2666: το αριστούργημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο γίνεται δεκάωρη παράσταση

2666: το αριστούργημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο γίνεται δεκάωρη παράσταση Facebook Twitter
To 2666 θα παρουσιαστεί σε δύο, περίπου πεντάωρα μέρη στις 30 και 31 Ιουλίου στην Αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής.
0
2666: το αριστούργημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο γίνεται δεκάωρη παράσταση Facebook Twitter
Πιο «τίμιος» προς το πρωτότυπο κείμενο, ο Γκοσλέν διασκεύασε το μυθιστόρημα σε παράσταση διάρκειας περίπου 12 ωρών. Γιατί πώς αλλιώς να αντιμετωπίσεις ένα μυθιστόρημα σε πέντε μέρη, καθένα εκ των οποίων μπορεί να σταθεί αυτοτελώς;

Σε μια τόσο εξαρθρωμένη εποχή, με την πολιτική τάξη να παρακολουθεί αμήχανη εξελίξεις (μεταξύ άλλων, τρομοκρατικά χτυπήματα και δολοφονίες από την Αμερική έως την Ιαπωνία, που καταλύουν κάθε αίσθηση ασφάλειας στον δημόσιο χώρο), ο Ολιβιέ Πι, διευθυντής του Φεστιβάλ της Αβινιόν, θέλησε να υπάρχει πολιτικός θεματικός άξονας στη φετινή διοργάνωση και έκανε λόγο για την πολιτική ανικανότητα και την άνοδο του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Σ' αυτή την κατεύθυνση, ο 26χρονος Γάλλος σκηνοθέτης Ζουλιέν Γκοσλέν ανέλαβε να παρουσιάσει, με την κολεκτίβα Si vous pouviez lécher mon coeur, το opus magnum του Χιλιανού συγγραφέα Ρομπέρτο Μπολάνιο, 2666. Ο Γκοσλέν έχει δοκιμαστεί ξανά στη σκηνική μεταφορά μυθιστορηματικής ύλης, καθώς έχει σκηνοθετήσει και τα Στοιχειώδη Σωματίδια του Μισέλ Ουελμπέκ. Αλλά ακόμα κι έτσι, το να μεταφέρει στη σκηνή τις περίπου 1.000 σελίδες του εσχατολογικού μυθιστορήματος του Μπολάνιο (η έκδοση της Άγρας, σε μετάφραση Κρίτωνα Ηλιόπουλου, έχει εξαντληθεί, αλλά θα επανεκδοθεί και θα κυκλοφορήσει εκ νέου το φθινόπωρο) αποτελεί πρόκληση από κάθε πλευρά.


Κι όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που το 2666 μεταφέρεται στη σκηνή. Το 2007, μόλις τρία χρόνια από την έκδοση του βιβλίου (κυκλοφόρησε μετά τον θάνατο του συγγραφέα το 2003), ανεβαίνει από το Teatre Lliure στη Βαρκελώνη και φέτος ανέβηκε σε παράσταση 5,5 ωρών από το Goodman Theatre στο Σικάγο. Πιο «τίμιος» προς το πρωτότυπο κείμενο, ο Γκοσλέν διασκεύασε το μυθιστόρημα σε παράσταση διάρκειας περίπου 12 ωρών. Γιατί πώς αλλιώς να αντιμετωπίσεις ένα μυθιστόρημα σε πέντε μέρη, καθένα εκ των οποίων μπορεί να σταθεί αυτοτελώς;

Ο Μπολάνιο φέρνει τον αναγνώστη ενώπιον της προαιώνιας διερώτησης για την αφετηρία και τη φύση του Κακού και για την ανεξάντλητη ροπή και ικανότητα των ανθρώπων να προκαλούν ακραίο πόνο.


Το 2666 απασχόλησε τον Μπολάνιο (1953-2003) τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής του, ενώ αντιμετώπιζε ήδη σοβαρά προβλήματα υγείας. Όπως και στο υπόλοιπο έργο του, κι εδώ δύο είναι τα βασικά θέματα που τον εμπνέουν: η ζωή του συγγραφέα (πίστευε ότι μια ζωή αφιερωμένη στη λογοτεχνία είναι η μόνη που αξίζει κάποιος να ζήσει) και η βία (με την οποία είναι συνυφασμένη η Ιστορία της ευρύτερης πατρίδας του, της Λατινικής Αμερικής). Τα δύο συνυφαίνονται, αφού ο Μπολάνιο εννοούσε τη βία ως εσωτερικό χαρακτηριστικό της ζωής του συγγραφέα, μια που αντιμετώπιζε τη λογοτεχνία ως πεδίο σκληρών, σύνθετων αναμετρήσεων με προηγούμενους συγγραφείς, με την κοινωνία και την Ιστορία, με τους αναγνώστες, που είναι και οι τελικοί αποδέκτες των ιστοριών του.


