ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.11.2013 | 14:37

Παραμυθι;

Ξερεις τι σκεφτομαι, τι αναρωτιεμαι τις τελευταιες ημερες;Πως γινεται να χασεις καποια απο υπερβολικο, ανυπερβλητο ερωτα.. Μπορει να ειμαστε ακομα μαζι αλλα νιωθω οτι εχει αρχισει η αντιστροφη μετρηση..Και καθομαι και σκεφτομαι ενα ενα τα λαθη μου..πως μπορει να σε οδηγησα απο εκεινη την μαγευτικη αγκαλια στην θαλασσα που νιωθαμε και οι δυο να ειμαστε καπου αλλου, στο να μου πεις με απολυτη ειλικρινεια οτι αυτο το μεγαλο, το ανυπερβλητο σου εχει φυγει.. Δεν σε κατηγορω, δεν σε αναγκαζω να αλλαξεις γνωμη.. Δεν γινεται αλλωστε με το ζορι, πρεπει να βγαινει απο μεσα σου..Η ευκολη απαντηση ειναι "η αποσταση". Ναι 500χλμ που μας χωριζουν δεν ειναι και λιγα..θελει κοπο, θελει δουλεια για να κρατησει. Αλλα ειναι ομως μονο αυτο; Φερνοντας στο νου μου τις διαφωνιες μας, τους τσακωμους μας, καταληγω σε ενα και μοναδικο συμπερασμα.. Οτι εγιναν απλα και μονο γιατι ειμαι πολυ ερωτευμενος μαζι σου. Γιατι σε σκεφτομαι με το που ανοιξω τα ματια μου, μεχρι να τα κλεισω. Και καθε δευτερολεπτο μακρια σου μου φαινεται αιωνας. Γιατι οσο και να μιλησουμε μου φαινεται λιγο. Μου φαινεται οτι παντα εχουμε να πουμε κατι ακομα.Οχι δεν ημουν δυνατος χαρακτηρας και ξαφνικα εγινα αδυναμος. Αυτος που γνωρισες ειμαι. Αυτο που αλλαξε σε εμενα ηταν οτι παραδοθηκα στα συναισθηματα μου για σενα. Οτι ημουν σε διαρκη επαγρυπνηση για να μην χασω καμια κληση σου, κανενα μηνυμα σου. Και οσο δεν ερχοταν αυτο το μηνυμα, τοσο παραδινομουν στις σκεψεις του "που εισαι;", "τι κανεις;", "με θες εκει μαζι σου;", "με σκεφτεσαι;".Οχι δεν ειμαι ψυχωτικος. Ποτε δεν ημουν ετσι. Ποτε δεν ειχα αιστανθει ετσι. Μονο μαζι σου ξυπνησαν αυτα τα συναισθηματα. Γιατι απλα ειμαι πολυ ερωτευμενος. Γιατι οποτε κοιταζω τα ματια σου, το χαμογελο σου, νιωθω πως χανομαι. Γιατι οποτε σε κοιταζω νιωθω να θολωνουν ολα τα υπολοιπα γυρω σου..πραγματα, ανθρωποι..και να υπαρχεις μονο εσυ. Γιατι εισαι ο καλυτερος ανθρωπος που εχω γνωρισει στη ζωη μου. Γιατι νιωθω πως δεν πρεπει να αφησω την λογικη του "μα ειναι μακρια ρε φιλαρακο, αξιζει να προσπαθεις;" να μπει αναμεσα μας. Γιατι το τραγουδι "i would do anything for love" των meatloaf φανταζει λιγο μπροστα σε αυτα που ειμαι ικανος για κανω για σενα.Αληθεια, ποσες φορες συμβαινει αυτο σε εναν ανθρωπο;Και να που τωρα αυτο το τοσο εντονο και δυνατο που νιωθω, τα εφερε τουμπα..Και αντι να σε κρατησει για παντα κοντα μου, σε απομακρυνε.. Και να που τωρα που τα πραγματα θα γινοντουσαν λιγο καλυτερα λογω των καταστασεων, εγιναν χειροτερα.. Και να που τωρα που εχω εντοπισει τα λαθη μου δεν ξερω τι να κανω για να τα εξαφανισω.Δεν προσπαθω να σου αλλαξω γνωμη.. Δεν προσπαθω να σου ξαναβαλω τον ερωτα που ενιωθες ξανα μες την καρδια σου.. Δεν προσπαθω να σε κανω να νιωσεις τυψεις..Απλα αναρωτιεμαι.. πως γινεται να σε χασω απο υπερβολικο ερωτα..