Ο άνθρωπος ανά τους αιώνες αναρωτιέται για τη σχέση του με το σύμπαν όσο στέκεται ανάμεσα σε δύο άπειρα - τον Μακρόκοσμο και τον Μικρόκοσμο – παρατηρώντας τις σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις τους.
Όπως επισημαίνει η κ.Ήρα Παπαποστόλου-Κριτικός & Ιστορικός Τέχνης «Στη ζωγραφική του Αστέριου Τόρη, τόποι και συμβάντα βρίσκονται στο ίδιο έργο, σε μία πανδαισία χρωμάτων που – σύμφωνα με τον ίδιο – κάποια στιγμή θέλει να τον οδηγήσουν στο λευκό. Και, για τον ίδιο λόγο, όπως τα μόρια στο σύμπαν αποτελούν μέρη ενός ευρύτερου συνόλου και τα άτομα προκύπτουν από μικρότερα υποατομικά σωματίδια, έτσι και οι λεπτομέρειες των έργων του που παρουσιάζονται στο βίντεο της έκθεσης δεν είναι παρά μικρότερα αυτοτελή έργα που μας οδηγούν στο τελικό. Κοιτάζοντάς τα, παρατηρείς την ποικιλομορφία τους αλλά και τον κοινό τους κώδικα. Μοιάζουν, μάλιστα, με τμήματα από την υδρόγειο όπως αυτά απεικονίζονται στις αεροφωτογραφίες.
Και εδώ βρίσκεται το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλει να μας μεταφέρει ο ζωγράφος. Στη ζωή, από ένα σημείο και μετά, είσαι ο εαυτός σου χωρίς να προσπαθείς. 'Οπως λέει ο ίδιος: Τεχνικά, πλέον, δεν υπάρχει αίσθηση παρά μόνο η ανάγκη αντιμετώπισης χωρίς έλεγχο". Είναι το σημείο εκείνο όπου είσαι απολύτως ελεύθερος και σε ροή με το σύμπαν».
| ΠΟΤΕ | 09/02/2017 - 04/03/2017 |
| ΠΟΥ | ART ZONE 42 |
