ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο Facebook Twitter
Το ταξίδι στο Μαρόκο είναι σίγουρα από τα πιο απρόβλεπτα, αξέχαστα, αυθεντικά που αξίζει να κάνεις.
12

Ψάχνεις μανιωδώς στο Ίντερνετ να βρεις έναν ταξιδιωτικό προορισμό να περάσεις τις διακοπές σου. Βαρέθηκες την κουλτουριάρικη Ευρώπη και θες να εξερευνήσεις μια άλλη ήπειρο. Πέφτεις πάνω σε μια τρομερή προσφορά με τερματικό σταθμό το γειτονικό Μαρόκο. Σκέφτεσαι να κλείσεις τα εισιτήρια. Πριν το κάνεις, θα ήθελα να σου πω κάποια πράγματα.


Κάπως έτσι έτυχε να κλείσω και εγώ το ταξίδι μου και να επισκεφτώ το εξωτικό Μαρόκο. Η αλήθεια είναι πως είχα δει κάμποσες φωτογραφίες από τα πολύχρωμα παζάρια, τα επιβλητικά παλάτια και την αχανή έρημο, είχα διαβάσει πολλά για την ζωή εκεί, το θρήσκευμα, την πολιτική και οικονομική κατάσταση, το φαγητό τους και ένιωθα αρκετά προετοιμασμένη. Κανείς όμως δεν με είχε προειδοποιήσει για όλα αυτά που θα πάθαινα.


Πριν φύγω αποφάσισα να κάνω όλα τα εμβόλια που χρειάζονται όταν ταξιδεύεις σε χώρες της Αφρικής, κάτι που δεν μου ήταν καθόλου ευχάριστο. Οχυρώθηκα κατά του κίτρινου πυρετού, κατά της γαστρεντερίτιδας, κατά της γρίπης. Έτσι νόμιζα τουλάχιστον. Τελικά, ενώ αναγκάστηκα κι έγινα σουρωτήρι, κατέληξα να τα πάθω όλα αυτά. Μαζί.


Για να μην έχεις την ίδια τύχη με τη δική μου και να μοιάσεις κι εσύ να με ένα ψόφιο, εμπύρετο, γεμάτο καντήλες πτώμα που εκσφενδονίζει πολύχρωμους εμετούς, σου γράφω εδώ μερικά tips που μπορεί να σε βοηθήσουν.

Μην κάνεις το λάθος και αρνηθείς την πρόταση γάμου που θα σου κάνει ο μαυρομάλλης, μαροκινός βεδουίνος με τις ογδόντα καμήλες ένα ήρεμο βράδυ στην μέση της απέραντης ερήμου. Και το μέλλον σου θα εξασφαλίσεις και η μάνα σου θα σταματήσει να σε πιέζει και ο πατέρας σου θα αποκτήσει ογδόντα καμήλες προίκα να βάλει στην ταράτσα της πολυκατοικίας. 

1.

Πιες εμφιαλωμένο νερό και φάε σε καλά μαγαζιά

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο Facebook Twitter
Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Σίγουρα αν περιπλανηθείς και εξερευνήσεις αρκετά την κεντρική πόλη του Μαρακές κάτω από τον καυτό ήλιο, με 50 βαθμούς κελσίου, χωρίς να έχεις φάει τίποτα από το πρωί θα βρεθείς κάποια στιγμή πεινασμένος, διψασμένος και καταϊδρωμένος. Κάπως έτσι έμοιαζα όταν έτρεξα με φόρα στην πρώτη βρύση που βρήκα μπροστά μου, να γεμίσω το μπουκάλι μου. Το γεγονός ότι από τη βρύση έτρεχε σχεδόν καφέ νερό δεν έδειξε να με επηρεάζει πολύ. Το θεώρησα απόλυτα φυσιολογικό, αφού έπινε και εκείνο το παιδάκι που φαινόταν να είναι της γειτονιάς. Στην συνέχεια έπρεπε να καταλαγιάσω και την πείνα μου. Και τι πιο έξυπνο να κατευθυνθώ σε έναν πάγκο που ξεπρόβαλε μέσα από μια αποπνικτική σκόνη, που είχε σηκώσει ο μάστορας του διπλανού μαγαζιού ενώ έκοβε ξύλα και να επιλέξω να φάω εκείνο το τηγανισμένο κοτόπουλο που πριν λίγο οι μύγες ολάκερης της χώρας ήταν ξαπλωμένες πάνω του. Μην τα πολυλογώ, για τον υπόλοιπο καιρό που έμεινα εκεί έγινα κολλητή φίλη με την τουαλέτα και η πιο μισητή πελάτισσα του ξενοδοχείου.


