«Τόσα ανατολίτικα cults υπάρχουν, πώς κι αποφάσισες να ασχοληθείς με τους Μπράχμα Κουμάρις;», ρώτησε όλο απορία ο κολλητός. Είναι αλήθεια ότι από τη δεκαετία του '60, οπότε με τη συνδρομή της ψυχεδελικής κουλτούρας η Δύση ανακάλυπτε εκστασιασμένη την πνευματικότητα της Ανατολής, με τους Beatles στο απόγειο της καριέρας τους να συντροφεύουν τον Όσο Ραζνίς υμνώντας τον Κρίσνα, εκατοντάδες λατρείες και γκουρού εμφανίστηκαν υποσχόμενοι τη φώτιση μέσω της γιόγκα και του διαλογισμού. Ανάμεσά τους πολλοί τυχοδιώκτες που πλούτισαν εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια των «παιδιών των λουλουδιών», αλλά και των ευκατάστατων εκείνων αστών που αναζητούσαν λίγη εξωτική εσάνς στις στεγνές ζωές τους. Όμως, οι Μπράχμα Κουμάρις (ήτοι «Οι κόρες του Μπράχμα»), οπαδούς των οποίων πρωτοσυνάντησα πριν χρόνια στην Ινδία, είναι από εκείνους που ξεχωρίζουν: Καταρχήν είναι αναγνωρισμένο πνευματικό κίνημα, ενώ το Διεθνές Πνευματικό Πανεπιστήμιό τους είναι ινδική ΜΚΟ αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, όπου διατηρεί και έδρα. Διακηρύσσουν την ισότητα όλων των ανθρώπων ανεξάρτητα από έθνος, θρησκεία, φυλή ή κάστα, αλλά και την πλήρη ισότητα ανδρών και γυναικών, μάλιστα οι περισσότεροι πνευματικοί τους οδηγοί είναι γένους θηλυκού στο πλαίσιο μιας «φεμινιστικής» πολιτικής καθιερωμένης σε εποχές που σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου.
Διακρίνονται για την ανεκτικότητα, τις κοινωνικές και οικολογικές τους ευαισθησίες και δράσεις, έχουν μάλιστα κατασκευάσει στα κεντρικά τους στο όρος Αμπού του Ρατζαστάν τον μεγαλύτερο ηλιακό θερμοηλεκτρικό σταθμό στον πλανήτη. Επιπλέον, τόσο οι υπηρεσίες όσο και η διδασκαλία τους προσφέρονται δωρεάν. Σήμερα διαθέτουν ένα δίκτυο κέντρων σε περισσότερες από 120 χώρες, μεταξύ των οποίων και η δική μας. Αυτές τις μέρες η Sister Jayanti, διευθύντρια στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή του Παγκόσμιου Πνευματικού Πανεπιστήμιου και του κινήματος των Μπράχμα Κουμάρις, εκπρόσωπος της οργάνωσης στον ΟΗΕ, αλλά και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις στον τομέα των ανθρώπινων, κοινωνικών και περιβαλλοντικών αξιών πρόκειται να επισκεφτεί την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη για να δώσει ομιλίες. Με αφορμή λοιπόν τόσο αυτά, όσο και την αυξανόμενη δημοτικότητα της γιόγκα στην Ελλάδα της ζήτησα να μας εκθέσει τα πιστεύω και την αποστολή της. Όχι, δεν με... προσηλύτισε, παραμένω ακραιφνής σκεπτικιστής, βρήκα όμως αρκετά ενδιαφέροντα όσα συζητήσαμε και είπα να τα μοιραστώ.
Αν κάποιος σας πει ότι εγώ είμαι ο μόνος σωστός δάσκαλος, οπότε θα πρέπει να με ακούτε, να με προσκυνάτε και να με λατρεύετε σαν θεό, είναι προφανώς λάθος. Ο πραγματικός πνευματικός οδηγός δεν είναι εγωιστής, ούτε φανατικός. Δίνει βεβαίως συμβουλές, οδηγίες και κατευθύνσεις, σε αφήνει όμως ελεύθερο να προσεγγίσεις μόνος σου στην αλήθεια.
