Είναι αξιόπιστες ή άρπα-κόλλα οι λίστες των ξένων media για την Ελλάδα;

Είναι αξιόπιστες ή άρπα-κόλλα οι λίστες των ξένων media για την Ελλάδα; Facebook Twitter
Oι λίστες ξένων media που αναφέρονται στη χώρα μας είναι προϊόν, συνήθως, δευτερογενούς και πρόχειρης έρευνας, με αποτέλεσμα το περιεχόμενο να μην έχει σχεδόν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
0

Δεν χωρά αμφιβολία ότι τελευταία τα πηγαίνουμε πολύ καλά στον τουρισμό, τη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας. Το 2017 θα κλείσει με νέο ρεκόρ αφίξεων, άνω των 30 εκατομμυρίων επισκεπτών, δηλαδή με αριθμό τριπλάσιο του πληθυσμού όλης της χώρας. Κύρια πηγή πληροφόρησης όλων αυτών των ανθρώπων είναι φυσικά τα μεγάλα ξένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία προφανώς, ακολουθώντας το αυξημένο τουριστικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα, ασχολούνται όλο και περισσότερο με αυτήν, προτείνοντας τα «καλύτερα» της χώρας. Βλέπουμε συχνά, για παράδειγμα, λίστες με τα καλύτερα μαγαζιά της Αθήνας, τις καλύτερες γειτονιές για να μείνεις, τα καλύτερα beach bars στα νησιά κ.λπ. Πετυχαίνουν όμως αυτές οι λίστες να αποτυπώσουν την πραγματικότητα; Με άλλα λόγια, πέφτουν μέσα;

Ο Φώτης Βαλλάτος, Travel Editor του περιοδικού «Blue» της Aegean και του popaganda.gr, μας είπε: «Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα ρεπορτάζ για την Αθήνα και την Ελλάδα γενικότερα. Της Αθήνας είναι πιο σωστά. Συνηθίζουν όμως να παρουσιάζουν την Αθήνα μονόπλευρα. Προβάλλουν επανειλημμένως συγκεκριμένου είδους μαγαζιά, περισσότερο εναλλακτικά ή χίπστερ, και αφήνουν απέξω άλλα που έχουν αγκαλιάσει οι ντόπιοι. Αυτό συμβαίνει γιατί νομίζω ότι μέχρι πρότινος τα ξένα μέσα μάς είχαν στο μυαλό τους ως χώρα στραμμένη περισσότερο προς την Ανατολή. Οπότε, όταν βλέπουν μαγαζιά που θα μπορούσαν να έχουν ανοίξει στο Λονδίνο ή στο Βερολίνο, ενθουσιάζονται. Σαφώς και γίνονται λάθη, και εκεί παίζει ρόλο η επάρκεια των συνεργατών των εντύπων. Για παράδειγμα, το κλειστό εδώ και μία δεκαετία Ρόδον έχει εμφανιστεί προσφάτως σε λίστα. Η μεγάλη πληγή όμως είναι τα ρεπορτάζ για τα ελληνικά νησιά, με πολλά λάθη και ανακρίβειες. Μεγάλο ταξιδιωτικό έντυπο, για παράδειγμα, είχε πέρσι την Πάρο σε λίστα με τα μυστικά νησιά. Το CNN είχε στη λίστα του με τα 10 καλύτερα beach bars του κόσμου ένα μετριότατο μπαρ της Καλύμνου».

Πολλές φορές έχω την αίσθηση πως απλώς ρωτάνε ή εμπιστεύονται λάθος ανθρώπους (ξέρεις, με τη λογική του στυλ "έχω μια ξαδέλφη, την Τούλα, στη Στούπα, που είναι πολύ μέσα στα πράγματα, κάτσε να την πάρω ένα τηλέφωνο") ή πως, δυστυχώς, οι ανταποκριτές τους είναι ακατάλληλοι για τέτοιου είδους ρεπορτάζ.

