Το αρχιτεκτονικό γραφείο Simpraxis με έδρα την Λευκωσία στη Κύπρο, ιδρύθηκε το 2003 από τους Μάριο Χριστοδουλίδη και Χρίστο Χριστοδούλου. Βραβεία και αναγνωρίσεις περιλαμβάνουν τέσσερις υποψηφιότητες για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής Mies Van De Rohe, οκτώ βραβεία σε ανοιχτούς Αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων πρώτων, και δύο παρουσιάσεις στην Biennale Αρχιτεκτονικής στην Βενετία.
Τα έργα του γραφείου αποτυπώνουν τη φιλοσοφία των δύο δημιουργών που πειραματίζονται με τον επαναπροσδιορισμό των χωρικών κανόνων μέσα από το σχεδιασμό και την ευφάνταστη μορφολογία. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αρχιτεκτονικής τόλμης του γραφείου που έχει χαρακτηριστεί και ως «Ύμνος στην κυβιστική αρχιτεκτονική» είναι και το "House 1203" στη Λάρνακα.
Η εντυπωσιακή αυτή κατοικία δεσπόζει στο παραλιακό μέτωπο μιας ακατέργαστης περιοχής περίπου εβδομήντα μέτρα από την θάλασσα. Το σπίτι προορίζεται κυρίως για χρήση τα Σαββατοκύριακα από μία οικογένεια με τρία ενήλικα παιδιά. Η περιστασιακή χρήση και το ερημικό φυσικό περιβάλλον έκαναν επιτακτική την ανάγκη για ένα χώρο ο οποίος να έχει άμεση σχέση με την φύση αλλά παράλληλα να προσφέρει την ιδιωτικότητα και ασφάλεια που οι ένοικοι επιζητούσαν.
Η οξύμωρη μορφή και η ξεκάθαρη γεωμετρία της κατοικίας την κάνουν να ξεχωρίζει στο τοπίο με έναν ογκώδη πύργο με τέσσερα κουτιά που "χάσκουν" περιμετρικά του.
Η περιγραφή του "House 1203" από το Simpraxis
Προτείνεται ένας κεντρικός "κενός" πύργος ο οποίος στο ισόγειο λειτουργεί ως κοινόχρηστος χώρος για την οικογένεια. Αυτός ο χώρος ανοίγει προς όλες τις κατευθύνσεις του κήπου επιτρέποντας την περιμετρική αντίληψη ολόκληρης της αυλής.
Ο ίδιος κεντρικός χώρος περιλαμβάνει και την κατακόρυφη κυκλοφορία της οικίας. Μία σκάλα η οποία διανύει μια πορεία περιμετρικά εντός του τριώροφου χώρου οδηγεί διαδοχικά στα τέσσερα υπνοδωμάτια καταλήγοντας στην οροφή. Η σχέση μεταξύ φυσικού τοπίου και κατοικίας μεταβάλλεται διαμέσου αυτής της μετάβασης από την αυλή προς την οροφή. Στο ισόγειο υπάρχει μια άμεση πρόσβαση προς ολόκληρη την αυλή, ενώ στα υπνοδωμάτια η θέα, αν και απρόσκοπτη, είναι απόμακρη και επιλεκτική. Εντός του πύργου η έλλειψη ανοιγμάτων, εκτός των εσωτερικών παραθύρων των υπνοδωματίων, επιτρέπει μόνο περιορισμένες και αποσπασματικές οπτικές φυγές. Μόνο αφότου ανεβείς στην οροφή αντιλαμβάνεσαι την ευρύτερη τοπογραφία της περιοχής.
Τα τέσσερα αναρτημένα κουτιά περιμετρικά του πύργου φιλοξενούν τους ιδιωτικούς χώρους για κάθε μέλος της οικογένειας. Τα διάφορα πλατύσκαλα, καθώς κάποιος οδεύει προς την οροφή, καθορίζουν και το υψόμετρο του κάθε υπνοδωματίου. Μια πόρτα και ένα παράθυρο για κάθε δωμάτιο διαμεσολαβούν στη σχέση με τον κοινόχρηστο χώρο στο κέντρο. Αυτά τα ανοίγματα σε περιμετρική οργάνωση επιτρέπουν την επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, αλλά επίσης ενεργοποιούν τον κεντρικό χώρο μεταβάλλοντας τον σε μια σκιασμένη κεντρική αυλή.
