Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter

Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα

0

Όλα ξεκίνησαν το 2015, όταν ένα κύμα προσφύγων έφτασε στην Ευρώπη. Από τότε έως σήμερα τα πράγματα έχουν εξελιχθεί με τον τρόπο που με θλίψη παρακολουθούμε στα δελτία ειδήσεων ή ακριβώς δίπλα από το σπίτι μας. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους σε λίγο κλείνουν χρόνο μέσα στους καταυλισμούς και η καθημερινότητα τους -το πώς περνάει η μέρα τους με όλες τις δυσκολίες και τα αναπάντεχα- είναι το βασικό ερώτημα. 

 

Έζησα δίπλα τους στον καταυλισμό του Ελαιώνα και το συγκεκριμένο φωτορεπορτάζ επικεντρώνεται κυρίως σε μια ομάδα νεαρών προσφύγων που ήδη διαμένουν ένα χρόνο στην Ελλάδα, περιμένοντας όπως και οι υπόλοιποι το εισιτήριο για την Ευρώπη ή την ασυλία για την παραμονή στη χώρα. Ο ένας μάλιστα από αυτούς κατάφερε να ξεκινήσει δουλειά στη μη κυβερνητική οργάνωση που διαχειρίζεται τον καταυλισμό. Με καταγωγή από τον Λίβανο, την Παλαιστίνη, την Ερυθραία, το Αφγανιστάν και άλλα μέρη, έχουν όλοι τους καταφύγει εδώ, όχι μόνο για να γλιτώσουν από έναν καταστροφικό πόλεμο, αλλά για να φτιάξουν τη δική τους ευκαιρία ζωής. 

Μαζί τους έμεινα για μία εβδομάδα, καταγράφοντας τις συνήθειες της ημέρας, ακούγοντάς τους να μου μιλάνε για τα σχέδιά τους και συνειδητοποιώντας ότι η γενική εικόνα που μας δίνεται είναι πολύ διαφορετική από την πραγματικότητα. Όσοι θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα κάνουν μαθήματα ελληνικών, κατά βάση όμως κάνουν ένα μεγάλο διάλειμμα από τις σπουδές στη χώρα τους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας στον καταυλισμό πίνουν τσάι και μοιράζονται το γεύμα τους (πάντα τρώνε μαζί) ανάμεσα σε κουκέτες στα κοντέινερς. Τις υπόλοιπες ώρες αυτοσχεδιάζουν: μια βόλτα για ψάρεμα δίπλα στα βράχια της Πειραϊκής, γιατί όχι και ένα μπάνιο, μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, ένα μικρό ποδοσφαιρικό παιχνίδι, σίσα, ένα αυτοσχέδιο σαλόνι κομμωτικής στον καταυλισμό, ή ακόμα ενημέρωση του προφίλ στο facebook, καμιά ταινία στο κινητό και καμιά φορά ψώνια, όταν μπορούν για να αποφύγουν το μενού του καταυλισμού που αποτελείται είτε από μακαρόνια είτε από φασόλια...

Το βράδυ βγαίνουν στο κέντρο της πόλης, σαν τους υπόλοιπους "κανονικούς" ανθρώπους και ονειρεύονται το μέλλον, ατενίζοντας την πόλη από τα βράχια της Aκρόπολης.

Στην πραγματικότητα ζουν μια διπλή ζωή, αυτή του πρόσφυγα που έφτασε εώς εδώ διακινδυνεύοντας τα πάντα και που δεν έχει και τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και αυτή της γενιάς 2.0 συνδεδεμένη 24 ώρες το 24ωρο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φτιάχνοντας ένα online προφίλ που αποσιωπά την άλλη πλευρά. Ο καταυλισμός από την άλλη, μέρα με τη μέρα καταστρέφεται, ποντίκια ζουν μαζί τους κάτω από τα κοντέινερς και γενικώς ό,τι χαλάει δεν φτιάχνεται. Πολλοί από τους ανθρώπους που μένουν εκεί είναι κάτοχοι πτυχίων και το λιγότερο που θα περίμεναν είναι μια ζωή σαν κι αυτή. Αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους και η μεγαλύτερή τους ελπίδα είναι να επιστρέψουν εν καιρώ ειρήνης. Προς το παρόν, απλώς θέλουν να ζήσουν. 

Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel

Ζώντας με τους πρόσφυγες στον καταυλισμό του Ελαιώνα Facebook Twitter
©Pierre Berthuel
 

Το φωτογραφικό υλικό παραχωρήθηκε από τον καλλιτέχνη για αποκλειστική χρήση στο LIFO.gr. Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση του χωρίς την άδεια του.

www.pierre-berthuel.com

Φωτογραφία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Φωτογραφία / Μπερτ Χάρντι: Μια έκθεση για έναν σπουδαίο, λησμονημένο φωτορεπόρτερ

Χάρη στην αυτοπεποίθηση και το θάρρος του, δημιούργησε κάποιες από τις πιο εμβληματικές εικόνες πολέμου του 20ού αιώνα αλλά και σουρεαλιστικές, πνευματώδεις φωτογραφίες δρόμου. Είναι περισσότερο γνωστός για τη ζεστή και ανθρώπινη αποτύπωση της καθημερινής Βρετανίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πηνελόπη Γερασίμου

Οι Αθηναίοι / Πηνελόπη Γερασίμου: «Βαρεθήκαμε στα υπόγεια, η διασκέδαση πρέπει να στραφεί προς το φως»

Η μουσική είναι απόλυτα συνδεδεμένη με τη δουλειά της, τα τελευταία χρόνια καταγράφει με τον φακό της μερικά από τα πιο σημαντικά events της Aθήνας. Η φωτογράφος που γνωρίζει καλά πώς κινείται η νύχτα της πόλης ξέρει πως πια παίζουν και πάρτι στα οποία δεν «χωράει», γιατί εκείνοι που τα διοργανώνουν δεν θέλουν να τα μάθει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
PhotoΒiennale 2023: 13 επιλογές από τη μεγάλη φωτογραφική διοργάνωση της Θεσσαλονίκης

Φωτογραφία / 13 εκθέσεις που ξεχωρίζουν στη PhotoΒiennale 2023 της Θεσσαλονίκης

Τα γυμνά του Man Ray, τα αυτοπορτρέτα του Martin Parr, μια μεγάλη κεντρική έκθεση με τίτλο «Το φάντασμα του λαού» και πλήθος ακόμα ατομικών και ομαδικών φωτογραφικών εκθέσεων περιλαμβάνονται σε μια καλλιτεχνική πρόταση διάρκειας τεσσάρων μηνών που διοργανώνει το MOMus.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Φωτογραφία / «Δεν έχω πολλά χρόνια ακόμα»: Η Nan Goldin για την τελευταία, ίσως, αναδρομική της έκθεση

Εγκαινιάστηκε στο Άμστερνταμ η μεγάλη αναδρομική έκθεση της σπουδαίας φωτογράφου, εικαστικού και ακτιβίστριας με τον σαρκαστικά μοιρολατρικό τίτλο «This Will Not End Well».
THE LIFO TEAM