Τραβώντας από το μανίκι τον Νταλάρα

Τραβώντας από το μανίκι τον Νταλάρα Facebook Twitter
6

 

Τραβώντας από το μανίκι τον Νταλάρα Facebook Twitter
Δεν τραβάς κάποιον από το μανίκι με την κάμερα ανοιχτή απέναντι του, για να μην πει κάτι κακό – για τον Σφακιανάκη, εν προκειμένω. Ναι, είναι μια κίνηση τρυφερότητας, αλλά μπροστά στον φακό σηκώνει ένα εκατομμύριο ερμηνείες.

 

Όλοι κάπως, κάποτε και κυρίως σε κάποιον δεν βγάζουμε άχνα. Στον εργοδότη για να μη φάμε το κεφάλι μας, στον κολλητό για να μη χαλάσουμε τις καρδιές μας, στον σύντροφο. Κυρίως, στον σύντροφο. Μια σιωπηρή, συμφωνημένη παντοφλίτσα, την οποία φοράμε στο κεφάλι συνήθως, για να διασφαλίσουμε τη σπιτική γαλήνη. Έχει και μια τρυφερότητα να στέκεσαι σούζα σ’ αυτόν που σε προστατεύει. Έχει όμως και μια βία. Αν μάλιστα βρίσκονται κάμερες μπροστά, η παντόφλα γίνεται λαστιχιά. Όλο αυτό παύει να ‘ναι γλυκό και τρυφερό κι αστείο.

Όχι, επειδή τον σύζυγο τον λένε Γιώργο Νταλάρα. Όχι, επειδή η σύζυγος του διετέλεσε κάποτε και σημαίνον πρόσωπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Αλλά, ακριβώς γιατί υπήρχαν κάμερες μπροστά, που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ευθύνονταν για το τελικό αποτέλεσμα. Απλώς, το κατέγραφαν. Και αυτό που στα μάτια φίλων και συγγενών μπορεί να φαίνεται γλυκό – κάπως bossy -, αλλά λιονταρίσιο και προστατευτικό, οι κάμερες έχουν την τάση να το ξεβρακώνουν, να το αφήνουν γυμνό από την καλή πρόθεση.

 

Τραβώντας από το μανίκι τον Νταλάρα Facebook Twitter
 

 

Δεν τραβάς κάποιον από το μανίκι με την κάμερα ανοιχτή απέναντι του, για να μην πει κάτι κακό – για τον Σφακιανάκη, εν προκειμένω. Ναι, είναι μια κίνηση τρυφερότητας, αλλά μπροστά στον φακό σηκώνει ένα εκατομμύριο αναγνώσεις και ερμηνείες.

Παρεμβαίνεις, γιατί δεν θέλεις ο σύζυγος να πέσει στο στόμα κανενός με αφορμή μια άτυχη δήλωση.

Παρεμβαίνεις, γιατί δεν εμπιστεύεσαι την αντίδραση του.

Παρεμβαίνεις, γιατί έτσι είναι ο χαρακτήρας σου και αυτό είναι το βίωμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας: η σύζυγος να τραβολογάει το ταίρι της, να επιβάλλεται, να προστατεύει την κοινή περιουσία και την περίφραξη της, όπως της έμαθαν και όπως ταιριάζει, στον χαρακτήρα της τον ράθυμο.

Για ό,τι κι αν παρεμβαίνεις και με όποιο δικαίωμα (της συζύγου, της συμβούλου, της συνοδοιπόρου), η εικόνα, αυτή που σε ένα οικογενειακό τραπέζι θα ήταν μια ευχάριστη νότα, είναι κακή και γεμάτη “πατήματα” για έναν λόχο λυσσασμένους, το ίδιο και χειρότερους από αυτόν που επιχειρείς να αποφύγεις.

Καλώς ή κακώς, ο σύντροφος – σύζυγος είναι γνωστός, με πορεία συγκεκριμένη, με παρελθόν. Ακόμη και έτσι να μην ήταν, για λόγους ευγένειας και πραγματικού σεβασμού δεν κατεβάζουμε τη τζαμαρία δημοσίως και με την αρένα σε παράταξη.

