Μια άλλη απάντηση στον Χρήστο Σιμαρδάνη, περί περηφάνιας και αξιοπρέπειας

Μια άλλη απάντηση στον Χρήστο Σιμαρδάνη, περί περηφάνιας και αξιοπρέπειας Facebook Twitter
12

Ο Χρήστος Σιμαρδάνης είναι ένας καλός και αξιοπρεπής επειδή έτσι είναι σαν άνθρωπος. Όχι επειδή έκανε come out, μετά το μετάνιωσε κι έκτοτε είπε (χωρίς να είναι φυσικά αυτός ο σκοπός του) όσα θέλουν να ακούσουν οι συντηρητικοί στρέιτ και οι χρυσαυγίτες.

Θεωρώ μεγάλο πισωγύρισμα το ότι λέει «γιατί να είμαι περήφανος για όσα κάνω στο κρεβάτι μου;», γιατί κανένας δεν του είπε να είναι περήφανος γι' αυτό και κανένας δεν είναι περήφανος για αυτό έτσι κι αλλιώς. Με τη φράση του συνδύασε δύο λανθασμένα κλισέ: Πρώτο ότι το ότι οι γκέι είναι περήφανοι μόνο για αυτό που είναι (ενώ έχουμε εξηγήσει χίλιες φορές ότι άλλοι είναι οι λόγοι κι ότι στο Pride γιορτάζουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο). Δεύτερο ότι το να είσαι στρέιτ ή γκέι αφορά μόνο το κρεβάτι σου ενώ γνωρίζουμε πως -ορθώς- κανένας στρέιτ δεν καταπιέστηκε ή κρύφτηκε στην κρεβατοκάμαρά του ή απέκρυψε την ταυτότητά του ή δέχτηκε να έχει λιγότερα δικαιώματα.   

Σίγουρα ο κύριος Σιμαρδάνης δεν είναι κακοπροαίρετος και έχει κάθε δικαίωμα να έχει την άποψή του. Εξάλλου έκανε μια πρώτη σημαντική κίνηση. Το γεγονός όμως ότι την μετάνιωσε, όπως είπε ο ίδιος, δε σημαίνει πως δεν αξίζει να γνωρίζει πως η περηφάνια των Pride δεν αφορά μόνο την ταυτότητα αλλά και την απόφαση να μη ντραπείς για αυτό που είσαι -κι ας σου λένε όλοι να ντρέπεσαι- και πως ένας γκέι δε ζει τη ζωή του σε μια κρεβατοκάμαρα. 

Είμαι σίγουρος πως κι ο ίδιος ο κ. Σιμαρδάνης σε καμία περίπτωση δεν περίμενε οι δηλώσεις του να χρησιμοποιηθούν και να αξιοποιηθούν έτσι είτε απ' τους αδαείς ή απ' τους ομοφοβικούς και τους χρυσαυγίτες. Όσα λέει είναι απολύτως σεβαστά - είναι η δική του αλήθεια. 

Απλώς υπάρχουν και άλλες αλήθειες. Προς απάντηση του κύριου Σιμαρδάνη πάντως μας έστειλε το παρακάτω κείμενο ένας Έλληνας ομογενής. Το δημοσιεύω αυτούσιο:

Η περηφάνια δεν περιορίζεται μόνο στα έργα που έχει κάνει κάποιος, ούτε μόνο στις επιτυχίες που έχει καταφέρει. Η περηφάνια εκτείνεται και στην ταυτότητα που φέρει αλλα και στην συλλογική πολιτιστική, πολιτισμική και αξιακή κληρονομιά που φέρει.