Στην μεγάλη σου λοιπόν πείνα και δίψα μην σκεφτείς να αρπάξεις ό,τι βρεις μπροστά σου τύπου «έλα μωρέ, μία ζωή την έχουμε». Προτίμησε να φας σε ένα καλό μαγαζί πληρώνοντας κάτι παραπάνω.

2.

Προσπάθησε να μην χαθείς

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο Facebook Twitter
Προσπάθησε όσο μπορείς να βάζεις σημάδια σε κάθε δρόμο. Έναν πάγκο με τοτέμ, ένα κολιέ με τεράστιες πορτοκαλί πέρλες, δύο τύπους με πολύχρωμα φτερωτά καπέλα. Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Αν νομίζεις ότι θα μοιάζεις με την Κάρι Μπράντσο χαμένη στους στενούς, χαοτικούς, δαιδαλώδεις δρόμους του Μαρακές, γελιέσαι. Το κατάλαβα καλά μόλις άφησα για μόλις τρια δευτερόλεπτα την παρέα μου, που κουβαλούσε όλα μου τα πράγματα, και μπήκα σε ένα μαγαζί με μπαχάρια. Μέχρι να πω και να πάρω κύμινο είχαν εξαφανιστεί. Μετά από πολλή ώρα και ενώ είχα γίνει ήδη ρεζίλι κατάλαβα ότι δεν είχε νόημα να κραυγάζω σαν ανυπεράσπιστο ζώο κάνοντας τεράστιους μάταιους κύκλους. Συνέχισα την εξερεύνηση στις αγορές, μόνη και καταϊδρωμένη, όπου αντί να ψάχνω για αξιοθέατα και σπάνιους θησαυρούς έψαχνα να βρω τις φίλες μου.


Προσπάθησε όσο μπορείς να βάζεις σημάδια σε κάθε δρόμο. Έναν πάγκο με τοτέμ, ένα κολιέ με τεράστιες πορτοκαλί πέρλες, δύο τύπους με πολύχρωμα φτερωτά καπέλα. Πράγματα που θα σε κάνουν να καταλάβεις ότι έχεις ξαναπεράσει από το ίδιο σημείο. Κυρίως μην κάνεις το λάθος να ζητήσεις από κάποιον ντόπιο να σε κατευθύνει. Θα σε πάει μέχρι το μέρος που ψάχνεις και στο τέλος θα σου ζητήσει να πληρωθεί. Έτσι θα βρεθείς και απένταρη.


3.

Αν όλοι κάνουν Ραμαζάνι θα κάνεις και εσύ

Επέλεξε να πας σε μια περίοδο που δεν έχουν Ραμαζάνι. Εκτός αν τα φτηνά εισιτήρια που βρήκες είναι για εκείνο το διάστημα, οπότε είσαι καταδικασμένη. Αν θες να φας, να πιεις ή να παζαρέψεις την ωραία δερμάτινη τσάντα που μόλις είδες την ώρα που ο ιμάμης καλεί για προσευχή, απλώς ξέχνα το. Όλοι οι πιστοί αφήνουν ό,τι κάνουν, γονατίζουν όπου βρουν και ξεκινάνε να προσεύχονται. Και καλύτερα να μην προσπαθήσεις να περάσεις τον δρόμο πηδώντας πάνω από κεφάλια, μπορεί να βρεθείς κυνηγημένη. Οπότε ξεκίνα να προσεύχεσαι και συ μπας και βρεθεί κάποιος χριστιανός να σε εξυπηρετήσει.


4.