— Αδελφή, έρχεστε στην Αθήνα ως επικεφαλής του Διεθνούς Πνευματικού Κέντρου των Μπράχμα Κουμάρις στο Λονδίνο για να μιλήσετε, καθώς διαβάζω, για την εμπειρία σας στη γιόγκα, τον διαλογισμό και το πώς οι πρακτικές αυτές μπορούν να συμβάλλουν στην πνευματική ηρεμία σε καιρούς αβέβαιους και ταραγμένους...
Σκοπός της επίσκεψής μου, αγαπητέ, είναι να συμβάλλω στο πώς μπορεί κανείς να ανακαλύψει τον δρόμο της αλήθειας, της ειρήνης και της αγάπης σε έναν κόσμο ασταθή, χαοτικό και μπερδεμένο, πώς να ξαναβρεί την αυτοπεποίθηση, την ελπίδα και την ανθρωπιά του και να τη μοιραστεί με τους γύρω του. Οι Μπράχμα Κουμάρις είμαστε ένα Πνευματικό Πανεπιστήμιο που θέλει να εμβαθύνει στη γνώση του εαυτού μας και της σχέσης μας με το θείο, να μοιραστεί αυτή την εμπειρία και μέσω αυτής να αναδείξει τις κοινές πνευματικές αξίες που όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε καθώς και τον τρόπο εφαρμογής τους στην καθημερινότητα. Ίσως έτσι καταφέρουμε όχι μόνο να βελτιώσουμε τον κόσμο γύρω μας, αλλά και να τον αλλάξουμε!
— Πώς εμπλακήκατε εσείς σε όλο αυτό;
Ήμουν οκτώ χρονών, όταν οι δικοί μου με πήγαν να δω τους Μπράχμα Κουμάρις. Τότε πρωτογνώρισα τον Μπράχμα Μπάμπα, ιδρυτή και πνευματικό ηγέτη της οργάνωσης που είχε εξαρχής δώσει μεγάλη σημασία στις γυναίκες. Έξι μήνες μετά μετακομίσαμε οικογενειακώς στο Λονδίνο όπου η μητέρα μου έμαθε σε μένα και τον αδελφό μου να διαλογιζόμαστε λίγη ώρα κάθε πρωί. Τη δεκαετία του '60, φοιτήτρια πια, επέστρεψα στην Ινδία για διακοπές. Επισκέφτηκα ενήλικη πια τους Μπράχμα Κουμάρις, ξανασυνάντησα τον ηλικιωμένο πια Μπάμπα και συζητώντας μαζί του το μυαλό μου πήρε άλλες στροφές. Ξεπερνώντας τις όποιες αμφιβολίες μου, ανακάλυψα ότι είχα βαρεθεί να είμαι μια τουρίστρια στη ζωή, μια μοντέρνα κοινωνική πεταλούδα, ότι ήθελα ένα καινούργιο νόημα. Άφησα το Πανεπιστήμιο και το Λονδίνο κι έμεινα κοντά του κάνοντας μελέτη και διαλογισμό. Έξι μήνες μετά αποφάσισα ότι αυτό δεν ήθελα να είναι απλά κομμάτι της ζωής μου, αλλά η ίδια η ζωή μου. Βρήκα επιτέλους απαντήσεις στα υπαρξιακά μου ερωτήματα, ποια είμαι, γιατί ζω, τι γυρεύω σε αυτόν τον κόσμο... Ήδη ο συστηματικός διαλογισμός σε συνδυασμό με τη Raja Yoga μου είχαν αποκαλύψει την αυθεντική, πρωτόλεια ομορφιά του θείου που ταυτόχρονα μου φαινόταν πολύ ορθολογική. Είχα δε την τύχη να με διδάξει διαλογισμό η ίδια η σημερινή επικεφαλής της οργάνωσής μας, η Dadi Janki που σήμερα έχει φτάσει 101 ετών.
— Κατάγεστε κι από μια χώρα με πλούσια και πολυποίκιλη πνευματική παράδοση...