Είσαστε περήφανοι που είσαστε Έλληνες; Είσαστε περήφανοι της Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού; "Γιατί;" θα μπορούσε να ρωτήσει ο ίδιος κύριος. Δεν έχτισες εσύ τον Παρθενώνα. Δεν έγραψες εσύ το Πυθαγώριο Θεώρημα. Δεν ίδρυσες εσύ την Φιλοσοφία. Για αυτό, αυτό το ερώτημα που θέτει αυτός και πολλοί άλλοι είναι ένα άτοπο ερώτημα και ένα άτοπο εγχείρημα. Είσαι και είμαι περήφανος, γιατί αν και δεν χτίσαμε εμείς τον Παρθενώνα οι ίδιοι, είμαστε φορείς ενός πολιτισμού, και αυτά αποτελούν μέρος της ταυτότητάς μας. Έτσι και για μένα η ομοφιλοφυλία και οι αγώνες και τα έργα και επιτεύγματα πολλών γκέι ανθρώπων είναι έτσι μέρος της δικής μου ταυτότητας - και ναι είμαι περήφανος. 

Και έτσι όπως οι Έλληνες της ομογένειας, εδώ στην Αμερική, ως μέλος μιας μικρής κοινωνικής ομάδας που φέρουν Ελληνική ταυτότητα, κάνουν Ελληνικές παρελάσεις στις Αμερικάνικες πόλεις κάθε χρόνο για να δηλώσουν περηφάνια [ντυμένοι κι εκείνοι συχνά περίεργα] έτσι εμείς ανά τον κόσμο κάνουμε Pride. Χτίσανε οι Ελληνο-Αμερικάνοι Παρθενώνες; Γράψανε φιλοσοφίες; Πολεμήσανε Θερμοπύλες οι ίδιοι; Όχι. Αλλά είναι περήφανοι που φέρουν την Ελληνική συνείδηση και ταυτότητα. Και έχουν και το δίκαιο και το δικαίωμα να αισθάνονται περήφανοι.

Έτσι και εμείς αισθανόμαστε περήφανοι και συμμετέχουμε στο Pride Parade, όπου και να είμαστε. Τιμούμε μέρος της ταυτότητάς μας και τιμούμε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για ίσα δικαιώματα - όλους αυτούς που χτυπήθηκαν, βρίστηκαν, βασανίστηκαν φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, ώστε εγώ τώρα να μπορώ να παντρευτώ τον άνθρωπό μου και να έχει η οικογένειά μου και τα παιδιά μου την προστασία του νόμου.

Με περηφάνια τιμούμε μέρος της ταυτότητάς μας και τιμούμε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για ίσα δικαιώματα - όλους αυτούς που χτυπήθηκαν, βρίστηκαν, βασανίστηκαν φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια 

Αυτός ο κύριος δεν έχει παραπάνω αξιοπρέπεια από εμένα και όλους τους χιλιάδες που συμμετέχουν και υποστηρίζουν τα Pride Parades σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να κρύβει δικά του συμπλέγματα που δεν έχει καταφέρει να διαλευκάνει, μπορεί και όχι, πάντως και χάνει το όλο νόημα της περηφάνιας - περιορίζει την όλη έννοια σε μια στενή επιφανειακή ερμηνεία της λέξης. Εγώ και τόσοι άλλοι-ες είμαστε περήφανοι και θα συνεχίσουμε να είμαστε.

Ειλικρινώς,
Ιωάννης Στυλιαράς
Ιατρός - Νευροχειρουργός
Μιννεσότα, Η.Π.Α.