Η Μαρία Κριτσιλίγκου, υπεύθυνη Digital Marketing & Communications της πλατφόρμας "This is Athens" του δήμου Αθηναίων κινείται στην ίδια λογική: «Οι λίστες είναι μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές περιεχομένου. Η δομή είναι εύπεπτη και το μήνυμα συγκεκριμένο και συμπυκνωμένο, σε μια εποχή που η πληροφορία, έγκυρη ή άκυρη, ρέει. Ιδίως στο διαδίκτυο, οι λίστες εξυπηρετούν το marketing, καθώς οι οργανικές αναζητήσεις συμπαθούν ιδιαιτέρως τόσο τις λίστες, όσο και τις λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιεί η κάθε αγορά. 101 things to do, 43 places to visit, 11 gadgets to buy, 99 books to read, 24 albums to listen, before you die. Όσο και να θέλει να αποφύγει τις λίστες ένας δημοσιογράφος ή ένας marketer, το παιχνίδι έχει κανόνες, η επικοινωνία tricks και η Google, αλγόριθμο. Συγκεκριμένα, οι λίστες ξένων media που αναφέρονται στη χώρα μας είναι προϊόν, συνήθως, δευτερογενούς και πρόχειρης έρευνας, με αποτέλεσμα το περιεχόμενο να μην έχει σχεδόν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Όμως οι ξένοι, αυτό δεν το γνωρίζουν. Ούτε εκείνοι που γράφουν, ούτε και εκείνοι που διαβάζουν και πολλές φορές, ούτε και οι ίδιοι οι ντόπιοι, δεν είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε την εγκυρότητα της πληροφορίας. Οι ειδικοί της κάθε αγοράς όμως, το αντιλαμβάνονται αμέσως. Γι' αυτό, προσωπική μου άποψη, καλό θα ήταν να επικοινωνούμε στα ξένα media τις όποιες "παραφωνίες" τους, έτσι ώστε η πληροφορία να διορθώνεται. Υπάρχουν όμως σοβαρές αποστολές ξένων μέσων, που καταλήγουν σε σοβαρά άρθρα και αξιόπιστες λίστες. Ας στεκόμαστε σε αυτές»!


Η Νάντια Μασσαχού, αρχισυντάκτρια του «Greekguide», μας είπε: «Ας ξεκινήσουμε από μια απλή αλήθεια. H κατηγορία "Τα 10 καλύτερα..." δεν υπάρχει. Δηλαδή δεν υπάρχει ως ΤΑ 10 καλύτερα. Μπορεί καθημερινά να δημοσιεύονται, αλλά τα «best of» δεν είναι παρά μια επινόηση τεχνικής φύσεως, ιδιαίτερα αγαπητή στο κοινό, οπότε όλοι τη χρησιμοποιούμε. Ως αναγνώστρια, λοιπόν, αναζητώ κι εγώ κάποιες φορές τις λίστες αυτές. Όταν όμως διαβάζω για «ελληνικά top 10» σε media του εξωτερικού, ακόμα και στα πιο έγκριτα και δημοφιλή, συνήθως βρίσκομαι με την ίδια απορία ("μα, τι γράφει;"), συνοδεία μιας (δυσάρεστης) έκπληξης, λίγο πολύ αναμενόμενης όμως. Κάποιος που δεν ζει σε μια πόλη, δεν περπατά μια γειτονιά, δεν έρχεται σ' επαφή με τους ανθρώπους της, δύσκολα μπορεί να πιάσει τα vibes. Και μια επίσκεψη δεν αρκεί για να δοθούν κατευθύνσεις και να γίνουν προτάσεις. Γι' αυτό συνήθως αυτές οι λίστες αστοχούν».

Η Ελένη Νικολούλια, δημοσιογράφος του «Difford's Guide», μας είπε: «Κάποιες φορές ανταποκρίνονται, κάποιες όχι. Συνήθως, όταν πρόκειται για αξιόπιστα sites, υπάρχει και μια δόση πραγματικότητας. Τις περισσότερες φορές όμως οι λίστες που βλέπουμε δεν αντιπροσωπεύουν καθόλου τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα του dining και του drinking. Πολλές φορές έχω την αίσθηση πως απλώς ρωτάνε ή εμπιστεύονται λάθος ανθρώπους (ξέρεις, με τη λογική του στυλ "έχω μια ξαδέλφη, την Τούλα, στη Στούπα, που είναι πολύ μέσα στα πράγματα, κάτσε να την πάρω ένα τηλέφωνο") ή πως, δυστυχώς, οι ανταποκριτές τους είναι ακατάλληλοι για τέτοιου είδους ρεπορτάζ. Άλλωστε δεν χρειάζεται να είσαι expert για να καταλάβεις πως τα Λιμανάκια σε καμία περίπτωση (ειδικά αυτές τις μέρες) δεν αποτελούν ένα από τα καλύτερα beach bars της Ελλάδας, όπως είδαμε να αναφέρεται πρόσφατα σε μεγάλο διεθνές ειδησεογραφικό site».

Tο άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