Ναι, αληθεύει αυτό. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι το 1973, όταν ένας υψηλός αξιωματούχος του ΟΗΕ επισκέφτηκε την Ινδία και είδε όλη αυτή τη συνύπαρξη διαφορετικών ανθρώπων, φυλών, θρησκειών κ.λπ. είχε πει ότι αυτό που εμείς στον ΟΗΕ οραματιζόμαστε, ένα Διεθνές Πανεπιστήμιο Ειρήνης, το έχετε εδώ ήδη! Όχι πως δεν υπήρχαν και δεν εξακολουθούν υπάρχουν προβλήματα όπως η ανέχεια, η διαφθορά, οι κάστες ή η υποδεέστερη θέση των γυναικών, όμως η πολυπολιτισμικότητα και η αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών πιστεύω ήταν ανέκαθεν θεμελιώδες κομμάτι της ινδικής παράδοσης. Μια παράδοση που τιμούμε και συνεχίζουμε οι Μπράχμα Κουμάρις θεωρώντας όλους τους ανθρώπους αδέρφια. Γι' αυτό βρίσκουμε ανταπόκριση σε τόσες διαφορετικές χώρες και κουλτούρες, γι΄αυτό και το Πνευματικό μας Πανεπιστήμιο τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.
— Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι την οργάνωσή σας τη διαχειρίζονται ουσιαστικά γυναίκες.
Πράγματι, αυτό μάλιστα συμβαίνει ήδη από τη δεκαετία του '30 αφότου ιδρύθηκαν οι Μπράχμα Κουμάρις στο Χαϊντεραμπάντ του σημερινού Πακιστάν, μια χώρα όπου μέχρι και σήμερα δεν θα δεις γυναίκες να κυκλοφορούν μόνες στο δρόμο, πόσο μάλλον να συμμετέχουν στα κοινά. Ο Brahma Baba (λεγόταν τότε Dada Lekhraj Kripalani) είχε πολύ σωστά αντιληφθεί ότι βασικές αξίες που βασίζονται στις γυναικείες καταρχήν ιδιότητες όπως η υπομονή, η ανεκτικότητα, η θυσία, η ευγένεια και η αγάπη είναι θεμέλια προόδου για την πνευματική ανάπτυξη, τις ανθρώπινες σχέσεις και τη δημιουργία αλληλέγγυων κοινοτήτων. Διακήρυττε οπότε την ισότητα ανδρών και γυναικών κάνοντας «θετικές διακρίσεις» υπέρ των δεύτερων ήδη από τότε, όταν ακόμα στη Δύση ο φεμινισμός ήταν στα σπάργανα. Φανταστείτε οπότε τι σκάνδαλο δημιουργούσε σε μια τόσο παραδοσιακή και συντηρητική ως και στις μέρες μας κοινωνία! Δεν δίστασε μάλιστα να τους δώσει ηγετικό ρόλο στην οργάνωση τον οποίο και διατήρησαν μετά τον θάνατό του τον Δεκέμβριο του '68, δίχως ταυτόχρονα να παραμερίσουν, με τη σειρά τους, τους άνδρες – άνδρας εξάλλου ήταν και ο ιδρυτής των Μπράχμα Κουμάρις στην Ελλάδα, ο αείμνηστος Άντονι Στράνο.
