ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

«Αυτό που μας απομένει είναι τα όνειρα μας»

«Αυτό που μας απομένει είναι τα όνειρα μας» Facebook Twitter
0

Η Αθηνά Χατζηαθανασίου είναι ηθοποιός, μέλος της ομάδας Life ‘n Art. Mαζί με την ομάδα της συμμετείχαν στο φετινό Athens Fringe Live με το έργο «Ραντεβού στην Αθήνα». Μία μουσικοθεατρική παράσταση που έγραψε η ίδια και εκτυλίσσεται με φόντο την Αθήνα των περασμένων δεκαετιών. Καλεσμένη της συζήτησης που διοργανώθηκε στο Βρυσάκι με την υποστήριξη του ελληνικού καφέ Bravo, μιλάει στη LiFO για την έμπνευση που της προκαλεί μια εποχή που δεν έζησε ποτέ και την απόφαση της να στραφεί από την Νομική στην υποκριτική.

Συμμετείχες στο Athens Fringe Festival με την παράσταση «Ραντεβού στην Αθήνα». Ένα έργο - παράσταση που επιχειρεί ν' αναβιώσει την ατμόσφαιρα της παλιάς Αθήνας. Πες μας δυο λόγια γι αυτήν. Τι είναι αυτό που σας εμπνέει, σαν ομάδα, από την Αθήνα εκείνης της εποχής;

Το «Ραντεβού στην Αθήνα» είναι το ταξίδι μας. Ένα μουσικοθεατρικό ταξίδι σε μέρη που κάποιοι νοσταλγούν και κάποιοι, όπως εμείς, μόνο με τη φαντασία μπορούν να γνωρίσουν. Και αυτό που σίγουρα μας μαγεύει από εκείνα τα χρόνια είναι η απλότητα των ανθρώπων και η αθωότητά τους. Μια Αθήνα πιο όμορφη, πιο ανθρώπινη, χωρίς την ταχύτητα και τις εύπεπτες αλλαγές του σήμερα.

Αν δεν κάνω λάθος, αυτό ήταν το πρώτο σου θεατρικό κείμενο. Με δεδομένο ότι δεν έχεις ζήσει την Αθήνα των περασμένων δεκαετιών, πόσο εύκολο ή δύσκολο σου ήταν να την αποτυπώσεις στο χαρτί; Σου πήρε πολύ χρόνο να το ολοκληρώσεις; 

Το παράξενο είναι ότι δεν έχω ζήσει ούτε στην Αθήνα των περασμένων δεκαετιών, ούτε στην Αθήνα του σήμερα, μιας και είμαι μόλις τέσσερα χρόνια στην πόλη. Παρ' όλα αυτά δεν μου ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να ταξιδέψω σ' εκείνη την εποχή με το μυαλό μου. Μου πήρε βέβαια λίγο χρόνο. Προσλαμβάνουσες μάλλον υποσυνείδητες. Λογοτεχνία και κινηματογράφος. Δεν ξέρω και σίγουρα. Ίσως απλώς φαντασία.

Στη συζήτηση είπες ότι σπούδασες Νομική. Τελικά αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική. Πόσο δύσκολο ήταν να πάρεις μία τέτοια απόφαση ; Η οικογένεια σου σε στήριξε ή σε αποθάρρυνε στην επιλογή σου αυτή;

Το βήμα ήταν μεγάλο. Είχα ασχοληθεί με το θέατρο ερασιτεχνικά και νωρίτερα, αλλά το να μετακομίσω στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη κάνοντας μία απόλυτη στροφή στην καριέρα μου ήταν δύσκολο. Αλλά ήταν αυτό που πάντα ήθελα. Ήμουν και είμαι φοβισμένη. Το ίδιο και η οικογένειά μου. Με στήριξαν και με στηρίζουν στις αποφάσεις μου. Η ανασφάλεια όμως είναι μεγάλη. Ειδικά στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Αν μη τι άλλο όμως, αυτό που μας απομένει είναι τα όνειρά μας. Και δουλειές όπως το «Ραντεβού στην Αθήνα», όπου μου δόθηκε ευκαιρία να εκτίθεμαι με όλους τους καλλιτεχνικούς τρόπους: υποκριτική, τραγούδι, συγγραφή, δικαιώνουν με τον πιο δημιουργικό τρόπο αυτήν την επιλογή.

Ποια είναι τα επόμενα βήματα της ομάδας Life 'n' Art;

Ελπίζουμε να καταφέρουμε να συνεχίσουμε τα «Ραντεβού» μας και του χρόνου. Θέλουμε αυτή η τόσο όμορφη συνεργασία μας να συνεχιστεί. Και υποσχόμαστε πολλές όμορφες στιγμές και από την Αθήνα του τότε, αλλά και από την Αθήνα του σήμερα, με νέες παραστάσεις γιατί η δημιουργικότητά μας σίγουρα δεν τελειώνει εδώ!


Πίνεις ελληνικό καφέ Bravo; Σε βοηθάει στην έμπνευσή σου;

Φυσικά! Άλλωστε ζω στη δεκαετία του '50, τι άλλο θα μπορούσα να πίνω;

0

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