Mικροπράγματα
12

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

7 σχόλια
Περήφανος είσαι για ενα επίτευγμα που εχεις κάνει η που συντέλεσες για να γίνει. Το μονο που έχουμε να κάνουμε σχετικά με τα επιτεύγματα των αρχαίων είναι απλά να τα σεβόμαστε...
Το ότι για σοβαρά θέματα δεν βλέπω καθόλου σχόλια, ή πολυ λιγα και αυτά 2 3 γραμμες, ενω για το Pride των Gay βλεπω εκθέσεις ιδεών, πραγματικά με ξεπερνάει!
τιμούμε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για ίσα δικαιώματα - όλους αυτούς που χτυπήθηκαν, βρίστηκαν, βασανίστηκαν φυλακίστηκαν και δολοφονήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, ώστε εγώ τώρα να μπορώ να παντρευτώ τον άνθρωπό μου και να έχει η οικογένειά μου και τα παιδιά μου την προστασία του νόμου. Πηγή: www.lifo.grΚαι αφού έγιναν όλα αυτά απλά περιοριστήκατε στο να ζήσετε σαν χαρωπές νοικοκυρές και λεβέντηδες νοικοκύρηδες.Όχι τίποτα άλλο αλλά μονίμως βλέπω μια έμμεση επιβεβαίωση πως άπαξ και επιτευχθεί αυτός ο βαθμός "μικροαστικής κανονικότητας",μετά τέλος.Είστε λίγο σαν τους ΕΑΜίτες που τους έταξε συντάξεις το ΠΑΣΟΚ και μετά έπαθαν αμνησία και βολεύτηκαν.
Δεν υπαρχουν καλούπια όταν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Σε καποιους αρέσει η μικροαστική ζωή σε καποιους όχι. Το ζητούμενο είναι να ζουν όλοι όπως θέλουν χωρίς διώξεις και διακρίσεις. Ειτε ετσι είτε αλλιώς
Σώπα ρε φιλαράκι,δηλαδή άπαξ και εξασφαλίσεις εσύ την δική σου την μακροημέρευση,μετά είναι κομπλέ να γράψεις τον υπόλοιπο κόσμο στα παλιά σου τα παπούτσια. Γι αυτό λέω ότι είστε για την παρτάρα σας ,η πλειοψηφία. Και μια ερώτηση. Σαν χώρα της ΕΕ έχουμε υπογράψει την απεμποληση των διακρίσεων στην απασχόληση(στα χαρτιά έτσι). Από την στιγμή που έχει γίνει αυτό ,τι ζητάτε από το κράτος,να παρεμβαίνει υπέρ σας σε περιπτώσεις όπου π.χ. δεν προσλαμβάνεστε ή απολύεστε; Αυτό δεν είναι κρατικός παρεμβατισμός στα μάτια των gay (νέο)φιλελευθέρων; Εδώ σε θέλω μάστορα,γιατί εγώ είμαι οπισθοδρομικός και αρτηριοσκληριωτικός,γουστάρω σοβιετίες κι έτσι όταν βγαίνω και διεκδικώ καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εσείς τι είστε;
Αυτό που λέει ο κ. Σιμαρδάνης, που το προσπερνούν όλοι, είναι μια αλήθεια σε ένα μεγάλο τμήμα της, Αθηναϊκής έστω, gay κοινότητας. Είναι το φαινόμενο του αντίστροφου ρατσισμού. Ότι από την καταπίεση και τον στιγματισμό, βγάζουν ενστικτώδικα αντίδραση και διαφοροποίηση, όταν η ίδια η προσπάθεια της ευρύτερης κοινότητας, είναι αυτή η διαφοροποίηση να πάψει να υφίσταται. Δεν λέω να μην εκδηλώνονται, όχι. Λέω ότι πολλοί από τους gays που γνωρίζω, βαριούνται όλη αυτή την περσόνα της "φτερούς", και θεωρούν πολύ κακόγουστο να σέρνονται σε κάκιστα σκυλόμπαρα, τραγουδώντας άθλια ποπ-σκυλάδικα, πίνοντας μπόμπες και αποκαλώντας όλοι ο ένας τον άλλον "θεά" Δεν υπάρχει πρόβλημα με αυτό, απλά δημιουργεί έναν κοινωνικό αυτισμό, με αποτέλεσμα να δυσλειτουργούν στις υπόλοιπες