Δε ξέρω αν άλλοι έχουν διαφορετική εμπειρία, προσωπικά εγώ κατάλαβα ένα πράγμα. Ο άνθρωπος ΔΕΝ αλλάζει. Είναι προτιμότερο στη πρώτη χοντράδα/κακή συμπεριφορά/ κακό σημάδι να δίνεις το ανάλογο τέλος και να ψάξεις αλλού για αυτό που σε καλύπτει παρά να αναλώνεις το χρόνο σου σε ανθρώπους που δε το αξίζουν. Απλά πράγματα. Ο χρόνος μας σε αυτό το κόσμο είναι περιορισμένος. Δώστε τον σε εκείνο/η που τον εκτιμάει έμπρακτα χωρίς συμβιβασμούς.
19.8.2015 | 14:37
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ
Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική κάνουν σχέση μερικοί/ές. Νιώθω τελείως ηλίθια ώρες ώρες γιατί όταν βγαίνω με κάποιον και αργότερα εξελίσσεται το όλο πράγμα σε σχέση είναι επειδή όντως νομίζω ότι έχουμε μέλλον και θα μπορούσαμε να παντρευτούμε και να κάνουμε οικογένεια. Δεν μου αρέσει να σπαταλάω ούτε τον χρόνο μου ούτε τον χρόνο του άλλου απλώς για να περάσω καλά ή για να κάνω σεξ. Έτσι είμαι. Πείτε με κρυόκωλη, ξινή που πρέπει να "ζήσει λίγο" κλπ. δεν με νοιάζει, αυτά θέλω. Και νομίζω ήδη με τόσους μαλ..κες που έχω κάνει σχέση, έχω ζήσει πολύ όχι λίγο. Ενώ λοιπόν έχω την εντύπωση ότι μπορώ να καταλάβω ότι κάποιος μου ταιριάζει ή όχι από τα πρώτα ραντεβού, όλες μου οι σχέσεις απέτυχαν και φυσικά είμαι ακόμη ανύπαντρη.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος να ισχυρίζεται ότι θέλει άλλα πράγματα στη ζωή του και να προσποιείται για καιρό ενώ το μόνο που θέλει στην πραγματικότητα είναι να σε ρίξει και να περάσει καλά μαζί σου μέχρι να βαρεθεί ή μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο, να σε "γλεντήσει" με λίγα λόγια (btw σιχαίνομαι αυτή τη έκφραση όσο τίποτα άλλο).Νιώθω τόσο ηλίθια και νιώθω ότι έχω επιτρέψει στον εαυτό μου να υποστεί τόση εκμετάλλευση από τόσους μαλ..κες.Εξαγριώνομαι όταν σκέφτομαι περιστατικά που ανέχτηκα νομίζοντας ότι έχω βρει τον άνθρωπο που μου ταιριάζει και δικαιολογώντας ό,τι να ναι συμπεριφορές που έπρεπε να με κάνουν να φύγω τρέχοντας. Θα δώσω και παράδειγμα για να μου πείτε κι εσείς τι θα κάνατε και πως σας φαίνεται αυτή η συμπεριφορά. Βγαίνω με κάποιον μερικούς μήνες, αρχικά πολύ στο φιλικό και όσο γνωριζόμαστε βλέπω ότι ταιριάζουμε και θέλουμε και οι δύο σοβαρή σχέση. Περνάμε καλά αλλά εγώ δεν βιάζομαι για τίποτα και θέλω να το πάω σε ρυθμούς χελώνας μέχρι να νιώσω τελείως άνετα μαζί του. Εκείνος όμως συχνά πυκνά όταν είναι να με αφήσει σπίτι, αλλάζει διαδρομή και με πηγαίνει σε ό,τι να ναι μέρη με σκοπό να μου βάλει χέρι. Δεν το επιτρέπω γιατί δεν μου βγαίνει την πρώτη φορά με έναν άνθρωπο που πραγματικά γουστάρω να κάνω σεξ μες στο αμάξι- με ενδεχομένως περαστικούς τριγύρω- σαν να μαστε ζώα. Του το λέω, λέει οκ κλπ. Μετά ξανά το ίδιο, ξανά του λέω ότι δεν θέλω. Επιμένει, την βγάζει έξω και με αρπάζει από τα μαλλιά για να του κάνω στοματικό. Μένω μαλ...κας από το τράβηγμα και το σοκ, το κάνω για ένα λεπτό ίσως και λιγότερο και σηκώνω το κεφάλι κλαίγοντας και του λέω τι με πέρασες σταματάς το αμάξι στην άκρη και με τραβάς για να σου πάρω πίπα;Τι νομίζεις ότι είμαι καμιά πουτ..να;Αυτό σου έχω δείξει;Ζητάει συγγνώμη κλπ μαζεύεται και μου λέει νιώθω τόσο μαλ..κας, συγγνώμη και συγγνώμη. Ε λοιπόν δεν έπρεπε να μην τον ξαναδώ μετά από αυτό;; Κι όμως είμαι τόσο ηλίθια μάλλον που συνέχισα να βγαίνω μαζί του και τελικά το κάναμε σπίτι του λίγο καιρό μετά από το περιστατικό στο αμάξι, ε από τότε άρχισε η κατρακύλα. Όποτε πήγαινα σπίτι του κατευθείαν ήθελε σεξ και γενικά ένιωθα σαν να με χρησιμοποιεί αλλά παράλληλα ήμουν και ερωτευμένη και δεν μπορούσα να το κόψω. Τελικά όλα πήγαν κατά διαόλου όπως καταλαβαίνετε. Κουράστηκα πια. Πότε θα βρω έναν σοβαρό άνθρωπο ρε γμτ; Και πότε/πώς θα σοβαρευτώ αρκετά ώστε να ξενερώνω στην πρώτη μαλ..κία και να φεύγω κατευθείαν από τέτοια άτομα; *Σόρρυ για την μεγάλη εξομολόγηση.
26