Μην φοράς πολύ κοντά ρούχα

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο Facebook Twitter
Χρειάστηκαν δύο μέρες να καταλάβω ότι αυτές οι κοκκινίλες που έβγαλα στο σώμα μου δεν ήταν από τον καυτό ήλιο αλλά τσιμπήματα από κοριούς της ερήμου, που μεγάλωναν συνεχώς. Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Όχι, μη σου πάει το μυαλό στο κακό. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού μπορεί να θελήσεις να επισκεφτείς την έρημο Σαχάρα που είναι αρκετά κοντά και να διανυκτερεύσεις σε αντίσκηνα. Όλον τον καιρό που έμεινα εκεί, κυλιόμουνα καθημερινά στην άμμο, βούταγα όλο μου το κεφάλι μέσα στους λεπτούς χρυσαφένιους κόκκους της και πόζαρα ανέμελη ανάμεσα σε εντυπωσιακούς αμμόλοφους. Κι όλα αυτά φορώντας λεπτά αέρινα κοντομάνικα. Χρειάστηκαν δύο μέρες να καταλάβω ότι αυτές οι κοκκινίλες που έβγαλα στο σώμα μου δεν ήταν από τον καυτό ήλιο αλλά τσιμπήματα από κοριούς της ερήμου, που μεγάλωναν συνεχώς. Όταν γύρισα στο ξενοδοχείο με έβαλαν στο δωμάτιο καραντίνας. Εκεί, βρέθηκα μέχρι να φύγω, κρεβατωμένη με 39 πυρετό, μόνη ξανά, γιατί οι φίλες μου είχαν πλέον φύγει για την εξωτική Ίμπιζα, να σκέφτομαι πως θα μεταφέρουν τη σορό μου στην Ελλάδα. Γι΄ αυτό σου λέω, φασκιώσου με μπουφάν, κασκόλ και μακρυμάνικα αν θες να κάνεις τούμπες στην ζεστή άμμο.


5.

Μην ψάχνεις σε σκεπές

Πώς να μου πάει το μυαλό ότι από τη σκεπή που αποφάσισα να κρεμαστώ για πλάκα σε ένα σκοτεινό, απομονωμένο δρομάκι δίπλα από την κεντρική πλατεία θα έπεφταν δύο σακουλάκια καλά τυλιγμένου ντόπιου παράνομου προϊόντος. Σε κλάσματα δευτερολέπτου τέσσερις νεαροί ξεπετάχτηκαν από διαφορετικές γωνιές και πλησίασαν εμένα και την φίλη μου. Πιάσαμε την κουβέντα και μας εκμυστηρεύτηκαν πως με αυτόν τον τρόπο γίνεται συνήθως το αλισβερίσι και ότι κρύβουν την πραμάτεια τους στις σκεπές ώστε να μην την κουβαλάνε πάνω τους όταν τους ψάχνουν οι αστυνομικοί. Για να μην έχεις μπλεξίματα λοιπόν απέφυγε να κρεμαστείς από κάποια σκεπή, εκτός και αν είσαι λάτρης του φυτού ή θες να ζήσεις την περιπέτεια.


6.

Πες «ναι» στην πρόταση γάμου

Τι να MHN κάνεις στο Μαρόκο Facebook Twitter
Στη σεμνή φωτο, η συγγραφέας του άρθρου. Φωτο: Άννα Κόκορη/LIFO

Τελευταίο και κυριότερο. Μην κάνεις το λάθος και αρνηθείς την πρόταση γάμου που θα σου κάνει ο μαυρομάλλης, μαροκινός βεδουίνος με τις ογδόντα καμήλες ένα ήρεμο βράδυ στην μέση της απέραντης ερήμου. Και το μέλλον σου θα εξασφαλίσεις και η μάνα σου θα σταματήσει να σε πιέζει και ο πατέρας σου θα αποκτήσει ογδόντα καμήλες προίκα να βάλει στην ταράτσα της πολυκατοικίας.

