ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην Πατρα, αφραγκος, δουλεια ψαχνω, δουλεια δεν βρισκω (και εν τω μεταξυ ολοι θελουν προϋπηρεσια. που να τη βρω αν δεν ξεκινησω απο καπου;). Κλεινομαι πολυ στο σπιτι, τα παντα κοστιζουν. Ειμαι τριτο ετος στη σχολη μου η οποια δεν μου αρεσει αλλα δεν εχω δυνατοτητα για κατι αλλο τωρα. Η γιαγια μου κυριως με βοηθαει και λιγο ο πατερας μου. Ειμαι γκει, προσωπικη ζωη δεν εχω καθολου κυριως λογω οτι να'ναιτιλας που επικρατει στο χωρο, δεν βγαινω, δεν διασκεδαζω, δεν ερωτευομαι,ακυρα τρωω σωρο στο γνωστο site γνωριμιων που το 90% ψαχνει ξεπετα. Με ρωτανε τι νεα πως περασες τη βδομαδα και δεν εχω κατι αξιοσημειωτο να αναφερω. Και δεν μπορω να κανω και πραγματα που μ αρεσουν και τα θελω στον εαυτο μου. Αγαπαω τη μουσικη, στο Λυκειο κ περυσι εκανα λιγο πιανο που μου αρεσει αλλα κ αυτο το σταματησα. Για αρκετο καιρο χτυπαγα την πορτα της καταθλιψης κ της αυτοκτονιας. Παλι καλα μετα το καλοκαιρι ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ καταφερα να βρω τη δυναμη να προχωρησω. Πλεον ειμαι πιο ανετος και παλευω πιο πολυ αλλα και παλι βλεπω ενα πραγμα ΔΥΣΤΥΧΙΑ.. σε ολους τους τομεις.. Και ρωταω γιατι; Ειμαι καλο παιδι & απλα πραγματα θελω. Γιατι να μην μπορω να ειμαι ευτυχισμενος;