κοινωνικές εκδηλώσεις τους. Έχω συναντήσει τύπο που σε μια παρέα, κάθε έναν ή μία που του σύστηναν, τους έλεγε "Γεια, είμαι ο τάδε και είμαι gay" Μέχρι που ήρθε από κάποιαν η απάντηση "Γεια, με λένε τάδε, και ούτε σε ρώτησα, ούτε με νοιάζει" Αυτό σαν γενική κοινωνική συμπεριφορά εννοεί ο Σιμαρδάνης. Θέλει πολύ δρόμο ακόμη για να κατακτηθούν όλα τα δικαιώματα και όλες οι ελευθερίες των ομοφυλόφιλων, δεν πρέπει να σταματήσουμε ούτε να αποθαρρύνονται να το λένε. Οι υστερίες, απλά, είναι αχρείαστες και αναπαράγουν από τους ίδιους τους συγκεκριμένους gays, στερεότυπα από την εποχή του Παράβα.
Οι υστερικοί γκέι που περιγραφεις, φαντάζομαι καταλαβαίνεις ότι παίζει να ναι 2-3 % του συνόλου των γκέι. Επίσης όταν μιλάμε για γκέι εννοούμε πάντα και τις λεσβίες δηλ τον μισό γκέι πληθυσμό. Αυτές γιατι δεν μπαίνουν στην εξίσωση;
Εγώ προσωπικώς είχα μιαν αντίρρηση με την επιθετική έως και προσβλητική στοχοποίηση του κ. Σιμαρδάνη από την αρθρογράφο σας Irene d' Athenes, γι' αυτό και έγραψα κάποια σχόλια εκεί.Με την ευκαιρία Άρη, να ξέρεις ότι μέσα από τα δικά σου άρθρα έχω γίνει πληρέστερος και πιο ενημερωμένος άνθρωπος στα ζητήματα περί ομοφυλοφιλίας κλπ, όλα αυτά τα χρόνια που σε διαβάζω. Οπότε να είσαι καλά γι' αυτό.
Συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα του άρθρου, απλά θα ήθελα να προσθέσω κάποιους προβληματισμούς ή διευκρινίσεις: ο κ. Στυλιαράς γράφει "Η περηφάνια δεν περιορίζεται μόνο στα έργα που έχει κάνει κάποιος, ούτε μόνο στις επιτυχίες που έχει καταφέρει". Ισχύει όμως; Προσωπικά νιώθω τυχερός (όχι περήφανος) που γεννήθηκα Έλληνας. Μερικές φορές νιώθω πως είναι προνόμιο να γεννηθείς Έλληνας, όταν θα μπορούσα να γεννηθώ σε χειρότερες συνθήκες, σε συνθήκες ανελευθερίας ή χειρότερης ανέχειας. Πιστεύω πως η υπερηφάνεια πρέπει να έχει και το στοιχείο της συνειδητής επιλογής, όχι απλά της τυχαιότητας, για να έχει κάποιο αντίκρισμα. Αλλιώς θα νομιμοποιούσαμε π.χ ένα πλουσιόπαιδο να αισθάνεται περήφανος για τα λεφτά που κληρονόμησε, που όμως δεν μόχθησε για να τα αποκτήσει. Όπως πολύ σωστά παρατηρεί, ο κ. Δημοκίδης, η περηφάνια δεν ανήκει στην ταυτότητα, αλλά στην πράξη και στην επιλογή του κινήματος και των ανθρώπων του, να μην σιωπήσουν, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και την ισότητα που δικαιούνται. Υπό αυτή την έννοια όσοι στηρίζουν το Pride, έχουν κάθε δικαίωμα να είναι υπερήφανοι, όχι επειδή ανήκουν στην LGBTQI+ κοινότητα, αλλά επειδή οι πράξεις τους και το παράδειγμά τους το επιτρέπουν.Υ.