Πέρα όμως από όλα αυτά που μπορεί να σου συμβούν, αν είσαι αρκετά γκαντέμης ή αρκετά τυχερός, το ταξίδι σε αυτήν την χώρα είναι κάτι το εξωπραγματικά μοναδικό. Λέω τυχερός όχι γιατί απλά επέζησα μετά από όλα αυτά, αλλά γιατί τα έζησα.


Όταν βιώνεις δυσκολίες σε μια ξένη χώρα είναι σαν να τις ζεις χίλιες φορές πιο έντονα. Σταματάς να είσαι τουρίστας. Ζεις την πραγματικότητα αλλιώς. Βλέπεις την χώρα και τους ανθρώπους της αλλιώς. Γίνεσαι ντόπιος. Έστω και για λίγο. Τέτοιες εμπειρίες σε αναγκάζουν να χαθείς μέσα στους δρόμους, να ζητήσεις βοήθεια, να μιλήσεις την γλώσσα τους, να φας το καθημερινό φαγητό τους, να πιείς από το νερό τους. Εκεί που σε είχαν αυτοί ανάγκη, τώρα τους έχεις εσύ. Εισπνέεις έναν τελείως αλλιώτικο κόσμο από το δικό σου. Γίνεσαι αυτόπτης μάρτυρας και μέρος τραγελαφικών σκηνών που δύσκολα συναντάς στις γειτονιές της χώρας σου. Εικόνες με παιδάκια που σου πουλάνε ένα αυτοσχέδιο χάρτινο παιχνιδάκι με την ελπίδα να τους δώσεις λίγα κέρματα, γυναίκες που σπάνε καρπούς με πέτρες στη μέση του δρόμου, κόσμος που λούζεται με κουβάδες νερό για να ξεφύγει από την αφυδάτωση της πολύωρης νηστείας βρέχοντας σε και σένα, άνθρωποι γονατιστοί που προσεύχονται όλοι μαζί στραμμένοι προς το ίδιο σημείο, κάνοντάς σε να κοιτάξεις προς τα κει και να καταλάβεις την κουλτούρα και τη νοοτροπία τους λίγο καλύτερα. Φαγητά που αναδύουν μυρωδιές που πιθανόν δεν έχεις ξαναμυρίσει. Εικόνες μοναδικές. Άνθρωποι αλλιώτικοι και τόσο ξεχωριστοί. Εμπειρίες έντονες και τόσο αληθινές. Το ταξίδι στο Μαρόκο είναι σίγουρα από τα πιο απρόβλεπτα, αξέχαστα, αυθεντικά που αξίζει να κάνεις.


Τελευταία λοιπόν συμβουλή που θα ήθελα να σου δώσω είναι: Μην το σκέφτεσαι, κλείσε τα εισιτήρια και ζήσε αυτό το ταξίδι.

Ταξίδια
12

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Όλοι μάς θέλουν μόνο για σεξ, δεν δίνουν δεκάρα μετά»: Μια Μαροκινή τρανς πρόσφυγας εξομολογείται

Lgbtqi+ / «Όλοι μάς θέλουν μόνο για σεξ, δεν δίνουν δεκάρα μετά»: Μια Μαροκινή τρανς πρόσφυγας εξομολογείται

Άλλοτε δραματική, άλλοτε χιουμοριστική, συναρπαστική όσο και διδακτική, η ιστορία της 23χρονης πρόσφυγα Γιασμίν είναι μια μαρτυρία που αξίζει τον κόπο να ακουστεί
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια εικονογράφος από το Μαρόκο μιλάει στη LIFO για σεξουαλικότητα

Πρόσωπα / Μια εικονογράφος από το Μαρόκο μιλάει στη LIFO για σεξουαλικότητα

Η Ζainab Fasiki, 23 ετών, κατάγεται από το Μαρόκο, είναι εικονογράφος και δημιουργεί κόμικς. Με τα σχέδια και τις ιστορίες της μιλάει για την καταπίεση των γυναικών στη χώρα της και καταγγέλλει την απαράδεκτη κατάσταση της γενικευμένης σεξουαλικής παρενόχλησης που επικρατεί.
ΣΕΒΕΡΙΝ ΚΕΛΙΔΩΝΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