ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω δουλειά, δεν έχω λεφτά, γύρισα στο πατρικό, είμαι 33 και ανύπαντρη και παρόλα αυτά είμαι πάρα πολύ χαρούμενη και αισιόδοξη χωρίς κάποιο σημαντικό λόγο. Ολοι γύρω μου είναι στεναχωρημένοι, αγχωμένοι, μίζεροι, γκρινιάζουν, ανησυχούν, έχουν κατάθλιψη, τα βλέπουν όλα μαύρα, δεν ξέρουν τι θα απογίνουν, αν θα βρουν δουλειά κλπ κλπ, και εγώ στον κόσμο μου, μεσ την καλή χαρά. Πολλές φορές έχω τύψεις που δεν είμαι κ γω έτσι αλλά δε μπορώ να κάνω αλλιώς, όσο κ να θέλω να αγχωθώ δεν μπορώ. Θα με πείτε αναίσθητη το ξέρω αλλά έτσι νιώθω. Εκεί καταντήσαμε, να είμαστε χαρούμενοι και να ανησυχούμε που είμαστε χαρούμενοι, μήπως κάτι δεν παέι καλά με μας. Αυτά