Στο πρώτο μέρος του 2666 πρωταγωνιστούν τέσσερις κριτικοί λογοτεχνίας από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες που μοιράζονται το ίδιο πάθος για έναν Γερμανό συγγραφέα, ονόματι Μπένο φον Αρτσιμπόλντι. Η θεωρία και η κριτική της λογοτεχνίας γίνονται «θέμα» του βιβλίου στη σκιά της Ιστορίας, τα φρικτά γεγονότα της οποίας εμπνέουν λογοτεχνικά αριστουργήματα.

Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τον Αρτσιμπόλντι, αλλά σ' ένα συνέδριο στην Τουλούζη οι τέσσερις μαθαίνουν ότι εθεάθη σε μια πόλη στα βόρεια σύνορα του Μεξικού και αποφασίζουν να ταξιδέψουν ως εκεί μήπως και τον εντοπίσουν.

Τα επόμενα δύο μέρη εξελίσσονται εκεί, στη Σάντα Τερέζα, στα σύνορα με τις ΗΠΑ. Πρόκειται για λογοτεχνική εκδοχή της πόλης Σιουδάδ Χουάρες, όπου από το 1993 μέχρι σήμερα περισσότερες από 400 γυναίκες (νεαρές στην πλειονότητά τους) έχουν δολοφονηθεί άγρια και εγκαταλειφθεί, ενώ εκατοντάδες άλλες έχουν απαχθεί και αγνοούνται. Ο Μπολάνιο, που έκανε έρευνα για τα φρικτά, και στον συντριπτικό αριθμό τους ανεξιχνίαστα, εγκλήματα και ενσωμάτωσε τις πληροφορίες στο μυθιστόρημά του, εστιάζει σε νέα πρόσωπα, σ' έναν Ισπανό καθηγητή Λογοτεχνίας, τον Αμαλφιτάνο, που μετακόμισε στη Σάντα Τερέζα μετά τον θάνατο της γυναίκας του μαζί με την όμορφη κόρη του (για τη ζωή της οποίας φοβάται διαρκώς). Στο τρίτο μέρος, ένα ακόμη πρόσωπο φτάνει σ' αυτή την πόλη των νεκρών γυναικών: ένας Αμερικανός ρεπόρτερ, ονόματι Φέιτ, που έρχεται για να καλύψει έναν αγώνα πυγμαχίας με αντιπάλους έναν Αφροαμερικανό κι έναν Μεξικανό μποξέρ και καταλήγει να ερευνά την υπόθεση των φόνων. Μαζί με την κόρη του Αμαλφιτάνο ξεφεύγουν τελικά από το σκοτάδι της πόλης προτού τους καταπιεί, περνώντας τα σύνορα.

2666: το αριστούργημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο γίνεται δεκάωρη παράσταση Facebook Twitter


Το σκηνικό σκοτεινιάζει κι άλλο και στο τέταρτο μέρος, που έχει τίτλο «Το μέρος για τα εγκλήματα», ο Μπολάνιο περιγράφει πολυφωνικά (συμμετέχουν αστυνομικοί, δημοσιογράφος και άλλα πρόσωπα) περισσότερες από 100 περιπτώσεις δολοφονημένων γυναικών που κακοποιήθηκαν, βασανίστηκαν και βιάστηκαν προτού εγκαταλειφθούν νεκρές. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Ο Μπολάνιο φέρνει τον αναγνώστη ενώπιον της προαιώνιας διερώτησης για την αφετηρία και τη φύση του Κακού και για την ανεξάντλητη ροπή και ικανότητα των ανθρώπων να προκαλούν ακραίο πόνο. Όπως γράφει και η Αρχοντή Κόρκα (στο critique.gr), αυτό που σοκάρει δεν είναι η λεπτομέρεια των περιγραφών, καθώς ο Μπολάνιο αναφέρει με ιατροδικαστική ακρίβεια πού βρέθηκε κάθε πτώμα, σε τι κατάσταση, ποια ήταν η αιτία θανάτου. «Είναι η διαπίστωση, έπειτα από λίγο, ότι συνηθίζεις απόλυτα τον θάνατο, τις πραγματικά ανομολόγητες πράξεις βίας που έχουν υποστεί τα θύματα πριν πεθάνουν, και δεν σοκάρεσαι πια».


Στο πέμπτο και τελευταίο μέρος του 2666 η ιστορία ξαναβρίσκει την αρχική «αφορμή» της, τον συγγραφέα Αρτσιμπόλντι, που έγραψε για την ανθρώπινη βαρβαρότητα ως μάρτυρας του Πρώτου και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτός καλείται να απαντήσει αν υπάρχει νόημα στο παράλογο, συνδέοντας τα εκατομμύρια θυμάτων των δύο πολέμων με τις δολοφονίες της Σάντα Τερέζα.


Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε τι απ' όλα αυτά θα καταφέρει να περάσει ο νεαρός Γκοσλέν στη σκηνική διασκευή του, που θα παρουσιαστεί σε δύο, περίπου πεντάωρα μέρη στις 30 και 31 Ιουλίου στην Αίθουσα Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής.

Julien Gosselin/Si vous pouviez lécher mon coeur

2666

30-31 Ιουλίου 2016, 19:00

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη»

Η παράσταση παρουσιάζεται σε δύο μέρη, στις 30 και στις 31 Ιουλίου. Η διάρκεια του κάθε μέρους είναι περίπου 5 ώρες συμπεριλαμβανομένου διαλείμματος.

