμενος τον φωτογράφο (!), ο Μπενσετρί φιλοτεχνεί το πορτρέτο 6 χαρακτήρων από τόσο διαφορετικό ανέκδοτο ο καθένας από αυτούς, που ένας Αμερικανός αστροναύτης προσγειώνεται κατά λάθος στην ταράτσα της πολυκατοικίας και φιλοξενείται από μια εγκάρδια Αλγερινή ένοικο (ξανά!). Ενδιάμεσα, μια γερασμένη ηθοποιός, που την υποδύεται με αυτοαναφορική εξυπνάδα η Ιζαμπέλ Ιπέρ, βρίσκει δημιουργικότερη, μέσα στην εκούσια απόσυρσή της, τη συντροφιά με έναν εγκαταλελειμμένο από τους γονείς του έφηβο και επιχειρεί μια σταδιακή ανασκόπηση της καριέρας της με τη ματιά ενός κυνικού εκπροσώπου της νέας γενιάς που δεν δίνει δεκάρα για την τέχνη και τις δόξες του παρελθόντος. Η εξωγήινη ψυχρότητα του συνόλου, εμφατικά δηλωμένη από τον διαστημάνθρωπο που πασχίζει να καταλάβει σε ποια γήινη τρύπα έχει καταπέσει, κατά κάποιον τρόπο ενώνεται από τη γλύκα στις αναπάντεχες λεπτομέρειες. Για διαφορετικούς λόγους, κάθε ιστορία μπορεί να αγγίξει όποιον αισθάνεται κοντά στην κατάσταση που περιγράφεται και ως σύνολο δικαιώνεται από τη συνέπεια του στυλ και μια συνεχή έκκεντρη προσέγγιση σε μπετονένιο φόντο – την άσφαλτο του τίτλου. Το κεφάλαιο της ηθοποιού με τον έφηβο αποκτά προσωπικές διαστάσεις για τον σκηνοθέτη, καθώς ο Ζιλ Μπενσετρί είναι ο γιος που απέκτησε από την πρόωρα χαμένη, βίαια δολοφονημένη Μαρί Τρεντινιάν – ο πατέρας της, ο θρυλικός Ζαν Λουί Τρεντινιάν, ήταν να παίξει τον ρόλο του Στέρνκοβιτς, αλλά η εύθραυστη υγεία του τελικά δεν του το επέτρεψε...