Χρυσές Αναμνήσεις, απ' τον παππού στον εγγονό
Tότε που γύρω απ' το τζάκι λέγαμε τραγούδια, καίγοντας τα έπιπλα
1987 - Παιδιά στα όπλα
Έλληνες
Panx Romana
Μουσική/Στίχοι: Panx Romana/Woody
Στο σχολείο κουρδισμένα παιδιά
στο στρατό σου αλλάζουν τα μυαλά
σε κάνουν πολίτη με το δικό τους τρόπο
ένα ρομπότ με το δικό τους νόμο
Ένα εργάτη μηχανή δίχως καριέρα και ζωή
που δέχεται διαταγές χωρίς αρνήσεις και φωνές
Όλοι χωρισμένοι σε παρατάξεις
κόμματα και κοινωνικές τάξεις
εμφύλιος πόλεμος για κορόιδα
ζώα με παρωπίδες για το κόμμα
Κι έχουμε όνειρα απατηλά
πως είμαστ' ελεύθεροι κι όλα καλά
ευχόμαστε να βγουν αληθινά
μα εγώ φωνάζω στον Έλληνα
Ε Ε Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε Ε Έλληνα τι λες για όλα αυτά
Σε δουλεύουν κανονικά
Όλοι φοράνε παρωπίδες
ζούνε με πλαστικές ελπίδες
υποσχέσεις στην αράδα
για μια κάποτε μεγάλη Ελλάδα
Συμφωνίες κι αποφάσεις
για να διώξουμε τις βάσεις
ξανά συμφέροντα πάνω από μας
ντρέπομαι που είμαι Έλληνας
Ε Ε Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε Ε Έλληνα τι λες για όλα αυτά
Σε δουλεύουν κανονικά
Και λέν' πως είναι Έλληνες
πως είναι Δημοκράτες
απόγονοι του Περικλή
ζήτω οι αυταπάτες
Ε Ε Έλληνα είσαι σκουλήκι
η Ακρόπολη δεν σου ανήκει
Ε Ε Έλληνα τι λες για όλα αυτά
Σε δουλεύουν κανονικά