2666: το αριστούργημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο γίνεται δεκάωρη παράσταση Facebook Twitter
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», μάγισσες και μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας

Θέατρο / «Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα», οι μάγισσες και οι μαγείρισσες της μυστικής Θεσσαλίας σε μια παράσταση

Με έμπνευση από τη θεσσαλική λαογραφία και σε σύγχρονη σκηνική φόρμα, ο Κωνσταντίνος Ντέλλας σκηνοθετεί μια παράσταση για τις αόρατες γυναίκες της παράδοσης, αποκαλύπτοντας την κοινωνική απομόνωση, τον παραγκωνισμό τους, ακόμα και την απόκρυψη του γυναικείου σώματος.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Θέατρο / Ράνια Σχίζα: «Να γουστάρεις, αυτό είναι το κέρδος. Μόνο έτσι προχωράς στη ζωή»

Μια ηθοποιός με λεπτές ποιότητες, εξαιρετικές συνεργασίες, επιμονή και πάθος μιλά για την επιλογή της να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά της σε πολλές φάσεις της καριέρας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Θέατρο / Ένας λυκάνθρωπος πρωταγωνιστεί στη νέα, απίστευτη παράσταση του Ευριπίδη Λασκαρίδη

Ο τρόμος στο θέατρο και τον κινηματογράφο, η περίοδος γύρω από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ο γερμανικός εξπρεσιονισμός, οι εικαστικές τέχνες, τα αμερικανικά μιούζικαλ και οι μεταμορφώσεις χωράνε στο «Lapis Lazuli» που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
M. HULOT
Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ

Θέατρο / Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί τον Αποτυχημένο του Μπέρνχαρντ

Το έργο του κορυφαίου Αυστριακού συγγραφέα Τόμας Μπέρνχαρντ, που σφράγισε τη γερμανόφωνη λογοτεχνία κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, παρουσιάζεται σε πανελλήνια πρώτη στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Η θεατρική αυτή διασκευή μετασχηματίζει τη μονολογική αφήγηση του πρωτοτύπου σε μουσικοθεατρικό έργο για τέσσερις φωνές και ένα πιάνο.
M. HULOT
Βάσω Καμαράτου: Οι πληγές μας μάς κάνουν καλύτερους ανθρώπους

Θέατρο / «Εγώ που δεν μασούσα, φοβάμαι πια να περάσω ανάμεσα από παρέα αγοριών»

Η επιστροφή της Βάσως Καμαράτου στο θέατρο με την «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη ήταν η αφορμή για μια εκ βαθέων συζήτηση με την ηθοποιό που αποκαλύπτει στο Facebook τον εσωτερικό της κόσμο με ειλικρίνεια και ευαισθησία.
M. HULOT
I WAS THERE : ΣΤΡΑΚΑΣΤΡΟΥΚΕΣ 

Θέατρο / «Στρακαστρούκες»: Μετά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης, η παράσταση του Δημήτρη Σαμόλη είναι τρομερά επίκαιρη

Οι «Στρακαστρούκες» έρχονται να προστεθούν σε μια μακρά λίστα queer έργων που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στο ελληνικό θέατρο τα τελευταία χρόνια.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Πρόσωπα / Η μυθιστορηματική ζωή και οι πολιτικές απόψεις της Καλής Καλό θα σε μάθουν πολλά για το σήμερα

Η γυναίκα που έζησε την ιστορία του ελληνικού θεάτρου, και πάλεψε για την Αριστερά αφηγείται τη ζωή της στο LIFO.gr σε μια συνέντευξη-ποταμό στον Αντώνη Μποσκοΐτη.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΟΣΚΟΪ́ΤΗΣ
Ηλίας Λογοθέτης: Ένας κάτοικος εντός της γλώσσας του Βιζυηνού

Θέατρο / Ηλίας Λογοθέτης (1939 - 2024): Ένας εργάτης του θεάτρου και του σινεμά που δεν υπήρξε σνομπ

Από τους Πέρσες του Κουν μέχρι το τηλεοπτικό Έτερος Εγώ Νέμεσις, ο Ηλίας Λογοθέτης διέσχισε όλα τα είδη με μπρίο, αξιοπρέπεια και ακατάβλητο ποιητικό οίστρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΙΤΣΑΚΗΣ

Θέατρο / Γιάννης Μαυριτσάκης: «Για δύο χρόνια απομονώθηκα και έγραφα, μόνος, σαν τα θηρία»

Λίγο πριν την πρεμιέρα του νέου του έργου «Rayman ούρλιαξε» σε σκηνοθεσία Περικλή Μουστάκη, ο συγγραφέας της ποιητικής ενατένισης και του σκληρού ρεαλισμού μιλάει για τα παιδικά του χρόνια, την πορεία του στο θέατρο, τη «συνάντησή» του με τον Μπερνάρ-Μαρί Κολτές και την αφοσίωσή του στη συγγραφή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