— Από τη δεκαετία του '60 κι έπειτα γνωρίσαμε στη Δύση μια μεγάλη άνθιση των ανατολικών θρησκειών και παραδόσεων, υπήρξαν όμως και πολλοί γκουρού τουλάχιστον αμφιλεγόμενοι... Πώς αλήθεια πιστεύετε ότι ξεχωρίζει ο αυθεντικός δάσκαλος από τον δήθεν;
Κοιτάξτε, αν κάποιος σας πει ότι εγώ είμαι ο μόνος σωστός δάσκαλος οπότε θα πρέπει να με ακούτε, να με προσκυνάτε και να με λατρεύετε σαν θεό, είναι προφανώς λάθος. Ο πραγματικός πνευματικός οδηγός δεν είναι εγωιστής, ούτε φανατικός. Δίνει βεβαίως συμβουλές, οδηγίες και κατευθύνσεις, σε αφήνει όμως ελεύθερο να προσεγγίσεις μόνος σου στην αλήθεια. Σε προετοιμάζει για το πώς θα έρθεις σε επαφή με το θείο, το οποίο δεν ταυτίζει με εαυτόν. Διευκρινίζει δε ότι η γνώση που σου προσφέρει δεν είναι δική του αλλά μέρος μιας αλήθειας οικουμενικής με θεϊκή προέλευση. Αν έχεις έπειτα κάποιες απορίες, ο σωστός πνευματικός δάσκαλος θα σε βοηθήσει να τις λύσεις μέσα από την δική του προσωπική εμπειρία, ενόσω ο λάθος θα απαιτήσει απλώς να τον πιστέψεις τυφλά. Σε εμάς δεν υπάρχουν δόγματα κι απόλυτες αλήθειες, πρωταρχική σημασία έχει να μαθαίνεις ρωτώντας, ερευνώντας, ακόμα και αμφισβητώντας. Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι ένας πραγματικά πνευματικός οργανισμός δεν μπορεί να αποτιμάται χρηματικά, επομένως ένας πνευματικός δάσκαλος δεν μπορεί να αμείβεται για τις υπηρεσίες του. Η γνήσια πνευματικότητα είναι, ξέρετε, σαν το ηλιακό φως, οφείλει να είναι προσιτή σε όλους και δωρεάν. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να την αποτιμήσουμε υλικά, η αξία της θα ήταν ανεκτίμητη και κανείς δεν θα μπορούσε να καταβάλει το αντίτιμο!
— Αλλά τότε πώς εξασφαλίζετε οικονομική αυτοδυναμία;
Χάρη στις εθελοντικές εισφορές των μελών μας. Όταν ξεκινήσαμε, ξέρετε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας έξω από την Ινδία, γύρω στο 1971, ήμασταν 12 μόλις άνθρωποι, δέκα γυναίκες και δύο άνδρες – ο αριθμός θα σας θυμίζει τους δικούς σας Αποστόλους! Συμφωνήσαμε τότε να συμβάλλουμε στο κοινό ταμείο της οργάνωσης πέντε αγγλικές λίρες το μήνα έκαστος-η. Στην πορεία οι μαθητές μας άρχισαν να μας στηρίζουν εθελοντικά, καθένας όπως μπορούσε, και το κάνανε πρόθυμα γιατί διαπίστωναν ότι τα χρήματα αυτά δεν τα ιδιοποιούνταν κάποιος, αλλά χρησιμοποιούνταν ώστε να εξαπλωθεί και να δυναμώσει ένα υπαρξιακό πνευματικό μήνυμα, τα απτά οφέλη του οποίου στη ζωή τους είχαν ήδη διαπιστώσει. Αν διαθέτουμε σήμερα π.χ. ένα υπέροχο κτίριο στο Λονδίνο, αυτό δεν οφείλεται σε απόφαση κάποιου «ηγετικού στελέχους» αλλά στην επιθυμία των ίδιων των μαθητών μας εκεί αφού όσο αυξάνονταν τα μέλη μας, τόσο μεγαλύτερο χώρο χρειαζόμασταν. Ακόμα και ο τωρινός που χωρά 700 άτομα είναι συχνά ασφυκτικά γεμάτος!
