ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

άλλο ένα βράδυ αϋπνη. Δεν το υπολογίζω όμως. Θα έρθουν καλύτερες μέρες. Θα τη νικήσουμε αυτή την αρρώστια. Κι αν ξανάρθει παρόμοιος Σεπτέμβρης, θα τον νικήσουμε ξανά. Η τελευταία φορά ήταν πολύ δύσκολη, οι παρενέργειες πολλές. Κι όλες τις διακοπές οι δυο μας, εσύ να κοιτάς έναν τοίχο, εγώ να κάνω καραγκιοζιλίκια για να γελάσεις, να σου βάζω πατατάκια κάτω απ' την μύτη, να σε σέρνω για βόλτα στο πάρκο ή ποδηλατάδα , όση απ' αυτήν αντέχεις τέλος πάντων. "Η ζωή συνεχίζεται ό,τι κι αν γίνει", έτσι δεν μου πες; Πρέπει να στο θυμίζω τώρα εγώ. Να μην σ'αφήνω να μαραζώνεις. Την φωνή σου να την ακούω όσο πιο συχνά γίνεται, να μην σβήσει. Έχεις την πιο χαριτωμένη φωνή στον κόσμο. Την δεύτερη μέρα του Πάσχα, στα νοσοκομεία θα την περάσουμε. Πόσα αποτσιγάρα κι αυτό το ογκολογικό. Κι ούτε μια καραμέλα στους χώρους αναμονής. Να μου θυμίσεις να πάρω μαζί μου καραμέλες, τις ω μάμμυ, τις αγαπημένες μας. Ίσως ακόμα και λίγο τσουρέκι.Κι αν δεν νικήσουμε, να μην μας νικήσει. Αυτό είναι οι καραμέλες. Να μην μας δηλητηριάσει τα μέσα μας η κωλοαρρώστια αυτή. Να γλυκαινόμαστε. Εσαεί.Σ' αγαπάω. ό,τι και να γίνει