Ήδη το πράγμα είχε φανεί απ' την πρώτη Κυριακή. Όλες οι συζητήσεις, οι αντεγκλήσεις, οι διαδικασίες, ακόμα και τα χρήματα που ξοδεύτηκαν για τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις ανέδιδαν την αίσθηση μιας άλφα ματαιότητας:
Και τώρα η Φώφη είναι πάλι αρχηγός, ο Καμίνης πάλι Δήμαρχος, ο Ανδρουλάκης πάλι Ευρωβουλευτής, ο Σταύρος Θεοδωράκης πάλι επικεφαλής του Ποταμιού.
Θα μπορούσαν να γραφτούν πάρα πολλά, αλλά δεν υπάρχει και πολύ νόημα: Οι περισσότεροι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ ήθελαν αυτά που ξέρουν και εμπιστεύονται ακόμα κι αν η εκλογή της κας Γεννηματά μοιάζει πως δεν φέρνει τίποτα καινούργιο ή ελπιδοφόρο, περισσότερο τουλάχιστον απ' αυτά που έφερνε πριν – μια χαρά είναι η γυναίκα, αλλά πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν μέχρι να αποδεχτούμε ότι δεν πολυτραβάει;.
σχόλια