— Ώστε μπορεί λέτε με διαλογισμό, γιόγκα και σιωπή ένας σύγχρονος άνθρωπος να αντεπεξέλθει στην ένταση, το άγχος και τις ασφυκτικές απαιτήσεις της καθημερινότητας;
Θα έλεγα ότι ειδικά σήμερα χρειάζεται να διαλογιζόμαστε περισσότερο από ποτέ ώστε να εξασφαλίσουμε καταρχήν την ίδια μας την επιβίωση! Γιατί ακόμα κι αν για την ώρα νομίζουμε πως ζούμε σε ένα παραδεισένιο νησί, κάποια στιγμή το καλοκαίρι θα τελειώσει και θα υποχρεωθούμε να επιστρέψουμε σε μια σκληρή, ανταγωνιστική και ιδιαίτερα απαιτητική πραγματικότητα. Ο διαλογισμός, η γιόγκα, η μελέτη, η εσωτερικότητα, η εξάσκηση στη σιωπή είναι εφόδια ανεκτίμητα για την ψυχική και πνευματική μας ηρεμία σε έναν ταραγμένο κόσμο που μεταβάλλεται διαρκώς, όπου συχνά δεν σου μένει μήτε λεπτό να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και τις πραγματικές του ανάγκες, πόσο μάλλον με τον πλησίον σου. Και δεν είναι μόνο οι φτωχοί, οι άστεγοι, οι πρόσφυγες, οι κατατρεγμένοι - βλέπεις ακόμα και ανθρώπους που θεωρούνται επαγγελματικά επιτυχημένοι να παρανοούν, να αυτοκαταστρέφονται ή να αυτοκτονούν μην αντέχοντας αυτούς τους εξαντλητικούς ρυθμούς ζωής και την έλλειψη ουσιαστικού νοήματος.
— Ποιο εκτιμάτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής και πώς πιστεύετε ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Το βασικό πρόβλημα είναι το άγχος. Αυτό το διαρκές, επίμονο, καθημερινό στρες που σε αποσυντονίζει και σε αρρωσταίνει ψυχικά, σωματικά και πνευματικά. Για να μπορεί κάποιος να διατηρεί την πνευματική του ηρεμία μέσα σε αυτό το χάος χρειάζεται να αναπτύξει μια τεχνική που να τον κρατά σε επαφή με το είναι του και την ουσία της ύπαρξης, δίχως να αναγκαστεί να απομακρυνθεί από τον κόσμο και τις δραστηριότητές του, να γίνει ασκητής ή περιθωριακός. Το στρες αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μόνο με τον διαλογισμό. Ο καθημερινός πρωινός διαλογισμός είναι σαν ένα διαρκές γέμισμα μπαταριών που σε κρατά ήρεμο, συνειδητό και ταυτόχρονα κοινωνικό και εναργή. Ταυτόχρονα μαθαίνεις τις αξίες της υπομονής, της κατανόησης, της μακροθυμίας, διδάσκεσαι να εκτιμάς σε βάθος τα πράγματα, να σέβεσαι τον άλλο και να συνεργάζεσαι μαζί του, να παίρνεις ορθές και μελετημένες, όχι βεβιασμένες κι επιπόλαιες αποφάσεις. Μέσω του διαλογισμού διατηρούμε καθημερινά εσωτερική επαφή με το θείο και τις αυθεντικές αξίες που όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε: Ειρήνη, αγάπη, αλήθεια, χαρά, αγνότητα. Αποκτούμε έτσι τη δύναμη να ελέγχουμε σκέψεις, παρορμήσεις, αισθήματα και συγκινήσεις. Διατηρώντας ακέραιες τις αξίες και την αυτοκυριαρχία μας, αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα προβλήματα κι αντιξοότητες, δεν αναστατωνόμαστε με το παραμικρό εμπόδιο ή αναποδιά, όπως συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους σήμερα.
— Αναφέρεστε πολύ στο θείο... Τι όμως θα απαντούσατε σε έναν άνθρωπο που θα έλεγε «σύμφωνοι, κι εγώ επιθυμώ ειρήνη, αγάπη, αλήθεια κ.λπ., δεν πιστεύω ωστόσο σε κανέναν θεό»;
Δεν είμαι εγώ αυτή που θα υποχρεώσω κάποιον να πιστέψει, ούτε η πίστη αποτελεί προϋπόθεση για να έρθει κανείς σε επαφή μαζί μας. Είναι ο διαλογισμός και η άσκηση στη σιωπή που ωθούν κάποιον να εντρυφήσει στην πνευματικότητα, να αντιληφθεί ότι ζωή δεν είναι μόνο οι υλικές ανάγκες. Η θέα που απολαμβάνεις φτάνοντας σε μια βουνοκορφή είναι σίγουρα καλύτερη από εκείνη που έχεις όντας στους πρόποδες. Έχοντας καταφέρει να ανέβεις ένα τέτοιο «βουνό», μπορείς στο κατέβασμα – γιατί βέβαια δεν θα παραμείνεις επ' άπειρον εκεί – να αντιμετωπίσεις με πολύ καθαρότερο μυαλό άγχη, προβλήματα και αγωνίες, να μην πνίγεσαι σε αυτά χαμένος σε πελάγη σύγχυσης αλλά να βρίσκεις ψύχραιμες, σωστές λύσεις και μαζί την ψυχική αρμονία, τη γαλήνη, την κατεύθυνση, τον σκοπό. Και δεν μιλώ θεωρητικά αλλά από προσωπική καταρχήν εμπειρία.