 

Κι αν πρέπει κάπως να δείξουμε ενότητα, αλληλοστήριξη και επαγρύπνηση, παλιές κομματικές αξίες, συνεννοούμαστε και συζητάμε από πριν, για να μην εκτεθούμε (και εκθέσουμε) μετά.

Αλλά, η προνοητικότητα δεν ήταν ποτέ από τα μεγάλα προσόντα της πολιτικής ζωής του τόπου. Πώς να διαχυθεί και στα των διαπροσωπικών σχέσεων… 

TV & Media
6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

5 σχόλια
"Aσε το μανικι μην τραβας" οπως λεει και ο μεγαλος Κωστας Χατζης,στο "Καλοβουλη ετουτη η βραδια".. που παει και γαντι στην περιπτωση. Ασχημη εικονα. Ετσι πρεπει να ηταν και η γυναικα του Γ. Παπανδρεου. Θυμαμαι σε μια περιπτωση που τον μαλωνε και του κανονιζε τι θα φαει.Τελος παντων, αφου ειναι ετσι τοτε κι εγω συγχωρω τον Γιωργο Νταλαρα που καποτε σε συναυλια στο Συνταγμα, με εσπρωξε με αγενεια και μια ξινιλα..για να περασει! Που να ξερα πως τραβαει ζορια ο ανθρωπος! Η φαση ειναι πως ειχε προηγηθει λιγο νωριτερα ο Μικης Θεοδωρακης υποβασταζομενος μες στα χαμογελα και...τι να πεις;
Συνταξιδιώτης με το ζεύγος Νταλαρα, πριν καμμια δεκαπενταριά χρονια, ήμουν μάρτυρας παρόμοιου σκηνικού.Περιμέναμε στις διπλανές σειρές τον έλεγχο διαβατηριων, όλοι στοιχισμενοι πίσω απο γραμμές που δεν έπρεπε να πατηθούν, απο τους αναμένοντες. Ο Νταλαρας αφηρημένος δεν κατάλαβε τον αμερικανό αστυνομικό που απο μακριά του εκανε παρατήρηση γιατι πατούσε τη γραμμή. Η σύζυγος του τον τράβηξε με τέτοια βιαιότητα, που εκανε εντύπωση στους παρευρισκόμενους. Συμπέρασμα το χούι δεν κρύβεται.
Οι αντιδράσεις αυτές είναι τόσο ενστικτώδεις που δεν ελέγχονται, ούτε από φόβο για την κάμερα ούτε από το ποιος είναι δίπλα και βλέπει.Είχα 30 χρόνια να δω έναν συμμαθητή μου από το γυμνάσιο και τον αντάμωσα πριν από 4 χρόνια με την οικογένειά του στην επαρχία, όπου πήγαμε όλοι (μεγάλοι και παιδιά) για φαγητό σε μια οικογενειακή ταβέρνα. Εκεί, με μια λάθος κίνηση του χεριού της η σύζυγός του έριξε λίγο μπίρα στο τραπέζι. Πάνω στην φούρια να μαζέψουμε την ζημιά προτού χυθεί περισσότερη μπίρα, συλλαμβάνω το δολοφονικό βλέμμα του συμμαθητή μου προς την σύζυγό του και απανωτά να της λέει αυστηρά αλλά με ήρεμη φωνή, μέσα από τα δόντια του, "να μην ξανασυμβεί αυτό". Είναι στον χαρακτήρα του ανθρώπου, ο οποίος τα κάνει εκεί που τον παίρνει.
ατοπημα σοβαροτατο της κυριας δεν εκθετεις δημοσιως τον συζυγο σου ετσι καλη μου ,θα επρεπε να το γνωριζεις και να τον αφηνες να ολοκληρωσει την φραση του,και να πει την αποψη του,δεν ειναι το μικρο σου παιδακι ο γιωργακης.