Οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, ο Μάης του ’68 και η ΕΡΤ

Οι ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, ο Μάης του ’68 και η ΕΡΤ Facebook Twitter
Στιγμιότυπα από τον α' ημιτελικού της Eurovision: Η ελληνική συμμετοχή της Γιάννας Τερζή που αποκλείστηκε, η Ελένη Φουρέιρα που εκπροσώπησε την Κύπρο και η Ισραηλινή Netta.
0

☛ Ο Γιάννης Πανταζόπουλος συνομίλησε με την Ξένια Κούρτογλου, ιδρύτρια της Focus Bari, και τον Πάνο Καμπούρη, κάτοχο MSc στην Κοινωνική Ψυχολογία και Research Project Manager της εταιρείας, με αφορμή την έρευνα για τις ανθρώπινες σχέσεις και τον τρόπο που οι άνθρωποι γνωρίζονται, κάνουν φιλίες και σχέσεις την εποχή των social media.

Ο/η it's me σχολίασε: «Έχουν αλλάξει τα κριτήρια επιλογής, γι' αυτό και ο κόσμος στρέφεται στα σόσιαλ μιντια. Οι νέες γενιές (μέχρι 40 χρονών) επιλέγουν με βάση την εμφάνιση, επειδή δίνουν μεγάλη σημασία στο σεξουαλικό κομμάτι μιας σχέσης και όχι στο να βρουν "τον άνθρωπό τους". Δεν είναι τυχαίο που το 94% χωρίζει ευκολότερα άλλωστε. Αν επιλέγαμε με βάση τον χαρακτήρα, δεν θα χωρίζαμε τόσο εύκολα. Δεν θα υπήρχαν τόσες ασυμφωνίες χαρακτήρων.

»Η δικαιολογία της έντονης καθημερινότητας είναι μύθος. Ίσα-ίσα, επειδή ο κόσμος πια έχει περισσότερες εξωτερικές δραστηριότητες, είτε επαγγελματικές είτε για διασκέδαση, έχει περισσότερες πιθανότητες να γνωρίσει νέους ανθρώπους σε σχέση με παλιότερα. Τέλος, το φλερτ έξω καλά κρατεί και υπάρχει παντού. Από το μετρό μέχρι τα κλαμπ, μέχρι και χύμα στον δρόμο, ο κόσμος φλερτάρει συνεχώς. Αυτό που έχει αλλάξει είναι το κριτήριο επιλογής».


☛ Στη στήλη του της περασμένης εβδομάδας ο Δημήτρης Πολιτάκης κατέθεσε ορισμένες σκέψεις για τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον Μάη του '68 και τους σχετικούς εορτασμούς που «μοιάζουν διστακτικοί και ξενέρωτα εγκρατείς». O/η Ramon Ramone ανέφερε τα εξής: «Αντιθέτως, νομίζω πως έχει πολύ μεγάλη σημασία το "τι απέγιναν και ποια πολιτική κατεύθυνση πήραν πολλοί από τους ιθύνοντες, καθοδηγητές, ένθερμους υποστηρικτές (εκ του μακρόθεν έστω) της εξέγερσης". Γιατί, αγνοώντας το, αποκρύπτουμε το αποτέλεσμα ή, έστω, μέρος του αποτελέσματος. Και ίσως να μας βοηθούσε να καταλάβουμε γιατί "παρά τη συμπλήρωση "στρογγυλής" πεντηκονταετίας από εκείνη την υπερβατική, ουτοπική συγκυρία, οι σχετικοί εορτασμοί μοιάζουν διστακτικοί και ξενέρωτα εγκρατείς".

»Μάλλον γιατί, τώρα πια, ξέρουμε ότι, παρά την παρακαταθήκη που μας άφησε, ο Μάης ξέφτισε γρήγορα. Ίσως ακριβώς γιατί ήταν τόσο έντονα καπελωμένος από ουτοπικές ιδέες, στις οποίες εξακολουθούμε αφελώς να αποδίδουμε αισθητικά και "ηθικά" πλεονεκτήματα λες κι έχουν το μονοπώλιο, λες και πριν από αυτές τις ιδέες δεν υπήρξε τίποτα, λες και δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα που είχαν εκεί όπου εν τέλει εφαρμόστηκαν, όπως εφαρμόστηκαν.

