Ο Χάρης Μπότσης είναι μουσικός. Αυτή την περίοδο συμμετέχει σε τρία διαφορετικά μουσικά σχήματα. Με ένα από αυτά, την ομάδα Κανένας Άγγελος, πήρε μέρος στο Athens Fringe Live με την μουσική και ποιητική παράσταση «Κανένας άγγελος δεν αρρωσταίνει», ο τίτλος της οποίας είναι εμπνευσμένος από τους στίχους ενός ποιήματος του Νίκου Καρούζου. Καλεσμένος της συζήτησης που διοργανώθηκε στο Βρυσάκι με την υποστήριξη του ελληνικού καφέ Bravo, μιλάει στη LiFO για την ιδέα της παράστασης, τη μουσική που είναι τρόπος ζωής, αλλά και τους λόγους που αγαπάει τόσο πολύ τη Jazz.
Τι είναι για σένα η μουσική; Έμπνευση ή τρόπος ζωής;
Ένας διαφορετικός τρόπος ζωής που πάντα φοβόμουν να ακολουθήσω και σε μεγάλο βαθμό έχω καταφέρει σήμερα. Μεγαλώνοντας πέρασα από διάφορα στάδια μέχρι να ωριμάσει μέσα μου η ιδέα και η επιθυμία να ζω από τη μουσική και να βρίσκομαι μέσα στον κόσμο της καθημερινά.
Απ' ό,τι βλέπω στο βιογραφικό σου, εκτός από τις σπουδές στο κλασικό πιάνο, έχεις ασχοληθεί κυρίως με την jazz. Τι σ' ελκύει στο συγκεκριμένο είδος μουσικής;
Αρχικά οι μελωδίες των θεμάτων που είναι τόσο χαρακτηριστικές και ο τρόπος που δίνονται κάθε φορά. Το πρώτο μου jazz βινύλιο ήταν μια συλλογή του Charlie Parker και έμαθα σχεδόν αμέσως απ’έξω πολλές από τις μελωδίες που είχε μέσα. Έπειτα, μόλις εξοικειώθηκα, με τράβηξε η παραλλαγή τους, η φρασεολογία της εποχής εκείνης και ο αυτοσχεδιασμός. Κάποια στιγμή η jazz έφτασε στο σημείο να είναι για μένα ένας τρόπος επικοινωνίας με τη μουσική γενικότερα. Φυσικά στην πορεία αυτή βοήθησαν και βοηθάνε ακόμα, εκτός από τους φίλους και συμπαίκτες στα σχήματα που συμμετέχω, οι δάσκαλοι μου.
Στο Athens Fringe Live συμμετείχες μαζί με την ομάδα «Kανένας Άγγελος», με την μουσική και ποιητική παράσταση «Κανένας άγγελος δεν αρρωσταίνει». Πες μας δυο λόγια για την παράσταση και την ιδέα μέσα από την οποία προέκυψε.
Εμπνευστής της ιδέας είναι η Μαριάννα Γκέκα, η τραγουδίστρια της ομάδας «Κανένας Άγγελος», η οποία είχε την ανάγκη να ακολουθήσει το δικό της μονοπάτι με διαφορετικούς ήχους, αισθήσεις, λέξεις, αναζητήσεις, χρώματα. 'Όλα αυτά άρχισε να τα ακούει και να τα βλέπει μέσα από την ποίηση. Όμως για να στηθεί το οικοδόμημα έπρεπε να ντυθούν οι λέξεις με την κατάλληλη μουσική και φυσικά τους μουσικούς-συνοδοιπόρους. Σ'αυτό της το ψάξιμο έγινε η μοιραία και πολύ γόνιμη συνάντηση με τον Σόλη Μπαρκί στα κρουστά, τον Γιάννη Κούση στην ηλεκτρική κιθάρα κι εμένα στο πιάνο και synths. Ετερόκλιτες υπάρξεις που παρήγαγαν ένα τόσο αρμονικά απρόβλεπτο αποτέλεσμα διασκευασμένης μουσικής και ποίησης, θεατρικά ειπωμένο. Το όνομα του σχήματος δημιουργήθηκε από ένα ποίημα του Καρούζου που λέει το εξής «Κανένας άγγελος δεν αρρωσταίνει κι ούτε θέλει τόνωση κανένας ίσκιος δεν είναι σ'απομόνωση..». Αυτό το ποίημα ήταν ένα από τα πρώτα που μελοποιήσαμε και κάπως έτσι έγινε και η βάπτιση.
Αυτή την εποχή στην Ελλάδα πόσο δύσκολο είναι να βιοπορίζεσαι από τη μουσική και τι είναι αυτό που σε βοηθάει να συνεχίζεις να το κάνεις παρά τις δυσκολίες;
Αυτή την εποχή όλα φαίνονται δύσκολα στην Ελλάδα, ασχέτως επαγγέλματος. Παραδοσιακά οικονομικά ασφαλή επαγγέλματα έχουν αλλάξει δομή. Η σιγουριά των προηγούμενων χρόνων δεν υπάρχει πλέον. Στην μουσική έχει δυσκολέψει περισσότερο, αλλά πιστεύω πως υπάρχουν πάντα ευκαιρίες και άνθρωποι που κάνουν την διαφορά. Ευελπιστώ να γίνω ένας από αυτούς.
Μίλησε μας για τα μελλοντικά σου σχέδια στη μουσική. Ετοιμάζεις κάτι;
Το καλοκαίρι κάνουμε συναυλίες με την ομάδα «Kανένας Άγγελος», με σημαντικότερη αυτή στο φεστιβάλ της Σκύρου στις 21 Αυγούστου. Το Νοέμβριο θα παίξουμε στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.
Παράλληλα ετοιμάζουμε για κυκλοφορία την επόμενη σαιζόν το 1ο άλμπουμ με το ελληνόφωνο alternative – rock σχήμα στο οποίο συμμετέχω και ονομάζεται Τα Χάρτινα Φτερά. Είμαστε στο στούντιο αυτή την εποχή, ενώ φέτος πραγματοποιήσαμε και κάποιες εμφανίσεις με το jazz σχήμα The Blue Pitch Quartet. Αυτή την περίοδο κάνουμε πρόβες και ετοιμαζόμαστε για τις εμφανίσεις μας τον χειμώνα.
Πώς σου φάνηκε η συζήτηση στο Βρυσάκι που διοργανώθηκε με χορηγό έμπνευσης τον ελληνικό καφέ Bravo; Πόσο σημαντικό είναι να ακούγονται φωνές καλλιτεχνών όπως η δική σου;
Πολύ καλή ιδέα. Το Βρυσάκι είναι ένας χώρος ιδανικός για να παρουσιάσει κάποιος το έργο του, σε όποιον τομέα της τέχνης και αν ανήκει. Η οργάνωση της συζήτησης ήταν άψογη. Θεωρώ πολύ σημαντική την καταγραφή των απόψεων όλων των καλλιτεχνών γιατί έτσι τους δίνεται η ευκαιρία να πλαισιώσουν το έργο τους, εκθέτοντας πλευρές που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά.
σχόλια