Ήταν από τα πιο δραστήρια της πόλης, μιας και συνεργαζόταν με γνωστή εταιρεία γυναικείων προϊόντων μεταφέροντάς τα κατόπιν παραγγελίας. Το δε αφεντικό, αρκετά έμπειρο στο χώρο, επέλεγε για διανομείς μονάχα άτομα καλλιεργημένα με αξιόλογες σπουδές. Ο αρχικούριερ διέθετε πτυχίο φιλοσοφίας, δούλευε τη διατριβή του πάνω στο Χάιντεγκερ και είχε υπό την ευθύνη του τις παραγγελίες για περιποίηση προσώπου και μακιγιάζ, καθώς και τις διανομές στις κεντρικές περιοχές της πόλης. Ο δεύτερος τη τάξει κούριερ είχε σπουδάσει νομικές επιστήμες, έκανε μεταπτυχιακό στην πολιτική δικονομία και ανέλαβε τις παραγγελίες πεντικιούρ – μανικιούρ με χώρο ευθύνης τις ανατολικές συνοικίες. Οι υπόλοιποι τρεις υποκούριερ αναλάβαμε τα εσώρουχα και τις δυτικές συνοικίες, που παρουσιάζουν κάποιες δυσκολίες (οι δυτικές συνοικίες) εξαιτίας της ασαφούς ρυμοτομίας τους – τότε οι συσκευές GPS ήταν ακριβές και αναγκαζόμασταν να ρίχνουμε πίσω μας πετραδάκια.
Γενικότερα οι απαιτήσεις της δουλειάς ήταν πολλές, γι' αυτό και δε σταμάτησα, ως ο πιο καινούριος, να είμαι υπό δοκιμή τα τρία χρόνια που εργάστηκα στο γραφείο – οι ίδιες μάλιστα δοκιμές επεκτάθηκαν και στο θέμα του μισθού. Σαν πιο καινούριο με έβαλαν και υπεύθυνο για τα παράπονα των πελατισσών. Φυσικά δεν περνούσε μέρα που να μην ακούσω έστω και μία να διαμαρτύρεται. Μια γιατί το άρωμά της ήταν ξεθυμασμένο, μια γιατί το σετ περιποίησης μαλλιών μύριζε ψαρόλαδο, μια γιατί μπαίναμε στα σπίτια τους και μυρίζαμε εξάτμιση, μια γιατί οι κιλότες παραήταν φαρδιές και ταίριαζαν περισσότερο για αιώρες κλπ. Φυσικά ως αρμόδιος που ήμουν τα άκουγα καταρχάς εγώ, δεν τολμούσα όμως να αντιμιλήσω, εφόσον ήμουν πάντα υπό δοκιμή. Αντίθετα, οι μορφωμένοι συνάδελφοί μου επεδείκνυαν πολύ λιγότερη εγκράτεια. Μια φορά μάλιστα ο διδάκτορας φιλοσοφίας εκνευρίστηκε τόσο πολύ με κάποια που παραπονιόταν για τα μαντηλάκια ντεμακιγιάζ, ώστε την αποκάλεσε «μετάνθρωπο», «ετεροπροσδιοριζόμενο σκεπτοφοβικό ον» και «χαρχάλω».
Η αλήθεια είναι ότι βίωνα έναν εργασιακό μεσαίωνα. Ασφάλεια δεν υπήρχε πέρα από ένα παλιό κράνος και το Ευχολόγιον του Αγίου Χριστοφόρου, ενώ και τις βενζίνες τις πληρώναμε οι ίδιοι. Άσε που η αρχική συμφωνία ήταν για κάθε πελάτισσα κάτω των 25 να επιστρέφουμε ένα 10%! Η κατάσταση βελτιώθηκε κάπως μετά από κοπιώδεις διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία και τη συνδρομή της ομοσπονδίας. Στο εξής για κάθε πελάτισσα άνω των 55 θα παίρναμε μπόνους ένα 5% και σε εκείνες άνω των 70 κουλουράκια.
Συμπτωματικά μέσα στην περιοχή ευθύνης μου ήταν και η γειτονιά της Στέλλας. Ως ευσυνείδητος εργαζόμενος δε σπαταλούσα ούτε λεπτό από τη δουλειά μου για να περάσω από το σπίτι της, άσχετα αν εκείνη το θεωρούσε γαϊδουριά. Κάποια στιγμή πάντως αναγκάστηκα να το κάνω, όταν είχε να δώσει στίγμα για σχεδόν δύο μέρες. Στο κουδούνι δεν απαντούσε, της μάνας της δεν της μιλούσα και αναγκάστηκα να ρωτήσω τους γείτονες. Κάποια κυρία μού είπε ότι το προηγούμενο απόγευμα την έκαναν εσπευσμένα εισαγωγή στο κομμωτήριο, γιατί τα μαλλιά της είχαν πιάσει ψαλίδα. Στο πλευρό της στέκονταν διαρκώς οι δύο της φίλες. Το κομμωτήριο ήταν κοντά, δυο στενά πιο κάτω. Μπαίνοντας στη ρεσεψιόν ρώτησα τις αδελφές κομμώτριες πού βρίσκεται η Στέλλα, εκείνες όμως ευγενικά μου απαγόρευσαν να πλησιάσω, γιατί σε λίγο θα γινόταν η κρίσιμη επέμβαση στη φράντζα της. Η λακ στην ατμόσφαιρα είχε ήδη αρχίσει να μου πετρώνει τα πατικωμένα μου μαλλιά. Δεν είχα και πολύ χρόνο να περιμένω, γιατί μια πελάτισσα περίμενε το σετ αποτρίχωσης. Άφησα για τη Στέλλα μερικές πορτοκαλάδες και κόμιξ και επέστρεψα στην εργασία μου.
Δυστυχώς ήταν ώρα αιχμής κι έπεσα σε μεγάλο μποτιλιάρισμα. Αναγκάστηκα να καβαλήσω το πεζοδρόμιο περνώντας ξυστά από ένα μανάβικο. Οι βρισιές που άκουγα πίσω μου ήταν του ίδιου του μανάβη, γιατί σκάλωσε στον καθρέφτη μου μια αρμαθιά μπανάνες. Πέρασα γρήγορα ανάμεσα από τους πεζούς κορνάροντας διαρκώς μέχρι που έφτασα στο γενεσιουργό σημείο το μποτιλιαρίσματος. Αιτία της αναστάτωσης ήταν κάποια νεαρή κοπέλα που προσπαθούσε μάταια να παρκάρει ένα τεράστιο τζιπ, σαν εκείνο που παίρνει ο θειος μου όταν πηγαίνουν για καρτέρι στα αγριογούρουνα. Την λυπήθηκα έτσι που την είδα αγχωμένη, με όλον τον κόσμο θυμωμένο πίσω της να κορνάρει, και της πρόσφερα μια μπανάνα. Εκείνη προσβλήθηκε και με χαστούκισε.
σχόλια