Bon Iver, αμερικάνική indie folk μπάντα που συγκροτήθηκε από τον Justin Vernon το 2007 και κατάφεραν από την underground σκηνή να βρεθούν στα σαλόνια των grammys.
Το τελευταίο τους, ομότιτλο άλμπουμ, κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2011 και έκανε μεγάλη αίσθηση. Απέσπασε εξαιρετικές κριτικές, απέκτησε αρκετούς πιστούς fan και πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων Grammy καλύτερου νέου καλλιτέχνη, καλύτερου εναλλακτικού άλμπουμ και υποψηφιότητα για δίσκο της χρονιάς.
Με μεγάλη ανυπομονησία, τελικά τους άκουσα την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου σε έναν εξαιρετικό και ιστορικό χώρο, το Ράδιο Σίτυ της Νέας Υόρκης. Η βραδιά αυτή ήταν μια απο τις πέντε εμφανίσεις που πραγματοποίησαν στη Νέα Υόρκη και οι οποίες αποτελούν και το τέλος της Αμερικάνικης περιοδείας τους, μιας και στη συνέχεια έρχονται στην Ευρώπη. Η βραδιά αυτή έτυχε να προβληθεί live από το youtube και ολόκληρο το σέτ ήταν διαθέσιμο μέσω streaming για δύο εικοσιτετράωρα.
Η μπάντα αποτελούνταν από συνολικά 9 μουσικούς οι οποίοι κατάφεραν να εκφράσουν ο καθένας την μοναδικότητά του στον ήχο δημιουργώντας όμως συγχρόνως ένα ενοποιημένο και ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Κατά τη διάρκεια υπήρχαν μικρά κενά με σόλο από βιολιά και σαξόφωνα τα οποία συνέδεαν άρτια τα κομμάτια μεταξύ τους. Εντυπωσιακός ήταν ο τρόπος που οι Bon Iver δημιουργούσαν συναισθήματα και εικόνες μέσω του ήχου τους.
Όσον αφορά τη σκηνική εμφάνιση, υπήρχε πολύ χαμηλός φωτισμός ο οποίος έδινε έμφαση στον ήχο και όχι στον καλλιτέχνη. Σε κάποια σημεία όμως δεν μπορούσες να διακρίνεις την μπάντα (ούτε κάν στη βιντεοσκόπηση) γεγονός το οποίο μπορούσε να γίνει ενοχλητικό. Ένα μικρό σκηνικό με υφάσματα και φωτάκια το οποίο με κάποιες minimal προβολές και φωτισμούς συμπλήρωνε την όλη ατμόσφαιρα. Ο ίδιος ο χώρος του Ράδιο Σίτυ επίσης προσέθεσε αίσθηση δέους και μια επιπλέον ομορφιά στη συναυλία και φυσικά συντέλεσε την μαγικότατα της βραδιάς.
Σημαντική παρατήρηση είναι η ένθερμη ανταπόκριση του κοινού. Ο κόσμος φαινόταν διαφορετικός από άλλες συναυλίες, ένιωθες μία περίεργη έκφραση σεβασμού και θαυμασμού. Επίσης υπήρχε διαδραστικότητα μιας και παρόλο τον μεγάλο αριθμό του κοινού, που ήταν περίπου 6000, ο Justin Vernon κρατούσε επαφή, άκουγε, απαντούσε και μίλαγε με το κοινό.
Σε γενικές γραμμές οι Bon Iver ανταποκρίθηκαν απόλυτα στις προσδοκίες όλων με τον πολύ άρτιο ήχο, τον συντονισμό της ομάδας και το φωνητικό επίπεδο. Τέλος, νομίζω πως ήταν από τις ‘συλλεκτικές’ εμφανίσεις του Vernon αφότου ξύρισε το μούσι – σήμα κατατεθέν
σχόλια