»Ο ρομαντισμός, ξέρετε, δεν είναι de facto κάτι καλό. Ενίοτε οδηγεί σε εξιδανικεύσεις και παρανοήσεις που μπορούν να αποδειχτούν άκρως επικίνδυνες και να έχουν ολέθριες συνέπειες. Οι καταστροφικότεροι -ισμοί γεννήθηκαν μέσα από τέτοιες ρομαντικές εξιδανικεύσεις, είτε αυτές αφορούσαν την επικράτηση της "ανώτερης" αρίας φυλής έναντι των υπολοίπων, είτε τον "παράδεισο" της αταξικής κοινωνίας που θα ερχόταν μέσω της "Δευτέρας Παρουσίας"-Δικτατορίας του προλεταριάτου, είτε το αόρατο και ανεξέλεγκτο χέρι της αγοράς που θα καθοδηγούσε σε ανθηρά και ηλιόλουστα λιβάδια την κοινωνία. Ξέρουμε όλοι πού κατέληξαν αυτές οι προσδοκίες.

»Κλείνοντας, θα μπορούσε να πει κανείς –και αυτό λέει πολλά– ότι ο Μάης κράτησε (νοερά έστω) μέχρι οι περισσότεροι από αυτούς τους υποστηρικτές, είτε εκ του σύνεγγυς είτε εκ του μακρόθεν, να καβατζωθούν και να αφομοιωθούν από το σύστημα εναντίον του οποίου εξεγέρθηκαν. Στα δικά μου μάτια, πάλι, η έκρηξη του πανκ στη Βρετανία των '70s, παρότι δεν είχε τόσο συγκρουσιακό χαρακτήρα όσο η παρισινή εξέγερση, μοιάζει πάντα φρέσκια και, κυρίως, πολύ περισσότερο ειλικρινής και ανιδιοτελής. Κι εκείνη η εμφάνιση των Clash στο Victoria Park του Λονδίνου στο πλαίσιο του Rock Against Racism το 1978, με τον Strummer να βγάζει μέσα απ' τα σωθικά του το "London's Burning" και το "White Riot" παρέα με τον Jimmy Pursey των Sham 69, όπως κι αν ακούγεται αυτό, αξίζει όσο όλος ο Μάης δέκα χρόνια νωρίτερα».


☛ Στο κείμενό του «Πώς και γιατί η ΕΡΤ δεν μου έδωσε ούτε καν διαπίστευση για το πανηγυράκι της Εurovision», που δημοσιεύτηκε στο LiFO.gr, ο Αλέξανδρος Διακοσάββας αφηγήθηκε τις επίμονες, αλλά μάταιες προσπάθειές του να εξασφαλίσει διαπίστευση από την κρατική τηλεόραση για τον τελικό της Eurovision.

Ο/η eraki έγραψε: «Δυστυχώς, τα πράγματα είναι όπως τα περιγράφετε. Το ερώτημα είναι, και πιστεύω πως θα παραμείνει: γιατί πληρώνουμε την ΕΡΤ όλοι εμείς που δεν θέλουμε να υπάρχει;». Με τη σειρά του ο Chrys σχολίασε: «Οι διαπιστεύσεις δίνονται με χαρακτηριστική ευκολία και στο τελευταίο σχολικό έντυπο, επομένως είναι εντελώς αδικαιολόγητη η ΕΡΤ να σας κόψει. Έχω μια επιφύλαξη όμως για το τσάμπα ταξιδάκι. Το 2008 πήγα κι εγώ στο Βελιγράδι με διαπίστευση, εκπροσωπώντας τοπικό έντυπο, αλλά το έκανα εντελώς για την πάρτη μου και πλήρωσα όλα τα έξοδα, δεν τα κάλυπτε η ΕΡΤ».

Στήλες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