Ο πρακτικός ρόλος της σκάλας επαναπροσδιορίζεται σε χώρο γεγονότων, λειτουργώντας παράλληλα σαν εξώστης για τα υπνοδωμάτια, όσο και σαν ᾽δημόσιο᾽ πέρασμα προς το επίπεδο της οροφής. Τα γυάλινα σκαλοπάτια συνεισφέρουν σε αυτή την εμπειρία διατηρώντας τις οπτικές συνδέσεις μεταξύ των υπνοδωματίων, αλλά και με τον κοινόχρηστό χώρο στο ισόγειο. Η σχέση που έχουν τα μορφολογικά αυτόνομα υπνοδωμάτια με την σκάλα, το επίπεδο της οροφής, και τον κεντρικό χώρο όπως αυτός λειτουργεί ως προέκταση της αυλής, επαναπροσδιορίζει και την αντίληψη του συνόλου ως κατοικία αλλά και προγραμματική ταξινόμηση των επιμέρους στοιχείων που την συνθέτουν.
Ο κεντρικός χώρος φωτίζεται κατά την διάρκεια της μέρας κυρίως από τις θύρες στο ισόγειο, αλλά και από τα παράθυρα και τις θύρες οι οποίες συνδέουν τα τέσσερα υπνοδωμάτια με τον εσωτερικό τριώροφο χώρο. Φυσικός φωτισμός εισέρχεται επίσης από την γυάλινη καταπαχτή η οποία επιτρέπει πρόσβαση προς την οροφή.
Διαμπερής εξαερισμός διαμέσου του κοινόχρηστου χώρου και των υπνοδωματίων βοηθά στη παθητική δημιουργία ενός ευήλιου περιβάλλοντος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι μεγάλες θύρες στο ισόγειο επιτρέπουν στον θαλάσσιο άνεμο να εισέρθει εντός του χώρου και να διαφύγει από την καταπαχτή στο επίπεδο της οροφής. Παράθυρα σε κάθε υπνοδωμάτιο τα οποία επιτρέπουν την επικοινωνία με τον κεντρικό χώρο μπορούν να ενισχύσουν τον διαμπερή εξαερισμό και την παθητική ψύξη των χώρων αυτών. Σκιασμένες βεράντες κάτω από τα τέσσερα υπνοδωμάτια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε σχέση με την ώρα της ημέρας και της εποχής. Ένα πυκνό δίχτυ το οποίο τυλίγεται στην οροφή του κάθε υπνοδωματίου επιτρέπει φυσικό εξαερισμό και προστατεύει τα τέσσερα δωμάτιο από τον καλοκαιρινό ήλιο.
Ο σκελετός αποτελείται από τον κεντρικό πυρήνα, ο οποίος κατασκευάστηκε από ενισχυμένο σκυρόδεμα πάχους πενήντα εκατοστών με επιπλέον μεταλλικά υποστυλώματα και δοκούς για ενίσχυση, και τα τέσσερα δωμάτια τα οποία κατασκευάστηκαν από μεταλλικό σκελετό με διαγώνιες ενισχύσεις και αναρτώνται από τον κεντρικό πυρήνα.
Info:
Μάριος Χριστοδουλίδης, Χρίστος Χριστοδούλου - Simpraxis Architects
Ομάδα μελέτης: Χρήστος Πασαδάκης, Στέλλα Πάρπα, Στέλιος Ζενιέρης
Πολιτικός Μηχανικός: Platonas Stylianou Consulting Engineers (Πλάτωνας Στυλιανού)
Μηχανολόγος Μηχανικός: E Mech Engineering (Κίκης Χατζηφραγκίσκου)
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός: Αθανάσιος Σιάουρος
Κατασκευή: Α. Μ. Andronicou Ltd
Φωτογραφικό Υλικό: Μάριος Χριστοδουλίδης, Χρίστος Παπαντωνίου
Προϋπολογισμός Έργου: 250.000€
Οικόπεδο: 639 m2
Δομημένοι Χώροι: 150 m2
Έτος Κατασκευής: 2014
σχόλια