— Γιατί εκτιμάτε τόσο τη σιωπή;
Η εξάσκηση στη σιωπή μας εκπαιδεύει να μειώνουμε την ταχύτητα και να βελτιώνουμε την ποιότητα του πλήθους των σκέψεων και των ερεθισμάτων που μας βομβαρδίζουν καθημερινά, μην αφήνοντας την αρνητικότητα ή την παραίτηση να μας καταβάλλουν. Η εμπειρία αυτής της «κένωσης» αφήνει μόνο τις καθαρότερες, τις αγνότερες, τις ειλικρινέστερες σκέψεις να αναδυθούν προς όφελος δικό μας αλλά και των γύρω μας. Ο υπόλοιπος χώρος ανήκει σε αυτή τη δημιουργική σιωπή. Ο Μαχάτμα Γκάντι έλεγε, ξέρετε, ότι αν χρησιμοποιήσεις την ενέργειά σου στο φυσικό επίπεδο, αυτή θα εξατμιστεί γρήγορα. Αν όμως την ανεβάσεις στο πνευματικό επίπεδο, θα παραμείνει συμπαγής και ταυτόχρονα ρευστή οπότε θα μεταδοθεί ευκολότερα όντας πλέον δυνατότερη και δημιουργικότερη.
— Συνιστάτε εγκράτεια στα οργανωμένα μέλη σας. Θεωρείτε το σεξ κακό ή ασυμβίβαστο με τις πνευματικές αξίες που διακηρύττετε;
Όχι δεν απαγορεύουμε το σεξ γενικά, ούτε απαιτούμε από κάποιον «νεοφώτιστο» να εγκαταλείψει την ερωτική του ζωή. Αν όμως αποφασίσει κανείς να αφοσιωθεί με ψυχή και σώμα στον διαλογισμό και να ενδυναμώσει την εμπειρία του χρειάζεται να ακολουθήσει συγκεκριμένους κανόνες όπως η χορτοφαγική μη βίαιη διατροφή, η εγκράτεια, η αποφυγή αλκοόλ, νικοτίνης ή άλλων διεγερτικών είτε ναρκωτικών ουσιών. Χρειάζεται επίσης να αποφεύγει πηγές ενέργειας που συμβάλλουν στη δημιουργία πνευματικής σύγχυσης όπως η τηλεόραση. Γενικά δεν απαγορεύουμε τίποτα, κάθε φίλος μας δύναται με ελεύθερη βούληση να κάνει τις επιλογές του και να πορευτεί με αυτές – εξαρτάται τι επίπεδο κατανόησης, συμμετοχής κι εξέλιξης επιθυμεί να έχει.
