Βασισμένο σε ένα θεατρικό, το ευτυχώς σύντομο σε διάρκεια και αρκούντως πυκνό φιλμ του παραγωγικού και έμπειρου σε κωμωδίες Πατρίς Λεκόντ πραγματεύεται την ανάγκη για μια ώρα ησυχίας στη ζωή ενός τσαντίλα μπερμπάντη οδοντιάτρου, ο οποίος μόλις έχει αγοράσει έναν σπάνιο δίσκο τζαζ και δεν τον αφήνει κανείς να τον χαρεί στο ωραίο του σαλόνι, στο πανάκριβο πικάπ του, στην ελεύθερη ημέρα του. Η καταθλιπτική γυναίκα του έχει κάτι σοβαρό να του ανακοινώσει, η ερωμένη του είναι στα όρια, ο γιος του έχει κουβαλήσει μια αποικία μεταναστών στη σοφίτα και ένας Πολωνός εργάτης, που στην ουσία είναι Πορτογάλος, και στο καπάκι, το διαμέρισμά του αρχίζει να πλημμυρίζει από διαρροή, τη στιγμή που ένα σωρό καλεσμένοι από την πολυκατοικία έχουν θρονιαστεί, στο πλαίσιο ενός αυτοσχέδιου πάρτι. Ο Λεκόντ ξέρει τι κάνει: κρατάει την πλοκή στα επίπεδα μιας busy φάρσας, με τον χορταστικό Κριστιάν Κλαβιέ να παίζει τον αντιπαθή-συμπαθή (μια φωτογενής εκδοχή ενός ήπιου μισάνθρωπου που κρύβει έναν καλύτερο χαρακτήρα πίσω από όλες τις αδυναμίες του) σαν ένα κράμα Ντε Φινές, Κωνσταντάρα και Γκιωνάκη! Η πλοκή τα κάνει μούσκεμα, με υπερβολές και ευκολίες που υπονομεύουν μερικές πραγματικά αστείες στιγμές του έργου, όπως η αμήχανη αποκάλυψη του Πολωνού και η αντίδραση των υπολοίπων.