ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μενω σε ενα διαμερισμα στον πρωτο οροφο , που το μπαλκονι ειναι αρκετα χαμηλα, και ακριβως απεναντι ειναι ενα φροντιστηριο. Σημερα λοιπον οπως επινα τον απογευματινο μου καφε και εκανα το τσιγαρο μου στο μπαλκονι, ηταν απο κατω ενας νεαρος μαθητης που ειχε στο σακιδιο του ενα τριανταφυλλο, εμφανιζεται λοιπον μια κοπελα απο το φροντιστηριο και αυτος της κανει νοημα να ερθει. Πηγαινει η κοπελα της δινει το τριανταφυλλο, ενα κουτακι χαρτινο τυπου δωρου και κατι σελιδες που η πρωτη απο οτι καταλαβα ηταν μια ζωγραφια της. Η κοπελα φανερα σοκαρισμενη αυτος πρεπει να της ειπε απο οτι καταλαβα πως δεν ειναι αναγκη να της πει κατι αυτη τη στιγμη , αν θα ηθελε να βγουν τις επομενες μερες και τα υπολοιπα τα λεει μεσα, πως ειναι χαζο ισως που επελεξε που δεν το εκανε αλλες μερες αλλα τωρα το εκανε απλως θα ηθελε μια απαντηση , οποιαδηποτε και αν ειναι αυτη. Πανω κατω αυτα ηταν. Αυτος εφυγε και η κοπελα εμεινε να τα διαβασει φαινοταν πως ηταν πολυ χαρουμενη, συγκινημενη και ενθουσιασμενη και απο τα βλεμματα τους ενιωσα τον ερωτα τους, αυτο τον εφηβικο τον πρωτο. Δεν με συγκινουν τετοιες μερες, εχω δει και αλλους με δωρα , τριανταφυλλα , φιλια στη μεση του δρομου με παθος η χωρις αλλα αυτο... αυτο ηταν τοσο αθωο, τοσο απλο , τοσο ανεπιτηδευτο. Δεν ξερω τι θα γινει με αυτα τα παιδια , αλλα τους στελνω την θετικη μου ενεργεια. Μου εκαναν λιγο πιο ομορφη τη μερα.