Το ζήτημα με τα παιδικά πάρτι

Το ζήτημα με τα παιδικά πάρτι Facebook Twitter
0

Σάββατο πρωί. Βρισκόμαστε σε πάρτι γενεθλίων πεντάχρονου. Τοποθεσία; Το πάρκο της γειτονιάς. Τα παιδιά παίζουν μπάλα και κάνουν ποδήλατο, οι γονείς πίνουν καφέ στην καντίνα του πάρκου. Κατά το μεσημεράκι προσφέρεται τοστ και χυμός στα παιδάκια και ο εορτάζων σβήνει τα κεράκια του πάνω σε ένα βουνό κεκάκια. Το πάρτι έχει επιτυχία. Οι μεγάλοι περνάνε ωραία και χαλαρά. Τα παιδιά ξεφαντώνουν. Δεν αποζητούν ούτε καν τα γνωστά σε όλα τα ελληνόπουλα 'party favours', τα οποία απουσιάζουν πανηγυρικά. Κυριακή πρωί. Βρισκόμαστε σε πάρτι γενεθλίων δεκάχρονου. Τοποθεσία; Το γήπεδο ποδοσφαίρου της γειτονιάς. Κι εδώ μια από τα ίδια, χαλαρά και υπέροχα. Τα παιδιά παίζουν, έρχονται οι πίτσες, τρώνε, σβήνουν κεράκια, κλπ κλπ.

Για όποιον δεν έχει παιδιά, η παραπάνω παράγραφος φαντάζει αδιάφορη και προβληματική. Αν κρύβει κάτι, μάλλον δεν το' χω πιάσει, σκέφτεται ο (ακόμη) άτεκνος και ετοιμάζεται να την κάνει από τη σελίδα. Ας είναι όμως υποψιασμένος. Για όλους τους γονείς, όσοι έχουν μπει στο χορό των πάρτι γενεθλίων και έχουν αυτό-χορευτεί στο ταψί του εορταστικού πρωτοκόλλου, οι εορτασμοί στους οποίους παραβρέθηκα έχουν κάτι περισσότερο να πουν. Και να ξαφνιάσουν. Και να καθησυχάσουν. Και να δώσουν κουράγιο σε όσους αναρωτιούνται φέτος αν το οικογενειακό τους εισόδημα θα φθάσει για παιδικό πάρτι-υπερπαραγωγή. Mεγαλώνοντας δυο κοινωνικά όντα, παραβρέθηκα τα τελευταία χρόνια σε παιδικά πάρτι όλων των ειδών, βαλαντίων και –ας μη γελιόμαστε- στόχων. Πάρτι σε σπίτια και πάρτι σε παιδότοπους. Πάρτι με μάγους και διασκεδαστές. Πάρτι με θέμα και πάρτι με χάος. Σε κάθε όμως περίπτωση, τα πάρτι αυτά πολύ λίγη σχέση είχαν με εκείνα που θυμόμουν εγώ όταν ήμουν μικρή.

Στο κάτω κάτω ένα παιδικό πάρτι οφείλει να είναι μια χαρούμενη απλή γιορτή. Και σαν τέτοια οι γονείς θα είναι σε θέση να την προσφέρουν κάθε χρόνο στα παιδιά τους και όχι μια φορά στα τρία χρόνια, όπως αναγκάζονται να κάνουν αρκετοί οπαδοί της υπερπαραγωγής.

Τα παιδιά σήμερα θεωρούν πολλά πράγματα δεδομένα. Το ότι ένα φουσκωτό κάστρο κοστίζει 300 ευρώ για να το νοικιάσεις και να το στήσεις στην πυλωτή σου, δεν είναι κάτι που τα απασχολεί. Και δεν θα έπρεπε ίσως. Όπως και το ότι για να κάνεις παιδικό πάρτι σε παιδότοπο χρειάζεσαι κατά μέσο όρο 1200 ευρώ για περίπου 50 άτομα. Έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά ότι τα παιδιά και με λιγότερα μπορούν να περάσουν καλά. Σ' έναν ρυθμό ζωής όμως που δεν αφήνει πολλά περιθώρια στους γονείς να αυτοσχεδιάσουν, οι περισσότεροι προτιμούν απλώς να πληρώσουν και να γλυτώσουν το άγχος και την ταλαιπωρία. 30 πιτσιρίκια σ' ένα σπίτι θα κάνουν φασαρία, θα λερώσουν, θα κάνουν ίσως ζημιές. Ποιος θα μαζέψει, ποιος θα καθαρίσει, ποιος θα έχει την αντοχή να τα υποστεί; Και βέβαια πάντα μπαίνουν κι άλλα ζητήματα. Ποιος μας έχει καλέσει και σε ποιους έχουμε υποχρέωση. Ποιους θέλουμε να υποχρεώσουμε και ποιους να εντυπωσιάσουμε. Μπορεί να μην έχουμε όλοι σαν την Γ. Α. τη δυνατότητα να πάρουμε τον Ρουβά να τραγουδήσει στα γενέθλια του παιδιού μας, είναι όμως πιθανό να αρχίσουμε να το ονειρευόμαστε αν αφήσουμε τον εαυτό μας να παρασυρθεί.

Υπάρχουν ωστόσο εναλλακτικές και τελευταία όλο και περισσότεροι τις ανακαλύπτουν. Όταν πριν από μερικά χρόνια ο -μεγαλωμένος στο εξωτερικό- σύζυγός μου είχε προτείνει γενέθλια στην παιδική χαρά, ήμουν τουλάχιστον σκεπτική. Το κάναμε όμως και είχε επιτυχία. Κάποιοι φίλοι ενθουσιάστηκαν και το υιοθέτησαν. Κάποιοι το σχολίασαν ως "πολύ αγγλικό" και "πολύ χίπικο", εννοώντας υποψιάζομαι και "πολύ απλό" ή "πολύ φτωχικό". Για μας ήταν θέμα αρχής. Στο κάτω κάτω ένα παιδικό πάρτι οφείλει να είναι μια χαρούμενη απλή γιορτή. Και σαν τέτοια οι γονείς θα είναι σε θέση να την προσφέρουν κάθε χρόνο στα παιδιά τους και όχι μια φορά στα τρία χρόνια, όπως αναγκάζονται να κάνουν αρκετοί οπαδοί της υπερπαραγωγής.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 2011

Αρχείο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