— Γιατί είναι τόσο σημαντική η εξάσκηση στην γιόγκα;
Πέρα από τη διατήρηση καλής φυσικής κατάστασης και ευεξίας, η Raja Yoga που οι Μπράχμα Κουμάρις ακολουθούμε και το παρακλάδι της, η Karma Yoga, όταν συνδυάζονται με τον διαλογισμό συμβάλλουν ανεκτίμητα στην ανάπτυξη της αυτοσυνείδησης και την επίτευξη της εσωτερικής γαλήνης, αρμονίας και ισορροπίας. Κάρμα (η ινδουϊστική αρχή της αιτιότητας) και γιόγκα είναι έννοιες αλληλένδετες κι αλληλοεπηρεαζόμενες. Και όχι, δεν χρειάζεται να εγκαταλείψει κανείς το σπίτι, την εργασία και τις άλλες ασχολίες του για να εντρυφήσει σε μια τεχνική που δεν αρνείται τον κόσμο αλλά τον καταφάσκει, χαρίζοντάς του όμως ένα νέο επίπεδο συνειδητότητας. Γιατί μπορεί η καθημερινή μου εξάσκηση στη γιόγκα να μην ξεπερνά τη μία ώρα, «προπονούμαι» όμως σε αυτή και μέσω αυτής όλο το 24ωρο! Χαρακτηριστικά θα έλεγα ότι για τους Μπράχμα Κουμάρις η Raja Yoga είναι η κιβωτός ενώ οι τέσσερις θεμελιώδεις στύλοι είναι ο διαλογισμός, η μελέτη της πνευματικής γνώσης, η πρακτική εφαρμογή τους στην καθημερινή ζωή και η προσφορά στον πλησίον μέσα από το προσωπικό μας παράδειγμα.
— Έμαθα ότι στα κεντρικά των Μπράχμα Κουμάρις, στο Άσραμ του όρους Αμπού στο Ρατζαστάν έχετε κατασκευάσει τον μεγαλύτερο ηλιακό θερμοηλεκτρικό σταθμό στον κόσμο...
Ακριβώς και χάρη σε αυτόν καλύπτουμε όλες τις ανάγκες του κέντρου μας Om Shanti Bhawan , όπου πέρα από το μόνιμο προσωπικό πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις μέχρι και 35 χιλιάδων ατόμων, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Πριν από λίγο καιρό διαθέταμε επίσης τη μεγαλύτερη ηλιακή δημόσια κουζίνα αλλά τότε ένας ινδουιστικός ναός μας ζήτησε βοήθεια ειδικούς και τεχνογνωσία για να φτιάξει μια αντίστοιχη. Προσφέραμε ευχαρίστως συνδρομή και η κουζίνα του ναού εκείνου μάς πήρε πρωτιά με τη δική μας... συνέργεια. Καθόλου φυσικά δεν μας πείραξε αυτό, απεναντίας, μακάρι να μπορούσαμε να βοηθήσουμε να στηθούν άλλες δέκα τέτοιες! Η οικολογία και ο σεβασμός στο περιβάλλον ήταν πάντα στις προτεραιότητές μας.
— Θαυμάσια ακούγονται όλα αυτά που συζητάμε Αδελφή και οι περισσότερες θρησκείες που γνωρίζω θα τα προσυπέγραφαν. Αλλά τότε γιατί εξακολουθεί να υπάρχει τόση βία, μίση και πόλεμοι στο όνομα κάποιου θεού; Μήπως τελικά η θρησκεία καθαυτή είναι το πρόβλημα και όχι η λύση;
Κοιτάξτε, το πρόβλημα νομίζω ξεκινά από τον εγωιστικό υλισμό και την αλαζονεία που διακρίνει πολλούς ανθρώπους, ακόμα κι αν προβάλλονται ως ευσεβείς. Δεν είναι η πνευματικότητα που δημιουργεί τα προβλήματα αυτά αλλά ακριβώς η έλλειψή της. Βλέπεις συχνά ακόμα και πνευματικούς ηγέτες να υποτάσσονται στο χρήμα, τη δύναμη και τις υλικές απολαύσεις. Οι ίδιες οι θρησκείες χρησιμοποιούνται πολλές φορές σαν πρόσχημα άλλων σκοπιμοτήτων. Η κρίση των καιρών μας είναι καταρχήν πνευματική, πνευματική οπότε οφείλει είναι και η διέξοδος από αυτή.
Info:
5/9 Sis Jayanti: «Ένας Ήρεμος Νους σε Ταραγμένους Καιρούς- Γαλήνη, Σταθερότητα και Ελπίδα είναι τα ζητούμενα στην εποχή της αστάθειας και της ανασφάλειας», Θέατρο Αμερικανικού Κολεγίου (Pierce College), Γραβιάς 6, Αγία Παρασκευή, τηλ. 210 8671551, έναρξη 7 μμ
σχόλια