Η κακιά αδερφή: ένα κατασκευασμένο ομο-φοβικό στερεότυπο

7

Μου έχει συμβεί -- και σου έχει συμβεί πολλές φορές.

 

Με το καλησπέρα σας - η παλιά ή καινούρια – λαϊκιά ή hipster φιλενάδα -- σου λέει ''πως είσαι έτσι χόντρυνες'' ή ''είσαι ατάλαντος, κακόγουστος και αποτυχημένος και τα δόντια σου είναι κίτρινα και μυρίζουν μουρουνέλαιο''

 

Η αλήθεια είναι ότι η ξινίλα και το δηλητήριο είναι μια καρναβαλική παράδοση queer κοινωνικοποίησης, σαρκασμού και παραστατικότητας-- που ενίοτε αποκτά βαθιά ανατρεπτικά χαρακτηριστικά.

 

Σπάει του κώδικες ευγένειας -- επιτίθεται στο νόημα της επιτυχίας -- ξεφτιλίζει τους ισχυρούς, τους ωραίους και τους προνομιούχους.

 

Το πιο σημαντικό μας κάνει να γελάμε -- και ταυτόχρονα να περιφρονούμε όσους δεν γελάνε.

 

Ορισμένες φορές όμως μετατρέπεται σε μια αλαζονική επίθεση σνομπισμού απέναντι στους ανίσχυρους, τους ηττημένους και τους διαφορετικούς -- όσους δηλαδή δεν είναι cool, ωραίοι και σένιοι με έναν εύπεπτο ή κοινώς αναγνωρίσιμο τρόπο.

 

''Πώς τολμάς να φοράς κίτρινες κάλτσες;'' ''Πώς τολμάς να μην έχεις smartphone;'' ''Πως τολμάς να είσαι κουτσή και φτωχιά;''
Νομίζω ότι είναι ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο στην queer κουλτούρα: αφορά όλους όσους έχουν μια μανιώδη (και ενδεχομένως) ανταγωνιστική σχέση με το ωραίο.

 

Μοντέλα, συγγραφείς, τραγουδίστριες, πανεπιστημιακοί και τρολ --μαλλιοτραβούνται ακριβώς όπως οι ''κακές αδερφἐς''. Ίσως τελικά, η καρικατούρα της ''κακιάς αδερφής '' αποδεικνύει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο ότι η ερωτική σου ταυτότητα κρίνεται κάθε μέρα με το ίδιο πάθος ή την ίδια ανάλγητη περιφρόνηση, με την οποία κρίνουμε έναν βιβλίο, ένα δίσκο ή μια ταινία.

 

Αρεστός ή όχι, ο τρόπος που ζεις μέσα στο σώμα σου είναι ένας ρόλος -- μια αισθητική κατασκευή -- ένα sui generis έργο τέχνης.

 

Γι αυτό λοιπόν, την επόμενη φορά που θα συναντηθείς με μια απρόσμενη έκρηξη μίσους το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τον κανιβαλισμό – σαν να ζεις μέσα μια ταινία επιστημονικής φαντασίας-- στην οποία καλείσαι να γράψεις εσύ το σενάριο:

 

Αποδέξου την πρόκληση –και δημιούργησε μια πλοκή που θα εκπλήξει τους θεατές σου. Απάντησε στην κακία με πάθος, ερωτικότητα και ντανταϊσμό – άρχισε να φλερτάρεις με τον συνομιλητή σου – κολάκεψε την ομορφιά του και εξήγησε του πόσο πολύ θα σε ευχαριστούσε να βουλώσεις το (σάπιο) του στόμα με ένα γλωσσόφιλο.

 

Μετέτρεψε τη σαχλαμάρα σε μια επικοινωνιακή γιορτή καύλας, κεφιού και χάους. Μπορείς.

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

Ελλάδα / Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

«Με την αναστολή των ενεργειών για τη λειτουργία του πρώτου Ξενώνα Φιλοξενίας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων από τη νέα δημοτική αρχή της Αθήνας, η κοινότητα μας παραμένει χωρίς κανένα δίκτυ στοιχειώδους προστασίας»
NEWSROOM

σχόλια

5 σχόλια
Γενικά συμφωνώ με το άρθρο.Η μόνη μου ένσταση είναι σχετικά με τον όρο ομοφοβία.Υπάρχει κάποιος που φοβάται τους ομοφυλόφιλους; Και για ποιο λόγο;Αν ομοφοβία σημαίνει ότι αυτοί που αποστρέφονται (νομίζω ότι η αποστροφή ως όρος είναι πιο δόκιμος) τους ομοφυλόφιλους, φοβούνται μήπως ενδόμυχα είναι και οι ίδιοι ομοφυλόφιλοι, τότε σίγουρα αυτό είναι πολύ πιο ενοχλητικό και προσβλητικό σαν σκέψη.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο όρος ομοφοβία δεν βγάζει κανένα νόημα. Το ορθότερο είναι κατά την γνώμη μου ομοφυλοφοβικός. Η ομοφοβία δηλώνει φόβο για το ίδιο, ενώ το ομοφυλοφοβικός δηλώνει φόβο για τον ομοφυλόφιλο. Όπως και αντίστροφα είναι ομοφυλοφιλία και όχι ομοφιλία.
Ο κλαρινογαμπρός κι ο κάγκουρας: κατασκευασμένα μισανδρικά στερεότυπα.ΥΓ Είναι αλήθεια ότι απλά αλλάζοντας γωνία θέασης αλλάζουν πολλά πράγματα. Αυτό που δεν αλλάζει ποτέ είναι η ανάγκη του ανθρώπου να εξυψώνει την ομάδα στην οποία θεωρεί ότι ανήκει σε βάρος των υπολοίπων. Το εγώ και κατ' επέκταση το εμείς έχει όλες τις δικαιολογίες του κόσμου. Οι άλλοι είναι οι κακοί, που παρεξηγούν, που δεν ξέρουν και δεν καταλαβαίνουν.ΥΓ2 Το μοναδικό σχόλιο που χωρεί εδώ το έκανε ο psineas ανωτέρω. Τέλος.
Το πιο λυπηρό είναι ότι άτομα που λειτουργούν έτσι, στο μυαλό τους νομίζουν πως αποπνέουν έναν αέρα coolωσύνης. Στην πραγματικότητα, για όποιον έχει δουλέψει το μυαλουδάκι του λίγο παραπάνω, αποπνέουν έναν αέρα κουλαμάρας.
Kαι η κακιά αδερφή υπάρχει και η κακιά πεθερά και το κακό σκυλί κι ο κακός χαμός κι ο κακός λύκος και η κακιά η ώρα κι ο κακός ο άνθρωπος.Το καλό αναζητούμε όλοι, το δυσεύρετο καλό.