Ο φωτογράφος Νίκος Παλαιολόγος για τους κινδύνους του επαγγέλματος

Ο φωτογράφος Νίκος Παλαιολόγος για τους κινδύνους του επαγγέλματος Facebook Twitter
Σε μια στενή συμπλοκή, όταν προτιμάς τις δυναμικές γραμμές ενός 35άρη φακού από τη «βαρετή» ευκολία ενός τηλεφακού, είναι πολύ λογικό κι επόμενο να βρεθείς ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά... Στη φωτογραφία ο Νίκος Παλαιολόγος επί τω έργω. Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλας / SOOC
0

— Τι λέει ο νόμος, ποια είναι τα όρια αλλά και τα δικαιώματα του φωτορεπόρτερ σε καταστάσεις όπως τα επεισόδια, οι πορείες κ.λπ.;

Από τη στιγμή που ένας φωτογράφος επιδείξει την επαγγελματική του ταυτότητα (μέσου ή ένωσης), το όργανο οφείλει να του επιτρέψει την καταγραφή των γεγονότων. Βέβαια, ο νόμος περί ελευθερίας του Τύπου δεν έχει καμία βάση σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς κάποιοι λειτουργούν πάνω και πέρα από τον νόμο.

— Ποια είναι η κατάσταση που πρακτικά επικρατεί τέτοιες στιγμές;

Η κατάσταση που επικρατεί διαφέρει ανάλογα με τον τόπο και τους συμμετέχοντες στα επεισόδια. Έχουμε δει από απρόκλητες συλλήψεις μέχρι απίστευτη εγκράτεια των οργάνων στην τήρηση της τάξης. Ένα παράδειγμα απρόκλητης αντίδρασης ήταν η προσαγωγή του συναδέλφου και φίλου Θανάση το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε.

Στα 11 χρόνια δουλειάς έχω βρεθεί μελανιασμένος και χτυπημένος άπειρες φορές, αλλά αυτό είναι απόλυτα λογικό, καθώς όταν μπαίνεις στον χορό, χορεύεις.

— Πιστεύεις ότι τυγχάνετε εχθρικής αντιμετώπισης από τις δυνάμεις ασφαλείας ακριβώς λόγω του ρόλου σας;

Η αντιμετώπιση των ΥΜΕΤ (Υποδιεύθυνση Μέτρων Τάξης) και ΥΑΤ (Υποδιεύθυνση Αποκατάστασης Τάξης), όπως προείπα, διαφέρει, ανάλογα με τις συνθήκες. Έτσι και στη δική μας περίπτωση, έχουμε συμβάντα παντελώς αναίτιων τραυματισμών συναδέλφων, σε σημείο να έχουν νοσηλευθεί και κινδυνεύσει θανάσιμα, με εκπαιδευμένους, υποτίθεται, αστυνομικούς σε αμόκ, να γρυλίζουν και να χτυπούν στο ψαχνό με ό,τι βρουν, όποιον βρουν.

Ο φωτογράφος Νίκος Παλαιολόγος για τους κινδύνους του επαγγέλματος Facebook Twitter
Φωτογραφία: Νίκος Παλαιολόγος / SOOC

— Έχεις κινδυνεύσει εσύ ο ίδιος;

Στα 11 χρόνια δουλειάς έχω βρεθεί μελανιασμένος και χτυπημένος άπειρες φορές, αλλά αυτό είναι απόλυτα λογικό, καθώς όταν μπαίνεις στον χορό, χορεύεις. Σε μια στενή συμπλοκή, όταν προτιμάς τις δυναμικές γραμμές ενός 35άρη φακού από τη «βαρετή» ευκολία ενός τηλεφακού, είναι πολύ λογικό κι επόμενο να βρεθείς ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά.

— Ποια ήταν η πιο έντονη στιγμή που έχεις νιώσει;

Στιγμές που σου μένουν υπάρχουν πάμπολλες, αλλά ίσως να πρέπει να ξεχωρίσω την πιο σκοτεινή. Σε διήμερη πανελλαδική απεργία στις 20 Οκτωβρίου του 2011, υπήρξε μια απίστευτη συμπλοκή μεταξύ διαδηλωτών του ΠΑΜΕ και των υπόλοιπων διαδηλωτών, με εξαιρετικά ωμά χτυπήματα και από τις δύο πλευρές. Σφυριά, μαδέρια, κοντόξυλα σε κεφάλια και σώματα, μάχες σώμα με σώμα, εξαιρετικά βίαιες. Η αστυνομία απλώς παρακολουθούσε από το άγαλμα του Βενιζέλου στη Βουλή... Στο editing δεν άντεξα στην εικόνα που έβλεπα και με πήραν τα κλάματα, παρατηρώντας την ωμή βία μεταξύ ανθρώπων που θα έπρεπε να παλεύουν πλάι-πλάι.

Ο φωτογράφος Νίκος Παλαιολόγος για τους κινδύνους του επαγγέλματος Facebook Twitter
Φωτογραφία: Νίκος Παλαιολόγος / SOOC

— Τι θα συμβούλευες έναν νέο συνάδελφό σου;

Θα συμβούλευα τους νέους συναδέλφους (παρεμπιπτόντως, δεν κατέχω κανενός είδους σοφία για να συμβουλεύω άλλους ανθρώπους) να μελετούν εις βάθος το πεδίο που εργάζονται, πρακτικά και θεωρητικά, να δείχνουν εγκράτεια σε προκλήσεις, καθώς δεν είναι τίποτε άλλο από καταγραφείς μιας ιστορίας σε εξέλιξη, και να κρατούν ένα χαμηλό προφίλ που δεν θα βάζει σε κίνδυνο ούτε αυτούς ούτε τους μελλοντικούς συναδέλφους τους. Οι ρόλοι μπερδεύονται πάρα πολύ εύκολα σε έντονες στιγμές.

Ο Νίκος Παλαιολόγος συνεργάζεται με το πρακτορείο SOOC, www.sooc.gr

Ελλάδα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