H Μπέμπα κι εγώ

Facebook Twitter
0

Μια ζωή έχω μεγαλώσει δίπλα σε σκυλιά και γατιά. Τα σκυλιά όμως πάντα υπερίσχυαν. Παρόλο βέβαια που είχα μονίμως δίπλα μου ένα σκύλο, δεν είχε τύχει ποτέ να έχω ένα δικό μου σκυλί. Πάντα ήταν στο σπίτι της μαμάς μου, του φίλου μου.. Επίσης, για αρκετά χρόνια συμμετείχα ως ανάδοχη σε διάφορα φιλοζωικά σάιτ και κατά καιρούς φιλοξενούσα αδέσποτα μέχρι να βρουν σπίτι. Κάπως έτσι ήταν που γνώρισα και την Μπέμπα.

Είχα λάβει ένα μέιλ που έλεγε ότι έχει βρεθεί ένα αδέσποτο σκυλί, παρατημένο, σε άθλια κατάσταση και πολύ φοβισμένο και παρόλο που είναι μεγάλο σε μέγεθος είναι πολύ ήσυχο και χρειάζεται λίγες μέρες φιλοξενίας μέχρι να βρεθεί σπίτι. Και κάπως έτσι αποφάσισα να την φιλοξενήσω για μια εβδομάδα.

Όταν την έφερα σπίτι ήταν όντως πολύ φοβισμένη. Καθόταν σε μια γωνιά χωρίς να κουνιέται καθόλου. Φοβόταν τους πάντες και τα πάντα: ανθρώπους, σκυλιά, κινήσεις, θορύβους. Προφανώς είχε τραβήξει πολλά. Άρχισα να καταβάλλω μεγάλες προσπάθειες για να την απελευθερώσω από τους φόβους της και την δωροδοκούσα συνεχώς με χάδια και μπισκοτάκια. Κάποια στιγμή βρέθηκε μια οικογένεια που θέλησε να την πάρει αλλά μόλις την είδαν αποφάσισαν ότι είναι πολύ μεγάλη σε μέγεθος. Μετά από δυο τρεις εβδομάδες προέκυψε και ένας άλλος ενδιαφερόμενος. Τότε συνειδητοποίησα ότι θα μου ήταν πολύ δύσκολο να την δώσω. Είχα καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να την κοινωνικοποήσω αλλά και αυτή είχε δεθεί πολύ μαζί μου. Ξεκίνησα να αναρωτιέμαι αν αυτός που θα την έπαιρνε θα της έδινε την απαιτούμενη σημασία και αγάπη.

Η Μπέμπα έμεινε σπίτι μαζί μου κι έτσι απέκτησα το πρώτο μου σκυλί. Ένα φοβισμένο σκυλί που κόλλαγε πάνω μου για προστασία. Ένιωθα η μαμά της, ο προστάτης της.

Το βλέμμα της είναι αυτό που με σκλαβώνει. Κοιταζόμαστε πολύ στα μάτια. Είναι σαν να μου λέει "σ’ αγαπώ".  Δεν είναι απλά ο σκύλος μου. Είναι για μένα ο σύντροφός μου, ο φίλος μου, το παιδί μου. Χωρίς πλάκα είναι ο λόγος που ξυπνάω το πρωί. Είμαστε η Μπέμπα κι εγώ. Δεν μπορώ να μας δω χωριστά. Με λίγα λόγια περνάμε όλη τη μέρα μαζί, μιας και την παίρνω όπου μπορώ μαζί μου. Αλλά κι αυτή με ακολουθεί παντού. Έχει γίνει η σκιά μου.

Έχει πλάκα διότι καμιά φορά που τυχαίνει να κινηθώ μόνη μου, συναντώ κόσμο – που σημειωτέων δεν γνωρίζω- να με ρωτάει "Τι κάνει η Μπέμπα;" και μένω άφωνη. Όπως μια φορά που είχα  πάει σε μια συναυλία στο Gagarin και όταν πήγα να πάρω μια μπύρα από το μπαρ, με ρώτησαν "Μα που είναι η Μπέμπα;". Άσε, σου λέω δεν βγάζεις άκρη.

Τώρα πια η Μπέμπα δεν φοβάται και έχει γίνει πολύ κοινωνική με άλλους ανθρώπους. Επειδή της αρέσουν πολύ τα χάδια, θα έρθει, θα σε κοιτάξει στα μάτια και θα σου σπρώξει το χέρι με τη μουσούδα της για να την χαϊδέψεις.

Έχουμε πρόβλημα μετακίνησης στην Αθήνα όσοι έχουμε σκυλιά. Απαγορεύεται να μπουν στο Μετρό και εγώ που δεν έχω αυτοκίνητο αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα. Η Μπέμπα είναι μεγάλη σε μέγεθος και δεν χωράει σε τσάντα μεταφοράς, ώστε να την μεταφέρω έτσι. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποιος μπορεί να φοβάται. Είμαι διατεθειμένη όμως να βάλω στη Μπέμπα φίμωτρο και να την έχω κολλημένη δίπλα μου, να μην μπορεί να κάνει τίποτα, ούτε καν να γαβγίσει και δεν καταλαβαίνω γιατί ούτε καν κάτω από αυτές τις συνθήκες να μην μπορώ να έχω το σκυλί μου στο Μετρό! Γιατί σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις αυτό είναι κάτι κεκτημένο; Έχω ζήσει και στο Παρίσι και έχω δει.

Μαθαίνω και ακούω πολύ άσχημα πράγματα για την συμπεριφορά οριμένων ανθρώπων απέναντι στα ζώα αλλά τώρα τελευταία ακούω όλο και περισσότερους να έχουν σώσει σκυλιά από φόλες και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο. Επίσης βλέπω όλο και περισσότερους να υιοθετούν αδέσποτα σκυλιά.

Σίγουρα κάτι χάνεις από την συνύπαρξή σου με τα ζώα  (χρόνο και χρήμα) αλλά αυτό που παίρνεις πίσω (παρέα και αγάπη) είναι ανεκτίμητο. Δεν είσαι ποτέ πια μόνος γιατί δίπλα σου είναι κάποιος που πάντα, και στα εύκολα και στα δύσκολα, θα σε κοιτάει στα μάτια, όπως και να είσαι, όπως και να έχεις ξυπνήσει.

Προσπαθώ να παίρνω την Μπέμπα παντού μαζί μου, όταν πηγαίνω σε δουλειές. Μπαίνω μέσα στα μαγαζιά με αέρα και τουπέ και προσπαθώ να μην αφήνω σε κανέναν το περιθώριο να μου κάνει παρατήρηση. Επιτέλους πρέπει να αλλάξει αυτή η νοοτροπία που έχουμε! Δεν είναι δυνατόν στην Αθήνα να μην μπορείς να πας ούτε για καφέ και να έχεις μαζί και το σκυλί σου. Εγώ θα την έχω πάντα μαζί μου και όσοι δεν μου το επιτρέπουν απλά δεν θα με ξαναδούν.

Έχει πλάκα όταν την βγάζω για βόλτα, γνωρίζω πολλούς ανθρώπους με σκυλιά. Δεν ξέρω όμως κανενός το όνομα, μόνο τα ονόματα των σκυλιών τους. Είναι ο Ηρακλής, ο Έντι, ο Τζακ, ο Ασπούλης, η Ρεγγίνα, η Ήρα…

Ι. H Ειρήνη Μιχοπούλου είναι φωτογράφος, www.irinimichopoulou.com/

Αρχείο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