17.9.2012 | 07:56
C'est la vie
Διαβάζω για έρωτες και ατελείωτες καψούρες. Και ερωτευόμαστε, και χαιρόμαστε, και τρεχουμε, και κανουμε σαν χαζοί, και κλαίμε, και φωνάζουμε, και βρίζουμε, και χτυπαμε και χτυπιόμαστε, και τρωγόμαστε, και δεν μας χωράει ο τόπος μέχρι να βρεθεί ο επόμενος. Τόση ενέργεια δεν είναι δυνατόν να είναι σωληνάκια με αίμα και κύτταρα. Ένα μωρό με τόξο και φτερά, δεν μπορει παρα μαλακίες να κάνει. Έρωτας μάγκες. Πειτε το. Βγάλτε το. Φωνάξτε το και κλάψτε το.http://www.youtube.com/watch?v=0g4NiHef4Ks
