Οι κούκλες του σεξ έχουν πολλές χρήσεις. Μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις για την αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου του Ντα Βίντσι, για να κάνουν τις δουλειές του σπιτιού, να παίξουν με τα κοσμήματά τους ή να υποδυθούν μια εξαιρετική οικοδέσποινα. Τουλάχιστον μέσα από την καλλιτεχνική οπτική. Γιατί είναι γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τις πλαστικές κούκλες - θηλυκά ομοιώματα- για να κάνουν μέσα από την τέχνη τις δηλώσεις τους σχετικά με τα στερεότυπα και τα όρια του φύλου. Η Αμερικανίδα συγγραφέας και αρθρογράφος Grace Banks στο βιβλίο της Play With Me: Dolls, Women and Artπου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Laurence King, παρουσιάζει τους καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τις θηλυκές κούκλες για να διερευνήσουν την πολιτική, τους ρόλους των φύλων και την ταυτότητά τους στη σύγχρονη κουλτούρα.
FacebookTwitter Η Αμερικανίδα καλλιτέχνης Stacy Leigh πιστεύει ότι οι κούκλες του σεξ μπορούν να εκπροσωπήσουν τις γυναίκες με έναν εντελώς νέο τρόπο στη σύγχρονη τέχνη. Εδώ, επεμβαίνει στην αρσενική αφήγηση του Μυστικού Δείπνου, αντικαθιστώντας κάθε χαρακτήρα με μία θηλυκή κούκλα. Φωτογραφία: Stacy Leigh FacebookTwitter Φωτογραφία: Stacy Leigh FacebookTwitter Underwater. Η Laurie Simmons ανακάλυψε τη σιλικονούχα κούκλα σε ένα κατάστημα της Ιαπωνίας και δημιούργησε τη σειρά της Love Doll στην οποία διερευνά την ζωή των γυναικών. Φωτογραφία: Laurie Simmons/Salon 94 FacebookTwitter Meeting. Φωτογραφία: Laurie Simmons/Salon 94 FacebookTwitter 20 Pounds of Jewels. «Δεν προσπαθώ να αφαιρέσω από τις κούκλες τη σεξουαλική τους διάσταση», δηλώνει η Laurie Simmons. «Τις χρησιμοποιώ σε μια ιστορία για την οποία μιλάω εδώ και καιρό: πώς διαμορφώνεται μια γυναίκα σε προσωπικότητα και τι σημαίνει αυτή η προσωπικότητα;» Φωτογραφία: Laurie Simmons/Salon 94 FacebookTwitter Real Doll series. Η Martine Gutierrez ξεκίνησε να χρησιμοποιεί κούκλες για να αμφισβητήσει την εξέλιξη της δικής της ουδέτερης φυλετικής ταυτότητας. Προσπάθησε να σκεφτεί σαν διαφορετικοί ετεροφυλόφιλοι άντρες. Προσάρμοσε στη συνέχεια την κάθε κούκλα με βάση το συγκεκριμένο φετιχισμό του κάθε ατόμου. Φωτογραφία: Martine Gutierrez/Ryan Lee Gallery FacebookTwitter Real Doll series. Η Gutierrez θεωρεί ότι οι κούκλες είναι ένα πολύ ικανοποιητικό εργαλείο για να διερευνήσει τα προσωπικά της ζητήματα του φύλου: «Ο κόσμου όπως τον αντιλαμβάνομαι, είναι γεμάτος φανατισμό, βία και κατηγοριοποίηση, και αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί συνεχώς. Πρέπει να ξεφύγω από αυτό για να φανταστώ την ύπαρξή μου σε έναν κόσμο όπου η ταυτότητα του φύλου είναι ρευστή». Φωτογραφία: Martine Gutierrez/Ryan Lee Gallery FacebookTwitter Pandemonia, Balloon Saloon. Η δημιουργός της Pandemonia θέλησε πάντα να την συνδέσει με τους κοινωνικούς κύκλους και τις εμπορικές βιομηχανίες που παρωδεί. Από την πρώτη εμφάνισή της το 2007, η Pandemonia παρουσιάστηκε σε διαφημιστικές εκστρατείες και σε επιδείξεις μόδας σε όλο τον κόσμο. Φωτογραφία: Simon CavePandemonia, Balloon Saloon. Η δημιουργός της Pandemonia την ήθελε πάντα να σχετίζεται με τους κοινωνικούς κύκλους και τις εμπορικές βιομηχανίες που παρωδεί. Από τότε που δημιουργήθηκε, το 2007 η Pandemonia έχει παρουσιαστεί σε διαφημιστικές εκστρατείες και σε επιδείξεις μόδας σε όλο τον κόσμο. Φωτογραφία: Simon Cave FacebookTwitter Pandemonia, New York Taxi. Με τη δημιουργία αυτή η καλλιτέχνις σχολιάζει την εμπορευματοποίηση της θηλυκότητας στη σύγχρονη κουλτούρα. Φωτογραφία: Simon Cave