Γ: Ειδικά για τον Παρθενώνα θα κρατήσω ακόμη μία πισινή. Ειδικά ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός δεν είναι "μπαξέ-τσιφλίκι" των Ελλήνων, χωράφι μας που νιώθουμε περήφανοι που το έχουμε. Ειδικά ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός είναι πανανθρώπινη και οικουμενική κατάκτηση του ανθρωπίνου πνεύματος. Με άλλα λόγια, αν νιώθω περήφανος (θαυμάζω) τον Παρθενώνα, θα έπρεπε να το κάνω με τον ίδιο τρόπο που θα θαύμαζα το Καμπαναριό του Τζιότο, όπως θαυμάζω τον Αισχύλο, θαυμάζω και τον Γκαίτε ή τον Σαίξπηρ. Κι αν η ομογένεια νιώθει περήφανη, δεν πρέπει να νιώθει περήφανη για την ταυτότητα που δεν επέλεξε να είναι, αλλά για την ταυτότητα που επιλέγει να διατηρήσει. Αν μου λέγατε πως πρέπει να είμαστε περήφανοι για το έθιμο της μπαλοθιάς (όπως είπε ο Πολάκης) επειδή είναι "η ταυτότητα μας", προσωπικά θα διαφωνούσα καθέτως. Και θα ήμουν περήφανος για αυτό.
Δε νομίζω πως είπε κάπου ο Σιμαρδάνης ότι είναι περισσότερο αξιοπρεπείς από όσους πάνε στο pride, όπως του χρεώνει ο νευροχειρουργός. Επίσης δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τι σχέση έχουν οι Θερμοπύλες με το pride. Ο ηθοποιός είπε απλά τη γνώμη του. Όπως ο καθένας έχει το δικαίωμα να γιορτάσει την ημέρα του pride, έτσι και ο καθένας έχει το δικαίωμα να μην ενδιαφέρεται γι'αυτο. Και όπως και να'χει, ειδικά στην Ελλάδα των δεκάδων γνωστών γκέι καλλιτεχνών που κάνουν ότι μπορούν για να κρυφτούν και για να μας πείσουν πως Δεν είναι, θεωρώ λίαν αξιοσέβαστο έναν άνθρωπο που ξεχώρισε για το θάρρος του ξεκαθαρίζοντας από την αρχή τις προτιμήσεις του. Σε επίπεδο συμβολισμού τουλάχιστον, έχει προσφέρει πολλά περισσότερα στον αγώνα των γκέι με τις πράξεις του, ακόμα και αν δε θεωρεί το pride σημαντικό.
Το σχόλιο δεν απευθύνεται στον Κ. Σιμαρδάνη - σαφώς και δεν θεώρησε τον εαυτό του πιο αξιοπρεπής από εμένα και άλλους - το σχόλιο απευθύνεται σε όλους αυτούς που με αφορμή τα σχόλιά του, υποστηρίζουν αυτοί ότι ο κ. Σιμαρδάνης είναι πιο αξιοπρεπής από εμάς. Σε αυτούς απαντώ. Ο κ. Σιμαρδάνης και άλλοι πολλοί έχουν το δικαίωμα της γνώμης τους - είναι πολλοί που δεν πιστεύουν σε εθνική ή πολιτιστική υπερηφάνεια, ούτε αισθάνονται ιδιαίτερα περήφανοι που είναι Έλληνες. Δικαίωμά τους - δεν ξέρω αν γυρνάνε στους άλλους και τους λένε "είσαι πιο αξιοπρεπείς αν δεν δηλώνεις ότι είσαι περήφανος που είσαι Έλληνας". Εγώ διαφωνώ με αυτή την άποψη. Εν τέλει το σχόλιο δεν κατηγορεί τον κ. Σιμαρδάνη - αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο, όταν κάνεις δημόσιες δηλώσεις και τοποθετείσαι σε ζητήματα, δεν το κάνεις για να κρατήσεις την γνώμη σου προσωπική - το κάνεις γιατί θες να δηλώσεις δημόσια και να υποστηρίξεις δημόσια μια άλφα θέση. Με αυτό συνεπάγεται υπευθυνότητα και συνεπάγεται αποδοχή ότι θα κριθεί η άποψή σου, η τοποθέτησή σου και το άτομό σου. Η "φήμη", η "διασημότητα", η ιδιότητα του να είσαι δημόσιο πρόσωπο έχει όλα τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα - ο λόγος σου έχει παραπάνω βάρος, αλλά αποτελεί και σημείο αναφοράς και σχολίου.Ειλικρινώς,Ιωάννης Στυλιαράς
Το μονο σίγουρο είναι αυτο που ειπες,οτι η δηλωση του οτι ειναι ομοφυλόφιλος εχει μεγαλύτερη βαρύτητα -και σιγουρα επιδεικνύει περισσότερο θάρρος-απο ολα τα gay pride για την θεση των ομοφυλοφίλων στην ελληνική κοινωνία.